สัญญานและอาการของคนที่ติดเชื้อไข้หวัดใหญ่ สายพันธ์ใหม่ ชนิด A 2009 H1N1 ที่ระบาดในประเทศเม็กซิโก และในประเทศไทย

อาการของไข้หวัดหมูในคนนั้นมีอาการคล้ายกันกับอาการของคนที่เป็นหวัดปกติ และมีอาการต่อไปนี้คือ มีไข้ ท้องเสีย  เจ็บคอ  ปวดเมื่อยตามร่างกาย  ปวดศรีษะ  หนาว  และ ไม่มีเรี่ยวแรง อ่อนล้า ร่วมด้วย  ในบางคนมีอาการท้องเสียร่วมกับอาเจียน  และในอดีตมีรายงานว่าผู้ป่วยหลายคนมีอาการรุนแรงถึงขั้นเป็นปอดบวม และ ระบบหายใจล้มเหลว และเสียชีวิตในที่สุด   เช่นเดียวกันกับหวัด ที่ไข้หวัดหมูอาจจะแย่ลงจนต้องมีสภาพการเรื้อรัง
ผู้ที่ติดเชื้อไข้หวัดหมูควรได้รับการพิจารณาถึงศักยภาพในการติดเชื้อ  ระยะเวลาความยาวนานของการฟักเชื้อจนมีอาการ  และความเป็นไปได้ของอาการป่วยที่ยาวนานถึง 7 วัน   เด็กๆ โดยเฉพาะเด็กเล็กอาจได้รับเชื้อเป็นเวลานาน

สัญญานเติอนภัยที่จะบ่งบอกถึงการต้องเข้ารับการรักษาอย่างเร่งด่วนที่ต้องสังเกตมีดังนี้  ในเด็ก  หากเด็กมีอาการหายใจเร็ว หรือหายใจลำบาก  ผิวหนังเป็นจ้ำสีน้ำเงิน    ดื่มน้ำน้อยไม่เพียงพอ   ปลุกไม่ตื่น หรือไม่มีอาการตอบสนอง  มีอาการงอแงไม่ยอมให้อุ้ม  มีไข้เฉียบพลัน  หรือมีอาหารหวัด ไออย่างรุนแรง  หากมีอาการเหล่านี้ไม่ควรนิ่งนอนใจ ต้องรีบเข้ารับการรักษาทันที    ในผู้ใหญ่ สัญญานเตือนภัยที่จะต้องรีบรักษาเช่นกันคือ อาการหายใจลำบาก หรือหายใจถี่  เจ็บ แน่นหน้าอกหรือช่องท้อง  วิงเวียน หน้ามืด  และอาเจียนอย่างรุนแรง หรืออาเจียนเป็นเลือด  หากมีอาการเหล่านี้ต้องรีบรักษาอย่างเร่งด่วน

โอกาสในการรับเชื้อ

การกระจายและการติดเชื้อของเชื้อไข้หวัดหมูมี  2 ทาง คือ  ทางแรก เกิดจาการสัมผัสกับหมูที่ติดเชื้อ หรือการอยู่ในสิ่งแวดล้อมที่ปนเปื้อนด้วยเชื้อไวรัสไข้หวัดหมู  ทางที่สอง การเกิดจากสัมผัสระหว่างคนกับคนที่ติดเชื้อ  การกระจายและติดเชื้อระหว่างคนสู่คนนั้นได้มีการมีบันทึกไว้ และ ถูกคาดการณ์ว่าจะเกิดขึ้นในช่วงฤดูที่มีไข้หวัดระบาด (Seasonal flu)  สาเหตุให้ที่จะทำให้เชื้อแพร่กระจายจากคนสู่คนถือการไอ  หรือจาม ของผู้ติดเชื้อ

จะรักษาอย่างไร?

ยาที่จะใช้รักษาอาการไข้หวัดหมูนั้น CDC แนะนำให้ใช้ตัวยา  oseltamivir  หรือ   zanamivir  (ทางที่ดีอย่าซื้อกินเอง ควรไปพบแพทย์ค่ะ...ผู้เขียน)  สำหรับการบำบัดรักษา  การป้องกันเป็นอีกทางเลือกหนึ่งที่จะไม่ทำให้เกิดการติดเชื้อไวรัสนี้   ยาต้านไวรัส (Antivirus drug) ตามคำสั่งยาของแพทย์ไม่ว่าจะเป็นยาเม็ด ยาน้ำ  หรือ ยาชนิดสูดดม ที่มีฤทธิ์ต้านหวัดช่วยได้โดยการป้องกันการเจริญและพิ่มจำนวนในร่างกาย (ยังคงมีไวสหลงเหลือในร่างกาย)  ถ้าหากมีอาการป่วย ยาต้านไวรัสเหล่านี้สามารถทำให้อาการป่วยลดลงและสามารถทำให้รู้สึกดีขึ้นเร็วขึ้น  และอาจใช้ป้องกันอาการหวัดที่รุนแรงได้   สำหรับการรักษานั้นยาต้านไวรัสทำงานได้ดีที่สุดถ้าใช้ตั้งแต่เริ่มมีอาการป่วย โดยเฉพาะในช่วงประมาณ 2 วันแรกที่มีอาการเหมือนเชื้อหวัด..ไม่มีวัคซีนในการรักษา  อย่างไรก็ตามหากการกระทำใดๆในชีวิตประจำวันที่ผู้คนสามารถใช้ช่วยป้องกันการแพร่กระจายของเชื้อจุลินทรีย์ซึ่งเป็นสาเหตุของโรคระบบทางเดินหายใจได้ก็สามารถนำมาใช้ป้องกันเชื้อไขหวัดหมูนี้ได้ 

ข้อแนะนำตามขั้นตอนพึงปฏิบัติเป็นประจำทุกวันเพื่อปกป้องสุขภาพของตัวคุณเอง ดังต่อไปนี้

1. ใช้กระดาษทิชชูปิดจมูกและปากของคุณเมื่อไอ หรือจาม และทิ้งกระดาษทิชชูที่ใช้แล้วลงในถังขยะที่มีฝาปิดหลังการใช้ทันที

2. ล้างมือให้สะอาดด้วยน้ำและสบู่ หรือล้างด้วยผลิตภัณฑ์ที่มีส่วนผสมแอลกอฮอล์ (เช่นเจลล้างมือ) บ่อยๆ โดยเฉพาะหลังการไอ หรือ จาม

3. พยายามหลีกเลี่ยงการพบปะ และสัมผัสกับผู้ป่วย  ถ้าหากป่วยเป็นหวัดควรหยุดพักอยู่บ้าน เพื่อจำกัดการพบปะผู้อื่น เพื่อป้องกันการแพร่เชื้อไปสู่ผู้อื่น

4. หลีกเลี่ยงการสัมผัสตา  จมูก  หรือ ปาก เพราะเชื้อโรคสามารถเข้าสู่ร่างกายทางอวัยวะเหล่านี้ได้

ประชาชนยังไม่จำเป็นต้องเป็นกังวลกับการจัดเตรียมและรับประทานเนื้อหมู  เช้อไวรัสไข้หวัดหมูนี้ไม่สามารถแพร่กระจายได้ทางอาหาร  อนึ่งการรับประทานเนื้อหมูที่ผ่านการเตรียมที่ดีและผ่านการปรุงสุกจะช่วยให้มีความปลอดภัยจากเชื้อโรคนี้



ขอบคุณที่มา www.oknation.net/blog สุขภาพและความงาม

คำแนะนำสำหรับผู้ที่ป่วยด้วยโรคไข้หวัดใหญ่ 2009  
   
การดูแลรักษาตนเองที่บ้าน
   
ผู้ป่วยที่มีสุขภาพแข็งแรงเมื่อติดเชื้อไข้หวัดใหญ่สายพันธุ์ใหม่ จะมีอาการเหมือนไข้หวัดใหญ่ที่พบตามปกติ เช่น ไข้สูง ปวดศีรษะ ปวดเมื่อยกล้ามเนื้อ ไอ เจ็บคอ แต่  ผู้ป่วยส่วนใหญ่ร้อยละ 95 มีอาการไม่รุนแรง สามารถหายป่วยได้เอง โดยมีการดูแลตนเอง ดังนี้
   
1. การดูแลรักษาตนเองที่บ้าน
   
1) การปฏิบัติตัว
   
* พักผ่อนให้เพียงพอ (คืนละ 6-8 ชั่วโมง) ไม่นอนดึก
   
* ดื่มน้ำมาก ๆ
   
* รับประทานยาพาราเซตามอลเพื่อลดไข้และยาลดน้ำมูก หากมีอาการคัดจมูกและมีน้ำมูก
   
* ห้ามกินยาแอสไพริน
   
2) การสังเกตอาการตนเอง ให้มาพบแพทย์เมื่อมีอาการ ดังต่อไปนี้
   
* อาการดังกล่าว ไม่ดีขึ้นภายใน 3 วัน
   
* ไข้สูง ซึม นอนซม
   
* อาเจียนมาก รับประทานอาหารไม่ได้
   
* ไอมาก
   
* รู้สึกเหนื่อย หายใจลำบาก หอบ
   
* เจ็บหน้าอกเวลาไอ หรือหายใจทุกครั้ง
   
หมายเหตุ อาการ ต่าง ๆ เป็นเครื่องบ่งชี้ว่าอาจเกิดปอดบวมขึ้น ซึ่งเป็นโรคแทรกซ้อนที่พบได้ในผู้ป่วยที่เป็นไข้หวัดใหญ่ (ทั้งไข้หวัดใหญ่ตามฤดูกาล และไข้หวัดใหญ่สายพันธุ์ใหม่) จำเป็นต้องได้รับการประเมินโดยแพทย์ใหม่อีกครั้ง
   
2. การป้องกันการติดเชื้อสำหรับสมาชิกในครอบครัวและผู้อื่น
   
1) ผู้ป่วยต้องใส่หน้ากากอนามัยเมื่อต้องอยู่ร่วมกับผู้อื่น เป็นเวลา 7 วัน (นับจากวันที่เริ่มมีอาการไข้)
   
2) ล้างมือด้วยน้ำและสบู่ หรือใช้แอลกอฮอล์เจลถูมือบ่อย ๆ
   
3) หยุดเรียนหรือหยุดทำงาน และพักอยู่ที่บ้านจนหายป่วย (ประมาณ 3-7 วัน)
   
4) ใช้กระดาษทิซชูปิดปากและจมูก ทุกครั้งที่ไอ หรือจาม และทิ้งในถังขยะที่มีฝาปิด
   
3. วิธีการใส่หน้ากากอนามัย ที่ถูกต้อง
   
1) ล้างมือก่อนใส่และหลังถอดหน้ากากอนามัยทุกครั้ง
       
2) สวมหน้ากากอนามัยให้คลุมทั้งจมูกและปาก โดย
   
* เอาด้านที่มีขอบลวดอยู่ด้านบน เอาด้านที่มีสีเข้ม (หรือมีลักษณะมันวาวและลื่น) ออกด้านนอก เมื่อสวมเสร็จแล้วให้กดแกนลวดด้านบนแนบกับดั้งจมูกและใบหน้า
   
ข้อมูลจาก นายแพทย์สมบัติ ลีลาสุภาศรี อายุรแพทย์โรคติดเชื้อ โรงพยาบาลพญาไท 2.


นายแพทย์สุรพงศ์ อำพันวงษ์