เพื่อนๆที่ปลูกลำไย คงมีเคล็ดลับกันไม่มากก็น้อย  ... มาช่วยกันเผยแพร่เป็นวิทยาทานซึ่งกันและกันนะครับ  HAPPY2!! :D smiley4

ปีนี้ราคาลำไยราคาดีมาก รวยกันไปตามๆกัน ...
เห็นราคารับซื้อที่อ.ลี้แล้วก็ตกใจพอควร
AA  รับซื้อกก.ละ 22 บาท
เกรดล่างๆ10-15 บาท (ขายลำไยร่วงยังมีสิทธิ์ออกรถป้ายแดงเงินสดเลยครับ  :-X ) 

ผมเพิ่งสั่งกิ่ง(ครอบ)ที่อ.ลี้ 200กิ่ง ชาวบ้านที่นั่นเขามีเคล็ดลับบางอย่าง นำมาเล่าสู่กันฟังครับ
- ก่อนลงลำไย ให้ลงฟูราดาน+กากชา รองพื้นเพื่อกันปลวกกินราก
- กิ่งตอน อย่าเอากิ่งตอนจากต้นแม่พันธุ์ที่ใส่สารเร่งแล้ว เพราะจะทำให้ลูกลำไยที่ออกมาเปลือกบาง แตกง่าย ..ไม่ได้ราคา 

..เท็จจริงประการใด เกษตรกรลำไยตัวจริงกรุณาทักท้วง เพิ่มเติมให้ด้วยนะครับ ขอบคุณครับ  HAPPY2!! :P

ถ้าจะเอาจริงกะสวนลำใย  smiley4
 งี้ต้อง อ่านหนังสือเกษตร  ไม่ลองไม่รู้ 
หา อรหันต  ลำใยมาช่วยแล้วครับพี่  พอเก่งแล้ว ลง รับดูและสวนลำใย ให้ พวกเศรษฐี ได้สบาย ว่ากันเป็น ปีต่อปี
ท่าจะเป็นธุรกิจเกษตร นะครับ  อิอิอิ :P

มาดูด้วยคน

ผมก็ปลูกเหมือนกันครับ   เท่าที่ประสบการของผมเองนะครับไม่เกี่ยวกับวิชาการ   แต่เท่าที่ผ่านมาราคาไม่ค่อยดีผมก็ไมคอยได้ดูเท่าที่ควรแต่เท่าที่สังเกตุดูพอจะสรุปได้ว่า 
1ดินที่จะปลูกได้ดี   ไม่ควรเป็นดินทราย  ดินอื่นปลูกได้ดีหมด    คินทรายขาดฐาตุอาหารเร็จต้องบำรุงมากจะไม่ได้กำไร
2จะให้ดีต้องใกล้แหล่งน้ำ   ถ้าเป็นที่เชิงเขาต้องขุดสระ
3ลำใยล้มง่ายต้องคล้ำ
4การปลูกกิ่งตอนจะให้ดีต้องเสริมราก  ง่ายๆแบบลูกทุ่งก็เริ่มปลูกก็ให้ผังเมล็กลำใยรอบๆต้นสัก4  5  เม็ดพอเข้าปีที่สองกล้าที่เกิดจากเมล็ดก็โตเรากด็เอามาทาบกับต้นแม่เราก็จะได้ลำใยที่มีรากมากและมีรากแก้ว  หาอาหารแก่ง  ทดลมใด้
5ปุ๋ยแพงก็ใช้ปุ๋ยจากธรรมชาติ

ลำไยที่มาขายทางเหนือก่อนฤดูกาลจะมาจากโป่งน้ำร้อนจันท์ ที่โป่งน้ำร้อนเป็นเซียนทำสาร ดินดีปรนทราย
เล็กน้อย มีน้ำลดทั้งปี เลี้ยงต้นให้สวยออกลูกได้ทุกฤดูกาล ส่วนลำไยที่อร่อยที่สุดน่าจะเป็นแถวหนองช้างคึน
ลำพูน สมัยก่อนตอนลำไยถูกที่หนองช้างคึนยังมีลำไยต้นหมึ่น ลองหาพันธ์มาปลูกดูครับ

แวะลำพูนเดือนก่อน ต้นกล้าลำไย(เก่า)สูงเกือบเมตร ขายต้นละ20บาทครับ .. เกือบซื้อไปแล้ว   :(
.. ถามเกษตรกรเขาบอกว่าให้ลงกิ่งตอนใหม่จะโตเร็วกว่า จริงไหมครับ  :D HAPPY2!!

กิ่งลำไยตอนตัดใหม่ชาวบ้านจะหมกทรายไว้ขาย อัตรารอดประมาณ70% ราคาต่อรองได้ ถ้าท่านไม่ต้องการเสีย
เวลาซื้อกิ่งที่ชำแล้ว เมื่อก่อนเขาจะใส่ปี๊ปไว้ เดี๋ยวนี้เห็นบางแห่งเป็นชลอมไม้ไผ่ ปลูกทั้งชลอมเลย ต้นฝนรอดทุกต้น
ขุดหลุมประมาณ 1X1 ลึกซัก 30-40 ซม ก็พอ ใช้ปุ๋ยหมักแล้ว (มูลสดใช้ไม่ได้เป็นแก๊สใบเหลือง) รองก้นหลุม อย่า
ใส่ใบหญ้าสดลงไปก้นหลุม มันเกิดแก๊สง่าย กลบหลุมให้นูนเป็นเนินดิน แล้วปลูกบนเนินสูงจากพื้นปกติ 20-30ซม
จะดี ใช้ไม้ปักมัดต้นติดกับไม้ให้แน่นกันลม ลำไยไม่ชอบรากอับ ถ้าขุดหลุมลงปลูกจะไม่โตเลย กิ่งตอนโตเร็วถ้า
เป็นดินทรายจะต้องเสริมรากในภายหลัง
แต่ดินทรายลำไยจะอร่อยกว่าดินเหนียว ท่านมีเวลาลองไปแวะแถวหนองช้างคึนดู สวนแถวนั้นจะคล้ายเมืองนนท์
มีน้ำจากแม่น้ำปิงเข้าถึงร่องสวน ลำไยต้นพันธ์แรกๆมาจากแหล่งนี้เอง อยู่ห่างจากลำพูนมาทางเชียงใหม่ประมาณ
ไม่เกิน10 กม มาตามถนน ลำพูน-เชียงใหม่ เส้นที่จะผ่าน อ.สารภีและครับ

ราดสารตอนดินแห้ง แตกระแหง จะออกดีที่สุด
 แต่มีขอแม้ว่าก่อนราด1เดือนต้องบำรุงด้วย พ่น11 11 11 หรือ 20 20 20 ก่อน
 และ ห่างกัน 7วัน 0 52 34    2ครั้ง ก่อนราด

ลำไยเป็นผลไม้ ที่รสชาติอร่อย มีประโยชน์หลายประการ เช่น แก้อาการนอนไม่หลับและช่วยให้ผ่อนคลาย บำรุงเลือด ช่วยเพิ่มประสิทธิภาพการไหลเวียนของโลหิต บำรุงกำลังของสตรีหลังจากการคลอดบุตร บำรุงร่างกายและระบบประสาท ช่วยให้หลับสบาย และเป็นเครื่องสำอางชั้นเยี่ยม
(http://www.vcharkarn.com/uploads/172/172205.jpg)

ลำไย: มีชื่อทางวิทยาศาสตร์ว่า Dimocarpus longan Lour.
วงศ์  : Sapindaceae  เป็นพืชวงศ์เดียวกันกับลิ้นจี่

        กะเหรี่ยงแม่ฮ่องสอนเรียกลำไยว่า เจ๊ะเลอ ชื่อภาษาอังกฤษคือ Longan ดูว่าจะมาจากภาษาจีนคำว่า สำเนียงจีนกลางว่า  (หลง-หย่าน) ซึ่งแปลว่าตามังกรนั่นเอง ญี่ปุ่นเรียก  (ริว-กัน) อินโดนีเซียเรียกเล็งเก็ง คิวบาเรียก mamoncillo chino

        ชื่อลำไยเดิมภาษาอังกฤษเขียน Long - Ngan ตามสำเนียงกวางตุ้ง แต่การเขียน Ng ติดกันสองตัวไม่เป็นที่นิยม ต่อมาจึงถูกลดรูปเหลือเพียงคำว่า Longan ที่ใช้กันทั่วโลกในปัจจุบัน

        ลำไยเป็นไม้ยืนต้น มีถิ่นกำเนิดทางตอนใต้ของจีน แถบมณฑลกวางตุ้ง กวางสี เสฉวน และฟูเกี๋ยน แถบความสูง 150-450 เมตร ไปจนถึงแคว้นอัสสัมเหนือของอินเดียและภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ พบในฟิลิปปินส์และมาเลเซียเป็นไม้ประดับแต่ไม่ให้ผล

ลำต้นของลำไยสูง5-10 เมตร ลำต้นเปลือกสีน้ำตาล แตกเป็นร่องเล็กๆ ตามยาว

ใบหนาทึบ เป็นใบประกอบแบบขนนกปลายคู่ เรียงแบบสลับ ใบย่อยขอบปลายใบแหลม โคนใบเบี้ยว ขอบใบเรียบ หลังใบสีเขียวเข้มมีขนอ่อนนุ่ม ท้องใบสีเขียวหม่น

ดอกช่อมีดอกย่อยขนาดเล็กสีขาว ออกตามปลาย กิ่ง ผลกลม เปลือกผลบางสีน้ำตาลหยุ่นคล้ายหนัง

เมล็ดกลมสีน้ำตาลหรือดำ มีเนื้อหุ้มสีขาวฉ่ำน้ำรสหวานกินได้

ลำไยมีอยู่หลายสายพันธุ์ด้วยกัน แต่ที่นิยมปลูกในประเทศไทยมี 2 สายพันธุ์คือ

ลำไยต้น เป็นพันธุ์ที่ปลูกเพื่อนำผลมาใช้บริโภค ได้แก่ พันธุ์อีดอ เบี้ยวเขียว สีชมพู กะโหลกแห้ว ใบดำ และพันธุ์พื้นเมือง

ลำไยเครือ เป็นพันธุ์ที่ปลูกเพื่อเป็นไม้ประดับตามบ้านเรือนหรือตามสถานที่ต่างๆ
ชาวเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ใช้เนื้อผลลำไยประกอบอาหารทั้งคาวหวาน จะหั่นฝอยผัดกับข้าวหรือจะเอามาต้มน้ำแกงก็ได้

        ประเทศไทยนอกจากกินผลสดและปรุงอาหารหวาน เช่น ข้าวเหนียวเปียกลำไยแล้ว ยังนำมาแปรรูปเป็นลำไยกระป๋อง ลำไยแช่แข็ง ลำไยอบแห้งเพื่อเก็บไว้กินได้นาน และนำมาผลิตเครื่องดื่ม เช่น น้ำลำไยและไวน์ลำไยได้อีก

        ส่วนที่ประเทศจีนกินเนื้อลำไยเป็นผลไม้สดน้อยกว่าลิ้นจี่ แต่พบเนื้อผลลำไยแห้งในอาหารและยา       สมุนไพรจีนมากกว่า และมีการแช่ลำไยในแอลกอฮอล์เพื่อใช้เป็นสุราลำไย (Longan liquor)
คนไทยนอกจากจะใช้เนื้อผลลำไยเป็นอาหารแล้ว การแพทย์แผนไทยได้ใช้ลำไยเป็นยารักษาโรคอีกด้วย โดยใช้เนื้อผลบรรเทาอาการท้องเสีย บำรุงหัวใจ บำรุงร่างกาย

เมล็ดใช้ทาแผลเน่าเปื่อย คัน หรือแผลเรื้อรังที่มีหนอง โดยใช้เมล็ดเผาเป็นเถ้าผสมกับน้ำมันมะพร้าวทา ใช้รักษาโรคกลากเกลื้อน โดยลอกเปลือกหุ้มเมล็ดแล้วนำส่วนข้างในชุบน้ำส้มสายชูทาบริเวณเกิดอาการ

ใช้เนื้อในของเมล็ดบดเป็นผงโรย ห้ามเลือดและแก้ปวด

เปลือกผลใช้ทาแผลที่ถูกน้ำร้อน ลวกจะไม่ปวดแผล และไม่เกิดแผลเป็น (ต้องปลอดสารเคมี)
ที่ต่างประเทศใช้เมล็ดขยี้น้ำสระผมเนื่องจากมีซาโพนินมาก ถ้ามีเมล็ดและเปลือกเหลือมากจะใช้เผาไฟทำเชื้อเพลิง

        นอกจากนี้ มีการใช้น้ำลำไยแก้อาการนอนไม่หลับและช่วยให้ผ่อนคลาย
การแพทย์ของจีนนั้นกล่าวว่าลำไยแห้งมีสรรพคุณใช้บำรุงเลือด ช่วยเพิ่มประสิทธิภาพการไหลเวียนของโลหิต บำรุงกำลังของสตรีหลังจากการคลอดบุตร บำรุงร่างกายและระบบประสาท คนที่เป็นโรคประสาทอ่อนๆ นอนไม่หลับ ใจสั่น เมื่อกินลำไยแห้งจะช่วยให้หลับสบาย ช่วยระงับประสาทที่อ่อนเพลียจากการตรากตรำทำงานหนัก ขี้ลืม ลืมง่าย ช่วยให้ความจำดี ช่วยลดความเครียดและแก้อาการเครียด กระวนกระวาย บำรุงประสาทตา บำรุงผิวพรรณ กินขนาด 10-15 กรัม บำรุงม้าม บำรุงหัวใจ ช่วยย่อยอาหาร เป็นต้น ชาวจีนโบราณจึงนิยมบริโภคลำไยแห้ง หรือต้มดื่มน้ำลำไยอุ่นๆ

งานวิจัยเกี่ยวกับลำไย
        เมล็ดลำไยมีสารประกอบโพลีฟีนอลปริมาณสูง ได้แก่ คอริลาจิน (corilagin) กรดแกลลิก และกรดเอลลาจิก งานวิจัยจากสถาบันวิจัยจุฬาภรณ์ เมื่อปี พ.ศ.2550 พบว่าสารสกัดเมล็ดลำไยมีคอริลาจิน 050-0.64 มิลลิกรัม/กรัม DW กรดแกลลิก 9.18-23.05 มิลลิกรัม/กรัม DW  และกรดเอลลาจิก 8.13-12.65 มิลลิกรัม/กรัม DW ทั้งนี้ขึ้นกับสายพันธุ์ลำไยที่ใช้ศึกษา
(http://www.vcharkarn.com/uploads/172/172196.jpg)

เมล็ดลำไยพันธุ์อีดอมีกรดแกลลิก กรดเอลลาจิก และความสามารถในการกำจัดอนุมูลอิสระสูงสุดเมื่อเทียบกับลำไยพันธุ์อื่น งานวิจัยชิ้นนี้พบว่าสารสกัดเมล็ดลำไยมีความสามารถในการกำจัดอนุมูลอิสระดีเท่ากับชาเขียวญี่ปุ่น ดีกว่าชาใบหม่อนและสารสกัดเนื้อลำไยแห้ง เชื่อว่าผลดังกล่าวเกิดจากสารโพลีฟีนอล และฟลาโวนอยด์ไกลโคไซด์และสารแทนนินอื่นที่พบในผลลำไยด้วย
นอกจากนี้แล้วสถาบันวิจัยจุฬาภรณ์ยังพบว่า สารสกัดเมล็ดลำไยมีฤทธิ์ต้านการทำงานของเอนไซม์ไทโรซิเนสซึ่งสร้างเม็ดสีบนผิวมนุษย์ จึงอาจนำไปใช้ในผลิตภัณฑ์ที่ทำให้ผิวขาวขึ้นได้อีกด้วย

        งานวิจัยสารสกัดเนื้อผลลำไยโดยนักวิจัยจากสวนพฤกษศาสตร์จีนใต้ในประเทศจีนในปีเดียวกัน พบกรดเมทิลแกลลิก (4-O-methylgallic acid) และอีพิคาทีชิน เป็นสารสำคัญจากเนื้อผลลำไยดังกล่าว งานวิจัยพบว่าอีพิคาทีชินเป็นสารที่ทำให้เนื้อลำไยสดเปลี่ยนสีเป็นสีน้ำตาลเมื่อทิ้งไว้ในที่แจ้ง พบว่ากรดเมทิลแกลลิกมีความ สามารถเชิงกำจัดอนุมูลอิสระและต้านออกซิเดชันได้ดีกว่าสารอีพิคาทีชิน

        ล่าสุดมีรายงานการวิจัยลำไยแห้งจากคณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ พบว่าลำไยแห้งมีฤทธิ์ยับยั้งสารก่อมะเร็ง ช่วยลดอนุมูลอิสระในเม็ดเลือดขาว เหนี่ยวนำเซลล์มะเร็งลำไส้ใหญ่และเซลล์มะเร็งเม็ดเลือดขาวให้ตาย ยับยั้งความเป็นพิษของสารก่อมะเร็งทางเดินอาหาร และลดการเสื่อมสลายของข้อเข่าอีกด้วย

ผลิตภัณฑ์จากสารสกัดเมล็ดลำไย งานวิจัยไทยสู่ตลาดโลก
        ประเทศไทยมีอุตสาหกรรมลำไยบรรจุกระป๋องและลำไยอบแห้ง มีเมล็ดลำไยเหลือทิ้งปีหนึ่งๆ ปริมาณมาก คณะนักวิจัยจากสำนักวิชาวิทยาศาสตร์เครื่องสำอาง มหาวิทยาลัยแม่ฟ้าหลวง พบว่าผิวเปลือกสีดำของเมล็ดลำไยประกอบด้วยสารโพลีฟีนอลหลายชนิดซึ่งมีคุณสมบัติต้านอนุมูลอิสระและชะลอการเกิดรอยเหี่ยวย่นของผิวหนัง เหมาะจะนำมาต่อยอดเพื่อใช้ประโยชน์ในอุตสาหกรรมเครื่องสำอาง จึงทำการทดสอบประสิทธิภาพของสารสกัดเข้มข้นของเปลือกเมล็ดลำไยในอาสาสมัคร 200 คน ซึ่งคละเพศ วัย และอาชีพ พบว่าสามารถชะลอการเกิดรอยเหี่ยวย่นได้ มีฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระทัดเทียมสารสกัดจากเมล็ดองุ่นที่นิยมนำมาใช้เป็นส่วนผสมเครื่องสำอาง และยังสามารถ นำไปพัฒนาเป็นส่วนผสมของผลิตภัณฑ์ดูแลเส้นผม และผลิตภัณฑ์อาหารเสริมดูแลสุขภาพได้อีก ปัจจุบันมหาวิทยาลัยแม่ฟ้าหลวงจึงมีการผลิตเป็นครีมทาหน้าลำไยผสมสารสกัดจากรังไหมและปอสาเป็นที่แพร่หลาย

        ประเทศไทยมีผลผลิตลำไยล้นตลาดมาหลายปีแล้วตามที่เป็นข่าวอยู่เนืองๆ การพัฒนาลำไยเป็นสินค้า กลุ่มเครื่องสำอางจะช่วยเพิ่มมูลค่าให้กับพืชผลทาง การเกษตรชนิดนี้ได้ เมื่อผลผลิตลำไยมีมากราคาขายของลำไยจะถูกลง แต่ควรกินลำไยเพียงพอประมาณ เพราะถ้ากินเกินพอดีจะทำให้เกิดอาการเจ็บคอหรือร้อนในได้ (คล้ายลิ้นจี่ เป็นพืชวงศ์เดียวกัน) และได้พลังงานเกินความต้องการของร่างกายถูกเปลี่ยนเป็นความอ้วนสะสมได้ อาการร้อนในและเจ็บคอดังกล่าวแก้ด้วยการกินมังคุดร่วมกับลำไย
ทางโภชนาการผลไม้ 1 ส่วนเท่ากับลำไยผลใหญ่ 6 ผล หรือผลเล็ก 10 ผล ผู้ควบคุมน้ำหนักถ้ากินลำไยควรลดปริมาณข้าวในวันดังกล่าว ใครกินลำไยแล้วจะลองเก็บเมล็ดลำไยตากแห้งบดละเอียด  นำไปผสมกับข้าวโอ๊ตและโยเกิร์ตรสจืดพอกหน้า ใช้ลบริ้วรอยบนใบหน้าและเพิ่มความขาวใสให้กับผิวหน้าด้วยก็ได้นะคะ

ขอบคุณข้อมูลภายใต้ความร่วมมือของหมอชาวบ้าน กับเว็บไซต์วิชาการดอทคอม
www.doctor.or.th