มักมีคำถามว่าเหตุใดจึงไม่คัดค้านโครงการตั้งแต่แรก
วันนี้ของนำเรื่องราวดีๆจากเฟสบุ๊กที่ใช้ชื่อว่า น้ำฟ้า ฉัตรระมิงค์
กับคำถามมากมายว่าเหตุใดจึงไม่คัดค้านโครงการตั้งแต่แรก
ในบทความนี้เรามีคำตอบมาให้
โครงการนี้อนุมัติร่วมสิบปีแล้ว
และมีการคัดค้านตั้งแต่แรกๆค่ะ ทุกอย่างเงียบไป
แต่ก็มีการดำเนินการอย่างเงียบๆ จนมีการอนุมัติงบในปี ๒๕๕๗
มีกลุ่มคนเชียงใหม่ทำหนังสือขอคัดค้าน
ไปยังอธิบดีกรมธนารักษ์ในปี ๒๕๕๘
ทุกอย่างดำเนินไปเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
เพราะการก่อสร้างยังไม่เห็นเป็นโครงร่างชัดเจน
กลุ่มคนที่ออกมาต่อต้านจึงยังมีไม่มาก
จึงไม่มีใครเห็นความสำคัญ
จนมีการแชร์ภาพการก่อสร้างต่อๆไปในโลกโซเชียล
จึงเริ่มเป็นกระแส เนื่องจากภาพที่เห็นประจักษ์ชัดว่า
มันกินพื้นที่ป่าเข้าไปลึก หากปล่อยไว้อีกร้อยปี พันปี
บริเวณที่เกือบๆร้อยห้าสิบไร่ตีนดอย
ก็จะกลายเป็นที่อยู่อาศัย ไม่มีวันกลับมาเป็นป่าได้อีก
เชียงใหม่สูญเสียมากมายแล้ว สูญเสียจากคนที่ไม่เห็นคุณค่าของ
สิ่งทรงคุณค่าของคนเชียงใหม่
เราสูญเสียหนองบัวเจ็ดกอ หนึ่งในเจ็ดชัยมงคลของเมือง
สูญเสียกำแพงเมืองโบราณ ทุบออกไปเพราะบดบังทัศนียภาพคนในคูเมือง
(บริเวณที่ทำนำไปสร้างสนามเด็กเล่น)
วันนี้เรากำลังสูญเสียป่าตีนดอยสุเทพ
อดีตมีชื่อว่า ดอยอุฉุปัพฉบรรพต
ต้นน้ำที่ส่งมายังรางลินทั้ง ๗ ของเวียงเจ็ดลิน
น้ำนี้ถือเป็นน้ำศักดิ์สิทธิ์ที่ใช้ในการสรงมุรธาภิเษก
เสด็จขึ้นครองเมืองของกษัตริย์ล้านนามาแต่ครั้งอดีต
สิ่งสำคัญของบ้านเมือง ถ้าคนเชียงใหม่ไม่รักษา
แล้วจะให้คนที่แค่มาอาศัยแผ่นดิน
ทำงานเขาเห็นคุณค่าได้อย่างไร
http://www.mountainpeaknews.com/archives/3553
