คำสุดท้าย... ของ สตีฟ จอบส์:

คำสุดท้าย...
ของ สตีฟ จอบส์:
โดย: Damien D Hustle Bryant
แปล: ปิติ
ผมได้เดินทางมาถึงจุดสุดยอดของโลกแห่งธุรกิจ และในสายตาผู้อื่นชีวิตของผมคือตัวอย่างของผู้ประสพความสำเร็จอย่างสูง
อย่างไรก็ตาม..นอกเหนือจากงานแล้ว ผมเองก็มีความสุขเพียงเล็กน้อย และท้ายสุดแล้ว...ความมั่งคั่งก็แปรเปลี่ยนเป็นเพียงแค่สถิติ เป็นตัวเลขที่ผมเคยคุ้นเคยด้วยเท่านั้น
ในขณะที่ผมนอนอยู่บนเตียงป่วยนี้ และทบทวนชีวิต ผมก็ตระหนักได้ว่าการยอมรับทางด้านชื่อเสียงจากสังคม และทรัพย์สินพอกพูนที่ผมเคยภาคภูมิใจอย่างหนักหนานั้น ช่างดูซีดเซียวไร้ค่า ยามที่ผมต้องเผชิญหน้ากับความตาย ที่กำลังคืบคลานเข้ามา
ท่ามกลางความมืดมิด ผมจ้องมองแสงไฟสีเขียวของเครื่องมือแพทย์ที่ประคองชีวิตผมไว้ พร้อมทั้งฟังเสียงครางเบาๆของเครื่องยนต์
ผมสามารถสัมผัสลมหายใจของพญามัจจุราช ที่กำลังคืบคลานใกล้เข้ามาได้...
ตอนนี้ผมคิดได้แล้วว่า ทันทีที่เราสะสมเงินทองเพื่อใช้ทั้งชีวิตได้พอแล้ว เราควรมองหาสิ่งอื่นทำ ควรเป็นสิ่งที่ไม่เกึ่ยวข้องกับการหาเงินทองอีกต่อไป
มันควรเป็นอะไรที่สำคัญกว่า เช่น ความสัมพันธ์กับผู้คน หรือศิลปะ หรืออาจล่าความฝันเมื่อครั้งสมัยที่เรายังเป็นหนุ่มสาวอยู่
การสะสมความมั่งคั่งอย่างไม่หยุดหย่อนนั้น อาจแปลงคนให้เปลี่ยน และผิดเพี้ยนเบี้ยวบูดไปได้. เป็นอย่างผม นี้ไง!
พระเจ้าประทานความรู้สึกแก่เรา เพื่อให้เราได้สัมผัส'ความรัก'ที่อยู่ในดวงใจของทุกๆคน ไม่ใช่ให้เห็นได้เพียงแค่ภาพลวงตาของเงินทอง
ความมั่งมีที่ผมสะสมมาตลอดชีวิตนั้น สุดท้าย ผมก็เอามันไปด้วยไม่ได้
ที่เราจะเอาไปได้ ก็คือความทรงจำอันตกผลึกของความรัก
แล้วนั่นคือ 'สมบัติ' ที่แท้จริง ที่จะตามเราไป ติดตัวเราไป เป็นพลังและแสงสว่างนำทางให้เรา
'ความรัก' สามารถเดินทางได้เป็นพันๆไมล์ ปราศจากขีดจำกัด ไปได้ทุกแห่งหนที่เราย่างก้าว มันสามารถพาเราไปถึงจุดสูงสุดที่อยากจะไป ทั้งหมดขึ้นอยู่กับหัวใจ และมือของคุณเองเท่านั้น
คุณรู้ไหม...เตียงอะไรแพงที่สุดในโลก?
... "เตียงคนป่วย" ครับ
คุณอาจจะจ้างคนขับรถให้คุณได้ คนให้ทำเงินให้คุณได้ แต่คุณจะไม่มีวันจ้างใครมาป่วยแทนคุณได้
ทรัพย์สมบัติ หากสูญหาย เราก็ยังพอจะหาให้พบได้
แต่ทว่ามีสิ่งหนึ่ง หากสูญไป เราจะไม่ได้พบอีก...นั่นคือ "ชีวิต"
ในยามที่ต้องเข้าห้องผ่าตัด ผู้คนมักจะนึกขึ้นได้ว่า ยังมีหนังสืออีกเล่มหนึ่งที่น่าจะอ่านให้จบก่อนก็คือ "หนังสือแห่งชีวิตและสุขภาพที่สมบูรณ์"
ไม่ว่าตอนนี้คุณจะอยู่ในช่วงใดของชีวิต และด้วยเวลาที่ผ่านพ้นไป สักวันหนึ่งคุณจะพานพบว่า 'ม่านชีวิต' ต้องปิดลง
จงทนุถนอม...'ความรัก'
ให้แก่พ่อแม่พี่น้องครอบครัวของคุณ
ให้แก่คู่ชีวิตของคุณ
ให้เพื่อนๆของคุณ
ดูแลตัวเองให้ดี และ จงเห็นคุณค่าของผู้อื่น
สตีฟ จอบส์.