เขาเขียนไว้ได้ชัดเจน ไม่ต้องเพิ่มเติมครับ
แสนพิทักษ์ ผมมีความคิดบางเรื่องที่อยากทำ
คือขอเป็นตัวแทนคนไทย
หรือรวบรวมคนไทยส่งกำลังใจและปรบมือให้
พณฯนายกรัฐมนตรีพลเอกประยุทธ์
เรื่องการเปิดสัมพันธ์ทางการทูตระหว่างไทยกับซาอุดิอาระเบีย
ซึ่งถือเป็นเรื่องที่คนไทยเรา โดยเฉพาะคนไทยที่
เคยไปทำงานที่ประเทศซาอุดิอาระเบียเมื่อ30กว่าปี ที่แล้วกว่า4-5 แสนคน
หรือตัวเลขอาจมากกว่านั้น แต่ประเทศซาอุดิอาระเบีย
ถือว่าเป็นศูนย์กลางของตะวันออกกลาง คนไทยได้อานิสงส์มากมาย
จากการส่งแรงงาน คนไทยในภาวะเศรษฐกิจฝืดเคือง
เมื่อมีงานซาอุ หลายแสนครอบครัวมีอยู่มีกิน ภาวะเศรษฐกิจฟื้นตัว
คนไทยลืมตาอาปากได้ เพราะเงินแรงงานจากซาอุฯ
เมื่อเกิดเหตุการณ์ขโมยเพชรซาอุ โดยคนไทยคุณเกรียงไกร เตชะโม่ง
ความสัมพันธ์ก็ปิดฉากลง เราได้รับความเดือดร้อนถ้วนหน้า
ไม่ใช่แค่ครอบครัวคนที่ไปทำงานที่ซาอุ แต่อีกหลายครอบครัว
อีกหลายๆแสนคน หรืออาจเป็นล้านที่ได้รับผลกระทบ
จากการปิดความสัมพันธ์ทางการทูต คนไทยตกงานเป็นแสนๆคน
ผมก็คือคนหนึ่งที่ล้มละลายเพราะไม่สามารถ
ขอวีซ่ากลับเข้าไปทำงานได้ คงไม่ต้องอธิบายว่า
เสมือนอยู่บนฟ้าแล้วตกสู่ดิน หรือความหายะนะมากมาย
ที่เกิดผลกระทบต่อคนที่ไปทำงานและคนไทยอีกเป็นล้าน
ที่ได้ใช้เงินจากการทำงานซาอุฯ
ผมเป็นคนไทยคนหนึ่งที่อยู่ในเหตุการณ์ช่วงเกิดการปิดความสัมพันธ์
ผมเป็นคนไทยที่ทั้งไปทำงานโดยการรจัดส่งของบริษัทจัดหางาน
และเป็นพ่อค้า หรือจะเรียกว่าทำธุรกิจให้ดูน่าภูมิใจ แต่มันก็เป็นเรื่องจริง
เพราะผมเป็นคนไทยกลุ่มแรกๆที่เอาข้าวไทย ไปขาย
จากที่ไม่มีใครรู้จักข้าวไทย ข้าวหอมมะลิ ข้าวขาว 5%,100%และ
ข้าวเหนียว สันป่าตอง คนซาอุ ไม่รู้จัก รวมทั้งคนอีกกว่า50ประเทศ
ที่ส่งคนไปทำงานในซาอุ เขารู้จักหมด
ข้าวไทยหอมกินอร่อย ปั้นด้วยมือยังได้ เม็ดงามยาวเรียว
ผมยังจำได้กว่า 30 ปีแล้ว ผมสนุกในการวิ่งหาผลิตภัณฑ์
อาหารไทยทุกชนิดกว่า270รายการ ไปขายให้คนไทยเรา
และคนโอเรียลตอล หรือพวกตะวันออกไกลเข่นฟิลิปปินส์,อินโดนีเซีย,มาเลเซีย,
กัมพูชา,พม่า,บังคลาเทศ,อินเดีย,ศรีลังกา,ปากีสถาน, เยอะแยะจำไม่หมด
ข้าวไทยดังกระฉ่อนด้วยฝีมือคนกลุ่มนึงที่เรียกตัวเองว่าตลาดไทย หรือร้านไทย
ผมเองนอกจากบริหาร และจัดหานำเข้าอาหารไทยแล้ว
เราส่งจากซาอุไปยังประเทศอื่นๆอีก อานิสงส์นี้แทบคำนวณไม่ได้
ไหนจะกลุ่มนักท่องเที่ยวมาซอยนานา พัทยา ภูเก็ต สาระพัด
ผมยังจำได้ผมเป็นคนแรกที่เข้าไปเครือสหพัฒฯที่ศรีราชา
เพื่อสั่งซื้อ มาม่า ไวไว ไปขายซาอุ กะปิ ปลาร้า (พาสเจอไรซ์) ยาหม่อง ทัมใจ
ไม่ใช่ขายเฉพาะคนไทย คนต่างชาติกว่า30ประเทศ
ที่เป็นแรงงานก็ซื้อเพราะคนไทยเรามีน้ำใจ
อยากจะบอกว่าเมื่อตอนเรามีซาอุ เรามีตังค์ คนทั่วอีสาน
และภาคเหนือ ภาคตะวันออก ภาคใต้
ไปกันหมดเศรษฐกิจร่าเริง ความสุขเปี่ยมล้นทั้งประเทศ
เมื่อเกิดการตัดความสัมพันธ์ทางการทูต คนไทยกลับบ้าน
คนซาอุที่มาเที่ยวเต็มพัทยาหายหมด ยิ่งกว่าเมืองร้าง
กว่าจะปรับตัวก็อีกหลายสิบปี
รู้มั้ยว่าผลเสียทางตรงคือแรงงานและการท่องเที่ยว
แต่ผลกระทบทางอ้อมคือการค้าขายเราพังไปด้วย
ซาอุหยุดสั่งข้าว เมื่อหลายปีก่อนข้าวไทยขายในตะวันออกกลางเป็นอันดับหนึ่ง
และเป็นอีนดับหนึ่งของโลกด้วย มลาย เสียหายย่อยยับ
คงไม่ต้องกลับไปสาบแช่งคนที่ทำให้เกิดเหตุการณ์
หรือผู้ที่มีส่วนให้ประเทศชาติเสียหาย
เพราะพวกเขาคงได้ใช้หนี้บาปไปแล้ว แต่จะบอกว่ากว่าจะมีวันนี้
ผมเคยอธิษฐานเมื่อเกิดเหตุการณ์ต่อมาอีก10 ปี
แต่ก็ไม่มีรัฐบาลไหนแก้ปัญหาได้
ตอนนั้นอธิษฐานว่า ข้าพเจ้าขอให้ฟ้าดินจงบัลดาลให้ข้าฯ ได้กลับไปซาอุ
ให้ข้าได้กลับไปทำงาน ใช้หนี้ทดแทนแผ่นดินซาอุ
ที่ให้ที่ทำงาน ให้อากาศหายใจ ให้ข้าวให้ น้ำ และน้ำใจจากคนซาอุโดยตรง
อย่างน้อยก็ขอให้กลับไปไหว้แผ่นดินที่มีบุญคุณต่อข้า
นั่นคือคำอธิษฐาน แต่จนแล้วจนรอด สิบปีแล้วปีรอด กี่รัฐบาล
ก็ไม่มีใครแก้ปัญหานี้ได้ จนกระทั่งรัฐบาลปัจจุบัน
โดยนายกรัฐมนตรี พลเอกประยุทธ์ ที่สร้างมหัศจรรย์
ด้วยการฟื้นความสัมพันธ์ระหว่างซาอุดิอาระเบีย กับประเทศไทย จนสำเร็จ
ข้าพเจ้านายสุรสิทธิ์ สุรฤทธิพงศ์ อดีตแรงงานไทยซาอุ
อดีตนักธุรกิจนำเข้าอาหารไทยไปซาอุ ขอชื่นชม และปรบมือให้ท่านพลเอกประยุทธ์ท่านนายกรัฐมนตรีอย่างจริงใจและนับถือ
คงไม่ต้องสาธยายว่าแล้วรัฐบาลอื่น นายกอื่น ทำไมไม่ปรบมือและชื่นชม
ผมเชื่อว่ามีคนไทยกว่าครึ่งหรืออาจจะกว่า90% รู้ว่าสิ่งใด ควรชื่นชม
คนไทยไม่ทับถมกัน รักกัน ใครทำดีก็ควรแสดงน้ำใจนักกีฬา
ปรบมือและขอคาระวะแทนคนไทยที่เคยทำงานในซาอุ
เพราะพวกเขาได้แต่คิดแต่ไม่กล้าพูด ผมเองไม่ตำหนิใคร
เพียงชื่นชมคนไทยคนเก่ง ที่ท่านแก้ปัญหาได้
เสียดายเพื่อนๆอดีตแรงงานไทย ที่หลายคนจากโลกนี้ไป
จึงยังไม่เห็นว่าพวกเรายังสามารถกลับไปซาอุได้
อนึ่งในฐานะเคยอยู่ซาอุ ต้องขอฝากขอบคุณรัฐบาลซาอุดิอาระเบีย
และองค์ประมุข ที่ท่านนำความสุขมาให้คนไทยอีกครั้ง
ขอปรบมือให้ พณฯนายกรัฐมนตรีพลเอกประยุทธ์ จันทร์โอชา ด้วยความชื่นชม
Cr: Jittipol Chaiyasith
ตอนนักท่องเที่ยวซาอุมากิน ดื่มแถวนานา
ผมเป็น "Waiter" พนักงาน เสิร์ฟ Arab restaurant (ห้องอาหารอาราเบียน)
เข้างาน ช่วงค่ำ ถึงตี2 ทุกวัน
มีรายได้วันละ 7-8 พันบาท แทบทุกวันจาก Tip
เลิกงานเสร็จ พาน้องนุชสุดสวาท
ไปเล่นจ่ำจี๊กันที่บ้านเช่าซอยหมอเล็ง
รายได้วันละ 7-8 พัน เสาร์ อาทิตย์ หมื่นกว่าบาท
ไม่เหลือ เลย โหม๊ดดดดดดดดด
พอซาอุ ไม่เข้ามาเที่ยว ร้านเจ๊ง ปิดกิจการ ต้องหางานใหม่
