อักษรขอมไทย ที่ใช้กันมาเเต่โบราณกาล ใชัในพิธีมงคลต่างๆ ปลุกเสกลงอักขระเลขยันต์ต่างๆ เพื่อให้พระเครื่องหรือเครื่องรางมีความศักดิ์สิทธิ์หรือความขลัง
การ เรียนรู้ภาษาขอม ถือเป็นการอนุรักษ์วัฒธรรมอย่างนึง อีกทั้งยังมีประโยชน์ใีนการศึกษาค้นคว้าหาข้อมูลต่างๆ เพราะตามบันทึกหรือตำราเก่าๆของคนสมัยเก่าๆหรือเกจิสมัยก่อนๆ บางครั้งจะใช้อักษรขอมเป็นตัวบันทึก ทั้งภาษาบาิลี ตลอดจนบางครั้งออกเสียงภาษาไทยเเต่ใช้อักษรขอมเขียนเเทน เมื่ออ่านออกจะทำให้เรามีความเข้าใจกับสิ่งที่จดบันทึกซึ่งถือว่า เป็นประโยชน์อย่างยิ่ง...
อีกทั้งยังเป็นการป้องกันสำหรับการเช่าหาพระ หรือเครื่องรางต่างๆ เช่น เครื่องรางของหลวงพ่อกวย เห็นบางคนเอามาขาย เรียกยันต์หลวงพ่อผิดๆถูกๆ เรียกยันต์หลังปรกโพธิ์เก้า(นะโมพุทธายะ) เป็นยันต์ดวงเเก้วบ้าง
หรือไปเอาเครื่องรางที่มีรอยจารของที่อื่น มาตีเป็นของหลวงพ่อกวย โดยที่ลายมือ หรือคาถาที่จาร เป็นคาถาที่หลวงพ่อไม่ได้ใช้ หรือไม่ใช่ลายมือของหลวงพ่อ
ถ้าท่านอ่านภาษาขอมออก เมื่อลองอ่านยันต์ที่พระเครื่องต่างๆออก ท่านจะมีความสนุกเเละมีความสนใจ มา่กขึ้นอย่างเเน่นอนครับ..
ตัวพยัญชนะ วรรคต่างๆ ซึ่งใช้เป็นอักษรนำเวลาผสมคำ
พยัญชนะเเต่ละตัว จะมีตัวเชิงประตำตัว
ตัวเชิงจะทำหน้าที่เป็นตัวสะกดเเทนตัวอักษรในคำ
นอกจากนี้ยังใช้เป็นตัวควบกล้ำหรือตัวอักษรตามในคำอีกด้วย
