https://www.facebook.com/watch/?v=1123715832376019
ต้นทุนชีวิตคนมันไม่เท่ากัน
คนไม่มี มันก็ ไม่มีจริงๆนะ สมัยเป็นเด็กวัดแถวตลาดพลู ไม่มีเงินกินข้าว กินน้ำในตุ่ม 2 วัน
ข้างวัดมีประตูน้ำ ร้านขายข้าวผัด แกผัดอร่อยมาก ผัดแห้งๆไม่มีน้ำมัน
ไปยืนมองอยู่นานไม่มีเงินซื้อกินแกบอกกินก่อนจ่ายทีหลังก็ได้
เราไม่เอา กลัว ไม่มีเงินใช้คืนผมขายนกกระลาที่สนามหลวง (ขายเฉพาะเสาร์-อาทิตย์)
พอมีเงินก็ชอบที่จะไปกินข้าวผัดร้านนี้ประจำ
เดือนที่แล้ว มิถุนา 2567 ย้อนรอยอดีตที่ผ่านมา
ไปหาร้านข้าวผัด ที่ผูกพันมา ไม่เจอแล้ว
อาเจ็ก แกเสียไปแล้ว
ถ้าพูดถึงข้าวผัด ผมกินได้ทุกวันไม่มีเบื่อ
อีกร้าน ผัดอร่อยใส่ชูรสเป็นช้อน
อยู่ท่ารถเมล์สาย 4 (ตลาดพลู-คลองเตย)
เด็กวัดมาสั่ง ผัดซีอิ้วตอนสองทุ่ม เฮียเจ้าของร้านถามเด็กว่า
เอากี่ห่อ ? เด็กบอกเฮียว่าเอา 3 ห่อ
หลวงพี่บอกไม่เอาพริกน้ำส้ม
อีกห่อ หลวงตา บอกไม่ใส่น้ำตาล
อีกห่อ พระอาจารย์ แกไม่ใส่พริก