ต้นตระกูลไทย

เรื่อง นับจำนวนบุคคลสำคัญกับเพลงต้นตระกูลไทย

เนื้อหา เพลงต้นตระกูลไทย (ข้อมูล) เป็นเพลงปลุกใจ ประพันธ์คำร้องและทำนองโดยหลวงวิจิตรวาทการ

เพื่อประกอบละคร อานุภาพพ่อขุนรามคำแหง

เมื่อปี พ.ศ. 2497 เป็นเพลงที่รวบรวมบุคคลสำคัญที่มีความเก่งกล้าสามาถ
ที่ยอมสละแม้ชีวิตของตน เองเพื่อคนไทยทั้งชาติ
เพื่อปลูกฝังให้นักเรียนได้รู้และรักหวงแหนในผืนแผ่นดินไทยกว่าจะมาเป็น
ประเทศไทยของเราในปัจจุบันมาร่วมรำลึกถึงบุคคลสำคัญจากบทเพลงต้นตระกูลไทย กันเถอะ
แล้วลองนับจำนวนกันและจำชื่อท่านเหล่านั้นกันนะ

เนื้อเพลงกล่าวถึงบุคคลสำคัญทั้งหมดกี่คนมี21 คน ได้แก่
1.ท่านพระยาราม
2.พระราชมนู
3.เจ้าพระยาโกษาเหล็ก
4.สมเด็จพระนารายณ์
5.สีหราชเดโช
6.เจ้าคุณพิชัยดาบหัก
7.นายแท่น
8.นายดอก
9.นายอิน
10.นายเมือง
11.ขุนสรรค์
12.พันเรือง
13.นายทองแสงใหญ่
14.นายโชติ
15.นายทองเหม็น
16.นายจันหนวดเขี้ยว
17นายทองแก้ว
18.องค์พระสุริโยทัย
19.ท้าวสุรนารี
20. ท้าวเทพสตรี
21.ท้าวศรีสุนทร

บุคคลสำคัญที่เป็นชาวบ้านบางระจันมี 11 คน ได้แก่
1.นายแท่น
2.นายดอก
3.นายอิน
4.นายเมือง
5.ขุนสรรค์
6.พันเรือง
7.นายทองแสงใหญ่
8.นายโชติ
9.นายทองเหม็น
10.นายจันหนวดเขี้ยว
11.นายทองแก้ว

พระยาราม

พระยาราม นามเต็มคือ พระยารามรณรงค์ เดิมเป็นเจ้าเมืองกำแพงเพชร ความดีของพระยารามคือ ความแกล้วกล้าสามารถกอปรด้วยความซื่อสัตย์ความจงรักภักดีต่อพระมหากษัตริย์ และชาติบ้านเมือง และมีลูกหลานสืบต่อสายสกุลกำแพงเพชร 〔ซึ่งเป็นสกุลเดียวกัน〕ดังนี้ รามสูต รามบุตร กลิ่นบัว นุชนิยม รอดศิริ นาคน้อย และสกุล “รามสูต” ทางทวดพระยากำแพง(นาค) แยกออกมาเป็นสายสกุลที่เกี่ยวข้อง อินทรสูต ตามไท ศุภดิษฐ์ กำแหงสงคราม กัลยาณมิตร บุณยรัตพันธุ์ อิศรางกูรฯ

พระราชมนู

พระราชมนู ทหารเอกของสมเด็จพระนเรศวรมหาราชผู้ร่วมกอบกู้เอกราชของกรุงศรีอยุธยากลับ คืนมาเป็นคนของคนไทย ทำการรบอย่างห้าวหาญ ไม่กลัวตายสู้อย่างไม่ยอมถอยแต่ยอมเอาชีวิตเข้าแลก จนเกือบต้องต้องโทษประหาญชีวิต ด้วยความดีความชอบทำให้ท่านได้รับการแต่งตั้งเป็น เจ้าพระยามหาเสนาบดีศรีสมุหพระกลาโหม กรุงศรีอยุธยาถูกตีแตก ในครั้งแรกโดยพม่าสมัยของพระเจ้าหงสาวดีบุเรงนอง อยุธยาตกเป็นเมืองขึ้นของพม่า สมเด็จพระมหาธรรมราชาธิราช ทรงขึ้นครองราชย์กรุงศรีอยุธยาในปี พ.ศ.2112 พระนเรศวรดำรงพระอิสริยศเป็นพระมหาอุปราชขึ้นเมืองพิษณุโลกเมื่ออายุ 16 ปี พระเจ้าบุเรงนองสวรรคต พระนเรศวรประกาศอิสรภาพ ณ เมืองแครง สมเด็จพระนเรศวรมีรับสั่งให้ พระราชมนู คุมกองทัพไปตรวจดูข้าศึกและได้ปะทะกับกองทัพของเชียงใหม่ สมเด็จพระนเรศวรวางกลศึกเพื่อรับกองทัพของเชียงใหม่และรับสั่งให้พระราชมนู ถอยทัพ แต่พระราชมนู เห็นว่ากองกำลังมีใกล้เคียงกับเชียงใหม่จึงยังไม่ถอยทัพแต่สุดท้ายเมื่อรู้ ว่าสมเด็จพระนเรศวรทรงวางกลจึงยอมถอยทัพ พระราชมนูเป็นทหารเอกของสมเด็จพระนเรศวรมหาราชด้วยบุคลิกที่มีความกล้าหาญ มีจิตใจมุ่งมั่นกับการทำศึกโดยไม่หวั่นเกรงข้าศึก แม้ว่าประวัติชีวิตในช่วยต้นของพระราชมนูจะไม่ปรากฏ แต่เนื่องจากเป็นแม่ทัพที่คุมกำลังพลออกต่อสู้ศึกกับหงสาวดีและขอมดังนั้น เมื่อเสร็จจากศึกเมือง ขอม (ละแวก) แล้วสมเด็จพระนเรศวรมหาราช ก็มีการปูนบำเหน็จรางวัลแก่เหล่าอำมาตย์นายกองที่โดยเสด็จไปราชสงครามใน ครั้งนั้นโดยถ้วนหน้าลดหลั่นกันไปตามความดีความชอบมากน้อย สำหรับพระราชมนูนั้นมีผลงานเป็นที่ประจักษ์แก่สมเด็จพระนเรศวรมหาราช จึงโปรดเกล้า ฯ แต่งตั้ให้เป็น เจ้าพระยาอัครมหาเสนาบดีสมุหรพะกลาโหม พระราชทานพานทอง น้ำเต้าทอง เจียดทองซ้ายขาว กระบี่ ฝวักทองและเครื่องอุปโภคต่าง ๆ สมเด็จพระนเรศวรมหาราชเสด็จสวรรคต ที่เมืองหางอยู่ริมแม่น้ำสาละวินข้างเหนือเมืองเชียงใหม่ พระชันษา 50 พรรษา เสด็จอยู่ในราชสมบัติ 15 พรรษาโดยสมเด็จพระเอกาทศรถทรงขึ้นครองราชย์สืบต่อ