อ.พนิตนาฎ ชูฤกษ์ มี...มี....มาก....มาก.

ตั้งชื่อคอลัมน์ไว้แบบนี้ หลายคนคงนึกว่า เอ๋! ครูมีอะไรมากมายขนาดไหน ถึงต้องมาเล่าสู่กันฟัง
คืออย่างนี้ค่ะ ช่วงเทอมนี้ครูสอนคอร์สการเขียนภาษาอังกฤษ เราก็มีโครงสร้างหลักที่สำคัญและยากหลายเรื่อง ที่จำเป็นต้องเน้น และทำความเข้าใจกัน ส่วนเนื้อหาเล็กๆ น้อยๆ ที่คาดว่านักศึกษาเรียนมากแล้วตั้งแต่เด็กๆ ก็ข้ามไปบ้าง ประมาณว่าให้นักศึกษาเก็บของเก่ามาใช้ด้วย เพื่อไม่ให้เสียเวลาในการสอนเนื้อหาใหม่ที่ยากๆ

นักศึกษาก็ตั้งอกตั้งใจระวังโครงสร้างหลักๆ ที่ครูเพิ่งสอนให้ใหม่เป็นอย่างดี ฟังดูแล้วไม่น่าจะมีปัญหาอะไรเลยใช่ไหมคะ แต่กลับกลานเป็นว่านักศึกษากลับมาพลาดที่จุดเล็กๆ อย่างไม่น่าเชื่อ ไม่ใช่พลาดธรรมดาเสียด้วย แต่เป็นการพลาดแบบไม่น่าจะพลาดเลย เพราะมาผิดที่คำที่เราเรียนมาตั้งแต่เด็กๆ นั่นคือคำว่า “มาก”

ครูว่าไม่ใข่แต่นักศึกษาของครูที่เรียนการเขียนเท่านั้นหรอกค่ะ ที่รู้สึกสับสนเวลาจะใช้คำว่า “มาก” คุณๆ ผู้อ่านหลายๆ ท่าน ก็คงเคยเป็นใช่ไหม เรารู้ๆ กันอยู่ว่า เวลาเราจะพูดหรือเขียนคำว่า “มาก” (ภาษาอังกฤษมีให้เราหยิบใช้ได้หลายตัวเช่น very , many , much , more , several , a lot และอีกหลายตัวเลย)

ความจริงแล้ว มีมากกว่านี้ค่ะ แต่ครูขอยกออกมาเฉพาะตัวที่อาจหยิบใช้ได้บ่อยๆ
แต่ละตัวถึงแม้จะแปลว่า “มาก” เหมือนกันแต่จะมีวิธีใช้ต่างกัน
ครูขอแยกออกจากกันง่ายๆ เป็น 2 กลุ่มก้อน แล้วค่อยมาอธิบายละเอียดทีละตัว
ครูขอให้นึกเสมอนะคะว่า ถ้าเราอยากใช้คำว่า “มาก” กับคำขยายประเภทต่างๆ เช่น พวกคำ adjective หรือคำคุณศัพท์รวมทั้ง adverb คำวิเศษณ์ หรือคำขยายกริยา ซึ่งเป็นคำที่ใช้บอกสิ่งต่อไปนี้เช่น

บอกขนาด : big (ใหญ่) , large (ใหญ่) , tiny (เล็กน้อย) , huge (ใหญ่โต) , minute (เล็ก) , small (เล็ก) , little (เล็ก)
บอกสีสัน : red , black , dark (สีเข้ม , มืด) , light (สีอ่อน)
บอกรูปร่าง : round (กลม) , flat (แบน) , thin (ผอม , บาง) , skinny (ผอมแห้ง)
บอกคุณสมบัติ : bad (เลว) , good (ดี) , beautiful (สวย) , hard (หนัก , ยาก, ลำบาก) , easily (อย่างง่าย) , carefully (อย่างรอบคอบ) , friendly (เป็นมิตร)

คำทั้งหมดที่ครูว่ามานี้ ให้ใช้กับคำว่า very ทั้งหมด เช่น
very chubby เจ้าเนื้อมาก (อ้วนมาก)
very fair ยุติธรรมมาก
very tired เหนื่อยมาก
very dark มืด (ค่ำ) มาก , สีเข้มมาก
very tidy เป็นระเบียบมาก
very clumsy งุ่มง่าม , เงอะมาก
very far ไกลมาก
very near ใกล้มาก
very good / well ดีมาก
very happy มีความสุขมาก

พอเข้าใจไหมคะ
แต่ถ้าต้องการความหมาย “มาก” เพื่อใช้อธิบายคำนาม ซึ่งก็คือ คำที่ใช้เรียกชื่อคน , สัตว์ , สิ่งของ , สถานที่ หรือสีต่างๆ เราจะใช้ very ไม่ได้ แต่ต้องใช้ many , much , และ a lot of แทน แต่ก็ใช่ว่าทุกตัวจะใช้เหมือนกันหมดนะคะ
แต่ละตัวเราก็จะมีวิธีเลือกใช้ดังนี้ค่ะ

ถ้าเราจะใช้คำว่า “มาก” กับคำนามที่นับไม่ได้ เราต้องใช้ much ค่ะ เช่น
much money เงินมาก
much water น้ำมาก
much oil น้ำมันมาก
much sugar น้ำตาลมาก
much pollution มลพิษมาก
much work งานมาก

นอกจากนี้เรายังใช้ much วางท้ายประโยคเพื่อเป็นการขยายคำกริยา เพื่อบอกว่า ทำอะไรมาก ในประโยคคำถามหรือปฏิเสธได้ เช่น

Does your boyfriend drink much?
แฟนคุณดื่มจัด (มาก) ไหม
Do you watch the film much?
คุณดูหนังมากไหม
He doesn’t talk much.
เขาไม่ค่อยพูดมากนัก

แต่ถ้าเป็นคำนามนับได้ ก็ต้องเปลี่ยนเป็นใช้ many แทนค่ะ เช่น
many friends เพื่อนมาก
many cars รถมาก
many children เด็กๆ มาก
many schools โรงเรียนมาก
many rules กฏเกณฑ์มาก
many problems ปัญหามาก
many และ much มักจะใช้เวลาที่เราต้องการถามหรือบอกปฏิเสธเป็นหลักค่ะ

ส่วน a lot of ใช้ได้กับคำนามทั้ง 2 ประเภทเลยค่ะ ทั้งคำนามนับได้และคำนามนับไม่ได้ (อ้อ! รู้อย่างนี้ก็ใช้ a lot of ตลอดไปเลยดีไหมล่ะ ... ดีเลย) และมักใช้ในประโยคบอกเล่าค่ะ
a lot of windows หน้าต่างเยอะ
a lot of food อาหารมาก
หรือบางครั้งอาจจะเป็น a lot เฉยๆ วางไว้ท้ายประโยค ถ้ารู้อยู่ว่าพูดถึงอะไรเช่น
He gives me a lot of money. เขาให้เงินฉันเยอะจัง
หรือพูดสั้นๆ ว่า He gives me a lot.

มีอีกหนึ่งตัวที่ครูอยากพูดถึงก็คือ เวลาที่เราพูดเปรียบเทียบในขั้นกว่า เช่น มากกว่า อย่างนี้ต้องเปลี่ยนไปใช้อีกอย่างหนึ่งค่ะ ก็คือ more จริงๆ แล้ว more ก็เปลี่ยนรูปมากจาก much และ many แต่ใช้เมื่อบอกว่าเยอะกว่าหรือมากกว่า แต่จะหมายถึง มากเฉยๆ ไม่ได้ เช่น
He’s got more money (than me).
เขามีเงินเยอะกว่าฉัน
They have more chance.
เขามีโอกาสมากกว่า

แล้วถ้าพูดถึงการเปรียบเทียบว่ามากกว่ามาก อ้วนกว่ามาก คำว่า มาก แบบนี้ ต้องใช้ much นะคะ เช่น
She’s much more beautiful than me.
เธอสวยกว่าฉันมาก
He could speak English much better than me.
เขาสามารถพูดภาษาอังกฤษได้ดีกว่าฉันมาก
เป็นไงคะวันนี้ ครูตั้งท่าเล็คเช่อร์ซะจนคุณๆ มึนไปเลยไหม แค่คำง่ายจิ๊ดเดียวแค่นี้ ก็ทำให้เราวุ่นวายจนหัวหมุนได้
ยังไม่พอนะคะ ยังมีอีกตัวหนึ่ง ที่เรามักจะใช้ผิดพลาดกันบ่อย ถึงแม้ว่าจะดูง่ายแสนง่าย ก็คำว่า “มี” นี่แหละค่ะ

ในภาษาอังกฤษเรามักะคุ้นเคยกับคำสองชุดที่แปลว่า “มี” คือ Verb to have (has, have , had) และ There is (are , was, were)
ทั้ง 2 ชุดนี้มีวิธีใช้ต่างกัน ครูขออธิบายเข้าใจง่ายๆ อย่างนี้ค่ะ

ถ้าเมื่อไรก็ตามที่เราต้องการพูดขึ้นมาลอยๆ ว่า “มี” คน , สัตว์ , สิ่งของหรือะไรก็ตาม ถ้าสิ่งที่เราพูดถึง ไม่มีเจ้าของ หรือ เจ้าของไม่มีตัวตนหรือไม่ชัดเจนว่าเป็นของใคร หรือ เจ้าของเป็นสิ่งไม่มีชีวิต เราต้องใช้ there is (are , was , were)
ส่วนข้อแตกต่างระหว่าง There is และ There are ก็คือ ถ้าเราพูดว่ามี คน, สัตว์ , สิ่งของ หลายอย่าง ก็ต้องใช้ There are (บอกปัจจุบัน แต่ถ้าเป็นอดีต ก็ต้องใช้ There were) ถ้าเราพูดว่ามี คน , สัตว์ ,สิ่งของ เพียงอย่างเดียว ต้องใช้ There is (ถ้าเป็นปัจจุบัน ส่วนอดีตต้องใช้ There was แทนค่ะ)

เช่น เราอยากจะบอกฝรั่งว่า ในเมืองไทยมีอะไรบ้าง
There are a lot of places to visit in Thailand.
มีที่น่าเที่ยวหลายแห่งในเมืองไทย
There are many beautiful beaches and mountains.
มีทะเลและภูเขาสวยๆ มากมาย
There are a lot of tourists visiting our country.
มีนักท่องเที่ยวมาเที่ยวเมืองไทยเยอะแยะเลย
There is interesting shop around here.
มีร้านค้าที่น่าสนใจแถวๆ นี้ 1 ร้าน

แต่ถ้าเราต้องการพูดถึง คน, สัตว์ , สิ่งของ และเป็นการเน้นเจ้าของ และเจ้าของเป็นคนหรือสัตว์ เราต้องใช้
Verb to have คือ has , have (บอกปัจจุบัน) หรือ had (บอกอดีต)

ถ้าเจ้าของมีคนเดียวเราก็ต้องใช้ has แต่ถ้าเจ้าของหลายคน เราใช้ have รวมทั้ง I และ you ด้วยนะคะ ส่วน had ใช้ได้ในทุกกรณี ถ้าหมายถึง อดีต เช่น

My daughter had very long hair.
ลูกสาวของฉันมีผมยาว
Tom has a nice job.
ทอมมีงานที่ดี
My friends have a lot of things to do this weekend.
เพื่อนๆ ของฉันมีอะไรต้องทำหลายอย่างในช่วงสุดสัปดาห์นี้
When I was young , I had a little dog.
ตอนฉันเป็นเด็ก ฉันมีเจ้าลูกหมาตัวน้อยตัวหนึ่ง

ในภาษาพูด ฝรั่งนิยมใช้คำว่า has got / have got ในความหมายเดียวกับ has , have แต่อาจจะใช้ในรูย่อเป็น ‘s got กับ ‘ve got แต่จะใช้ had got ไม่ได้นะคะ เพราะเป็นคำที่ใช้เล่าในปัจจุบันเท่านั้น ใช้บอกอดีตไม่ได้ค่ะ เช่น

I’ve got a little money.
ฉันมีเงินอยู่แค่นิดเดียวเอง
We’ve got so much work to do.
เรามีงานต้องทำเยอะมาก
เห็นไหมคะว่า ทั้ง “มี” กับ “มาก” สมกับชื่อตอนเลยฝึกใช้บ่อยๆ นะคะ เผื่อเราจะมีอะไรเล่าเยอะมาก จะได้เล่าให้เขาฟังได้ ...ไม่พูดผิดให้อายใคร...

ขอขอบคุณภายใต้ความร่วมมือของโรงเรียนสอนภาษา อ.พนิตนาฎ ชูฤกษ์ และวิชาการดอทคอม
www.panidnad.com