|
หัวข้อ: นั่งตรงไหน...จึงจะสงบ ! เริ่มหัวข้อโดย: kittanan_2589 ที่ เมษายน 22, 2011, 07:28:39 am (http://i788.photobucket.com/albums/yy165/surin2507/20091110_41604.jpg)
สมัยเมื่อครั้งที่หลวงปู่ยังแข็งแรง ก็มีลูกศิษย์คนหนึ่งซึ่งเข้าวัดได้ไม่นาน วันหนึ่ง เธอได้รับการเชิญชวนจากเพื่อนคนหนึ่งว่า หากต้องการจะนั่งปฏิบัติภาวนาให้จิตเป็นสมาธิ เข้าถึงความสงบ ก็ต้องไปนั่งที่สำนักทรงแห่งหนึ่ง ที่จังหวัดสุพรรณบุรี เธอจึงเกิดความลังเล เพราะนั่งภาวนาที่วัดสะแกเอง ก็ยังไม่เคยนั่งจริงจังนัก หลวงปู่ก็ไม่เคยสอนเธอจริงจัง ในระหว่างที่เธอเกิดความลังเลว่า จะหาโอกาสตามเพื่อนของเธอเพื่อไปปฏิบัติที่สำนักทรงแห่งนั้น อยู่ ๆ หลวงปู่ก็ทักเธอ ในเช้าวันที่เธอนำภัตตาหารไปถวายท่าน เมื่อเธอประเคนถวายภัตตาหารแด่หลวงปู่แล้ว หลวงปู่ได้ชี้ให้เธอไป "นั่งภาวนาที่ข้างโอ่ง" (ที่ท่านสรงน้ำ) เธอเล่าให้ฟังว่า หลวงปู่ท่านจ้องมาที่เธอ จากนั้นเมื่อเธอหลับตา "ภาวนาไตรสรณคมน์" ไม่ทันไร...เธอก็รู้สึกว่าตัวเธอลีบเล็กลง ๆ จนเหลือตัวน้อยหนึ่ง ในขณะที่เสียงภายนอก เช่น เสียงดังจากปิ่นโตที่คนเขาถ่ายอาหารลงภาชนะเพื่อถวายหลวงปู่ ฯลฯ ก็เป็นเสียงที่คล้ายจะดังมาจากที่ไกล ๆ และแผ่วเบามาก เธอนั่งสมาธิเพลิน จนกระทั่งเริ่มได้ยินเสียงหลวงปู่ให้พรญาติโยม เธอประหลาดใจมาก...ที่จิตเธอเป็น "สมาธิ" อยู่ได้ตั้งนาน ซึ่งนั่นเป็นครั้งแรกที่เธอได้สัมผัสว่า จิตเป็นสมาธิ...เป็นเช่นนั้นเอง ! ที่สำคัญ เธอเรียนรู้ว่า เธอไม่จำเป็นต้องไปไกลถึงไหน ๆ เพียงเพื่อจะแสวงหาที่นั่งปฏิบัติภาวนา เพราะที่วัดสะแกซึ่งเธอมากราบหลวงปู่อยู่นี้ ก็เป็นที่สัปปายะที่เอื้อต่อการปฏิบัติจิตตภาวนา ขอเพียงมีความตั้งอกตั้งใจ (ประกอบกับได้บารมีหลวงปู่มาช่วยสนับสนุน) นอกจากนี้ ยังลดความเสี่ยงจากการไปเยือนสำนักทรง เพราะหลวงปู่พูดเตือนเสมอ ๆ ว่า สำนักทรงโดยมาก...ก็มีแต่ผีทั้งนั้น ! ที่มา : นั่งตรงไหน...จึงจะสงบ ! (http://www.prommapanyo.com/smf/index.php?topic=1608.msg15388;topicseen#msg15388) __________________ |