|
หัวข้อ: ตั้งสัจอธิษฐาน...พอบวชแล้วกลับไม่คิดจะสึก (หลวงตามหาบัว) เริ่มหัวข้อโดย: kittanan_2589 ที่ มกราคม 29, 2011, 05:01:16 pm พระธรรมเทศนาโดย.พระธรรมวิสุทธิมงคล (หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโณ) วัดป่าบ้านตาด อุดรธานี
เล่าโดย หลวงพ่อถาวร จิตฺตถาวโร (http://www.fungdham.com/images/0-new-images/luangta.jpg) ตั้งสัจอธิษฐาน ท่านได้เล่าต่อไปว่าพอบวชแล้วกลับไม่คิดจะสึก เพราะมีความซาบซึ้งในธรรมะของพระพุทธเจ้า “..... เวลาบวชแล้วก็ตั้งหน้าตั้งตาปฏิบัติ ตั้งหน้าตั้งตาเรียนหนังสือ นี่เล่าเป็นคติให้หมู่เพื่อนฟังเรื่องความจริงจัง เรียนๆ จริง ๆ ไม่ถอย แต้สำคัญที่เรียนธรรมะไปตรงไหนมันสะดุดใจ เอ๊ะๆ ชอบกล ๆ เข้าไปเรื่อย ๆ ธรรมก็เข้ากับเราซึ่งเป็นคนจริงอยู่แล้วได้ง่าย ธรรมะเป็นของจริงอยู่แล้ว กับนิสัยจริงก็เลยเข้ากันได้สนิท เอ๊ะ ชอบกล ๆ เวลา อ่านพุทธประวัติและอ่านสาวกประวัติเข้าไปอีก โอ้โฮ ทีนี้ใจหมุนติ้วๆ นั่นแลเรื่องที่จะอยู่ไปได้ เรื่องภายนอกก็ค่อยจืดจางไปๆ เรื่องธรรมะก็หมุนติ้วๆ ดูดดื่มเข้าไปเรื่อยๆ จนกระทั่งได้ตั้งสัจอธิษฐานเวลาเรียนหนังสือว่าจบเปรียญสามประโยคแล้วเราจะ ออกปฏิบัติโดยถ่ายเดียวเท่านั้นไม่มีข้อแม้ไม่มีเงื่อนไข เพราะอยากพ้นทุกข์เหลือกำลัง พูดง่ายๆ อยากเป็นพระอรหันต์นั่นเอง เห็นพระพุทธเจ้าก็เป็นพระอรหันต์ สาวกทั้ง หลายออกมาจากสกุลต่างๆ สกุลพระราชา มหาเศรษฐี กฎุมพี พ่อค้า ประชาชน ตลอดจนคนธรรมดา องค์ไหนออกมาจากไหนมาจากสกุลใดก็บำเพ็ญในป่าในเขา หลังจากนั้นได้รับพระโอวาทจากพระพุทธเจ้านั่นแล้ว เดี๋ยวองค์นั่นสำเร็จพระอรหันต์อยู่ที่นั่น องค์นั้นสำเร็จอยู่ในป่านั้น อยู่ในเขาลูกนั้น อยู่ทำเลนี้ มีแต่ที่สงบสงัด การ ประกอบความพากเพียรของท่านทำอย่างเอาจริงเอาจัง เป็นเนื้อเป็นหนัง เอาเป็นเอาตายเข้าว่าจริง ๆ ท่านไม่ทำเหลาะ ๆ แหละ ๆ เล่น ๆ ลูบ ๆ คลำ ๆ เหมือนอย่างเราทั้งหลายทำกัน ผลของท่านแสดงออกมาเป็นความอัศจรรย์ เป็นพระอรหันต์วิเศษ ๆ นี่ละมันถึงใจ...” ที่มา : http://www.thavorn.net/techer/master...uad/buad12.htm |