|
หัวข้อ: ประสบการณ์จากสมาธิ นิมิตมหัศจรรย์กลางป่าเขา......... เริ่มหัวข้อโดย: kittanan_2589 ที่ ตุลาคม 26, 2010, 11:25:32 am ครั้งหนึ่ง กลางป่าลึก เทือกเขาสลับ ซับซ้อน แถวรอยต่อ ระหว่างจังหวัดนครสวรรค์
และลพบุรี ข้าพเจ้าได้ไช้ชีวิตอยู่ในสมณะเพศเป็นปีที่สองแล้ว ความสงบใจ สุขใจที่เกิดจากสถานที่วิเวก สัปปายะ เหมาะแก่เจริญธรรม ซึ้งอยู่ห่างไกลจากบ้านผู้คนเป็นอย่างมาก เพื่อนในป่าตามเทือกเขา ของข้าพเจ้า เวลานี้ ที่เห็นจะเยอะที่สุด ก็คือนก นาๆชนิด หลายเผ่าพันธ์ บินมาเกาะตามต้นไม้ ในเขตสำนักสงฆ์ หรือเขตอาวาส ซึ้งนกที่ข้าพเจ้าพบเห็น บางกลุ่ม มีอยู่ประมาณ สี่ถึงห้าตัว มีสีสัน ที่แปลกตา สีสันสดใส จะหาชมแถวตามหมู่บ้าน ตามชนบทไม่มีเลย และเพื่อนอีกคณะหนึ่ง ของผมก็คืองู งูนานาพันเลย ล้วนแล้วแต่เป็นงูพิษทั้งสิ้น ขนาดงูเขียว ตัวขนาดเมตรกว่า ที่สีเขียวออกมรกต หางมันไหม้เป็นสีน้ำตาลเข้มอย่างเห็นได้ชัด แสดงว่ามีพิษแน่ มีอยู่วันหนึ่ง ข้าพเจ้ากลับจากบิณบาต ในตอนเช้า อรสพิษร้าย สีเขียวมัน ระยับเมื่อต้องแสงตะวัน มันมานอนอวดโชว์ลวดลาย ที่ประตูเข้าที่พัก มาทีเดียวสองตัว ขวางไม่ยอมไห้ผมเข้าที่พำนัก จนสายแดนเริ่มร้อน มันจึงยอมเลื้อยจากไป มีอยู่ช่วงหนึ่ง ข้าพเจ้าไช้ชีวิตอยู่ภายใต้ร่มกาสวพักร์ ได้พรรษาที่สอง อยู่กลางป่า ไม่เคยเห็นสิ่งยั่วเย้า ไม่ได้พบเจอกับหญิงสาวเลย ซึ้งเป็นศัตรูร้ายของพรหมจรรย์ ไม่เคยคุย หรือพบปะ ตอนเช้าทุกๆวันโยมที่มาใส่บาตก็จะมีแต่คนแก่ๆทั้งนั้น แต่อยู่ดีๆ ข้าพเจ้า มีความรู้สึก เกี่ยวกับทางเพศอย่างรุนแรงมาก มันบีบคั้น จนสมาธิเกือบจะพังพินาศ นี่หรือคือธรรมชาติ ของหนุ่มวัยยี่สิบต้นๆ สัญชาติญาณดิบมันเรียกร้อง อสุภกรรมฐาน มรณานุสติกรรมฐาน กายาคตานุสติ ก็สู้เจ้าไฟราคะไม่ไหว เอาไม่อยู่ เพลิงราคะกำลังเผาผลาญดวงจิตของข้าพเจ้า แทบละลาย ผมยืนอยู่ปากเหว มีสังฆาทิเสส มันหลอกล่อ เพื่อผ่อนคลาย บรรเทาความทุกข์ทรมาน จากไฟราคะที่รุกโชนแผดเผาใจข้าพเจ้า ....เย็นวันนั้น วันที่กำลังถูกไฟราคะเล่นงานอย่างหนัก ข้าพเจ้าตัดสินใจ เอานะ จะนั่งสมาธิ มันทั้งคืน มันรู้สึก ก็รู้สึกไป แต่เราจะไม่ คล้อยตาม จะไม่ปรุงแต่งตาม ดูสิ มันจะทำอะไรเราได้ ลองดูกับมันสักตั้ง ตายเป็นตาย ข้้าพเจ้าก็นั่งสมาธิ ไปนานแสนนาน จนรู้สึกว่ากำลังจิตเริ่มดีแล้ว ก็ล้มตัวลงนอน พร้อมกับการจับลม ที่ละเอียดมากขึ้น จับลมได้ รู้สึกได้ ว่าลมละอียดมาก จับได้ว่า ความรู้สึกของลมที่ไหลเข้าออก เหมือนกระแสน้ำเย็นๆ ที่ไหลเข้า ไหลออก จับอาการของลมเข้า ลมออก ได้ตลอดสาย พอจิตวูบ เข้าสู่อุปจรสมาธิ ทันใดนั้น ข้าพเจ้าก็เกิดนิมิต เห็นคนเดินเข้ามา กลุ่มใหญ่ สี่ห้าคน เดินเข้ามาในที่พักของข้าพเจ้า ไม่พูดอะไรแม้แต่คำเดียว เดินตรงเข้ามาถึงตัวข้าพเจ้า และก็ไช้กำลังบังคับ ช่วยกันจับข้าพเจ้า ไม่ไห้ขยับได้ ไช้มีดโกนคมกริบ ตัดเข้าที่ อวัยยวะเพศของข้าพเจ้า แบบทีเดียวขาด (ใจข้าพเจ้าเสียวแว๊บกับคมมีด) จนเลือดไหลนองไปทั่วพื้นเลย แล้วก็จากไป โดยไม่พูดอะไรแม้แต่คำเดียว ทิ้งไว้แต่ร่องรอยของปริศนา แต่มีอยู่อย่างหนึ่งที่แปลกมาก ก็คือหลังจากวันนั้น ไฟราคะ ที่เผาผลาญ ดวงจิตของข้าพเจ้า ก็หมอดดับลง กลายเป็นเถ้าถ่าน ไม่หลงเหลือความเรา้ร้อน ความกระวนกระวายใจ กระสับกระส่าย อีกเลย มีแต่ความสงบใจ เย็นใจ ร่มรื่นใจ สติแจ่มใส คำภาวนาพุทโธ ระลึกนึกถึงได้เป็นปกติ จากประสบการณ์ ของตัวผมเอง คุยกันแลกเปลี่ยนในฐานะ นักปฏิบัติคนหนึ่ง.............. เคริต:พรานทะเล (http://board.palungjit.com/images/palungjit_logo.gif) |