|
หัวข้อ: เราจะรู้ได้อย่างไรว่าเราเข้าใจพระธรรมจริงๆ และปฏิบัติถูกต้อง เริ่มหัวข้อโดย: kittanan_2589 ที่ กันยายน 30, 2010, 03:29:46 pm ถาม: เราจะรู้ได้อย่างไรว่าเราเข้าใจพระธรรมจริงๆ และปฏิบัติถูกต้อง
ตอบ: เราจะรู้ได้ด้วยการ ประพฤติปฏิบัติ ถ้าเราปฏิบัติผิด ในที่สุดเราก็จะรู้ว่าข้อปฏิบัตินั้นไม่ได้ทำให้เข้าใจถูกในสภาพธรรมในชีวิตประจำวัน เมื่อได้ฟังพระธรรมจากสัปบุรุษแล้วควรก็พิจารณา นี่เป็นปัจจัยข้อที่สาม เราไม่ควรเชื่อผู้ที่สอนธรรมแก่เราอย่างงมงาย แต่ควรที่จะตรวจสอบสิ่งที่ได้ยินได้ฟังกับพระไตรปิฎกและพิจารณาโดยรอบคอบ เพื่อพิสูจน์ สัจจธรรม การพิสูจน์สัจจธรรมก็คือ การปฏิบัติธรรม นั่นเอง ฉะนั้น ปัจจัยที่สี่คือปฏิบัติตามพระธรรม นั่นคือการอบรมเจริญมัคค์มีองค์ 8 ด้วยการมีสติระลึกรู้สภาพธรรมที่ปรากฏทางทวาร 6 เราสามารถพิสูจน์ได้ว่า สภาพธรรมเหล่านี้เป็นเพียงนามธรรมและรูปธรรมที่เกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัยจริง หรือไม่ เราพิสูจน์ได้ว่าสภาพธรรมเหล่านั้นไม่เที่ยงหรือเที่ยง เป็นทุกข์หรือเป็นสุข ไม่ใช่ตัวตนหรือเป็นตัวตน ด้วยการประพฤติปฏิบัติเราจึงจะมีศรัทธาในพระธรรมมั่นคงขึ้น เราจะมี ศรัทธา ยิ่งขึ้นเมื่อปัญญาประจักษ์ลักษณะของนามธรรมและรูปธรรมในชีวิตประจำวัน และเราจะยึดมั่นในตัวตนน้อยลง โลกุตตรจิตจะเกิดไม่ได้ถ้าไม่ได้เจริญเหตุปัจจัยที่ถูกต้อง บางคนต้องการจะดับทุกข์ แต่เขาไม่อบรมปัญญาในชีวิตประจำวัน เขาหวังว่าวันหนึ่งโลกุตตรจิตจะเกิดขึ้นเอง พระ ผู้มีพระภาคตรัสว่า การรู้แจ้งอริยสัจจ์ 4 เป็นสิ่งที่ยาก การที่ตรัสเช่นนี้มิได้ทรงมุ่งหวังที่จะให้เราท้อถอย แต่เพื่อเตือนไม่ให้ประมาท ในสังยุตตนิกาย มหาวารวรรค ปปาตวรรคที่ 5 วาลสูตร ในนครเวสาลี ท่านพระอานนท์เห็นพวกเจ้าลิจฉวีฝึกยิงธนู ท่านไปเฝ้าพระผู้มีพระภาคและทูลว่า "ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ขอประทานพระวโรกาส เมื่อเวลาเช้า ข้าพระองค์นุ่งแล้ว ถือบาตรและจีวรเข้าไปบิณฑบาตในเมืองเวสาลี ได้เห็นลิจฉวีกุมารมากด้วยกัน กำลังทำการยิงศรอยู่ในศาลาสำหรับเรียนศิลปะ ยิงลูกศรให้เข้าไปติดๆกันโดยช่องดาลอันเล็ก แต่ที่ไกลได้ไม่ผิดพลาด ครั้นแล้ว ข้าพระองค์ได้มีความคิดว่า พวกลิจฉวีกุมารเหล่านี้ที่ยิงลูกศรให้เข้าไปติดๆกันโดยช่องดาลอันเล็ก แต่ที่ไกลได้ไม่ผิดพลาด เป็นผู้ศึกษาแล้ว ศึกษาดีแล้ว" "ดูกรอานนท์ เธอจะสำคัญความข้อนั้นเป็นไฉน อย่างไหนจะทำได้ ยากกว่ากัน หรือจะให้เกิดขึ้นได้ยากกว่ากัน คือ การยิงลูกศรให้เข้าไปติดๆกันโดยช่องดาลอันเล็ก แต่ที่ไกลได้ไม่ผิดพลาด กับการแทงปลายขนทรายด้วยปลายขนทรายที่แบ่งออกเป็น 7 ส่วนฯ" "ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ การแทงปลายขนทรายด้วยปลายขนทรายที่แบ่งออกเป็น 7 ส่วน กระทำได้ยากกว่า และให้เกิดขึ้นได้ยากกว่า พระเจ้าข้าฯ" "ดูกร อานนท์ ชนเหล่าใดย่อมแทงตลอดตามความเป็นจริงว่า นี้ทุกข์ นี้สมุทัย นี้ทุกขนิโรธ นี้ทุกขนิโรธคามินีปฏิปทา ชนเหล่านั้นย่อมแทงตลอดได้ยากกว่าโดยแท้ เพราะฉะนั้น อานนท์ เธอพึงกระทำความเพียรเพื่อรู้ตามความเป็นจริงว่า นี้ทุกข์ นี้สมุทัย นี้ทุกขนิโรธ นี้ทุกขนิโรธคามินีปฏิปทาฯ" ที่มา http://board.palungjit.com หัวข้อ: Re: เราจะรู้ได้อย่างไรว่าเราเข้าใจพระธรรมจริงๆ และปฏิบัติถูกต้อง เริ่มหัวข้อโดย: eskimo_bkk-LSV team♥ ที่ กันยายน 30, 2010, 03:43:45 pm (http://i422.photobucket.com/albums/pp308/pphaocharoen/592e0949.gif)
หัวข้อ: Re: เราจะรู้ได้อย่างไรว่าเราเข้าใจพระธรรมจริงๆ และปฏิบัติถูกต้อง เริ่มหัวข้อโดย: Nattawut-LSV Team ที่ กันยายน 30, 2010, 04:30:02 pm :) HAPPY2!! wav!!
หัวข้อ: Re: เราจะรู้ได้อย่างไรว่าเราเข้าใจพระธรรมจริงๆ และปฏิบัติถูกต้อง เริ่มหัวข้อโดย: mr.ton003 ที่ ตุลาคม 06, 2010, 11:06:37 am smiley4สุดยอดเยี่ยมจริงๆครับ smiley4
|