|
หัวข้อ: ดูลิงป่าเล่นกัน (เมื่อใจฟุ้งซ่านก็ให้ปฏิบัติถูกต้อง) เริ่มหัวข้อโดย: winai4u-LSV team ที่ มกราคม 17, 2007, 11:37:30 pm ดูลิงป่าเล่นกัน (เมื่อใจฟุ้งซ่านก็ให้ปฏิบัติถูกต้อง)
โดย "พระอาจารย์มิตซูโอะ คเวสโก" วัดป่าสุนันทวราราม นึกมโนภาพ เรากำลังนั่งอยู่ในป่า มีต้นไม้ใหญ่ต้นหนึ่ง มีลิงป่าหลายตัว กระโดดไปมาระหว่างกิ่งไม้ถึงกิ่งไม้ สนุกสนาน ตามประสาสัตว์ป่า เราก็นั่งพิงโคนไม้นิ่งอยู่ ดูลิงป่าเล่น ด้วยความสบายอารมณ์ ระวัง อย่าเป็นลิงเสียเองนะ ลิง คือ ความคิดฟุ้งซ่าน เรา คือ สติ ต้นไม้ ลมหายใจ คือ อารมณ์กรรมฐาน เมื่อจิตใจไม่สงบมาก ๆ ก็ให้ปฏิบัติถูกต้องกับความไม่สงบ บางครั้งจิตใจของเราไม่ต้องการสงบ ฟุ้งซ่านมาก ๆ ยิ่งพยายามหยุดคิด ทำใจให้สงบ ก็ยิ่งรำคาญมากขึ้น เมื่อเป็นเช่นนั้น ตั้งหลักใหม่ ไม่ต้องตั้งใจจะหยุดคิดให้สงบ ศึกษาความไม่สงบ เสียใจเพราะจิตไม่สงบ ก็ผิด ดีใจเพราะจิตสงบ ก็ผิดเหมือนกัน เราต้องไม่ยินดี ยินร้าย ด้วยจิตใจเป็นกลาง ๆ สงบ ๆ สบาย ๆ เรา ความรู้สึกตัวก็มีอยู่ รู้อยู่ว่าไม่สงบ หายใจเข้าลึก ๆ หายใจออกยาว ๆ สบาย ๆ รู้ลมหายใจออก ลมหายใจเข้า พร้อมกับรู้อยู่ว่าใจไม่สงบ แต่พยายาม รู้เฉย ๆ รู้อยู่เฉย ๆ ไม่สงบ ไม่เป็นไร รู้เฉย ๆ รู้เฉย ๆ อย่ายินดี อย่ายินร้าย อย่ายึดมั่นถือมั่น สิ่งที่เราพยายาม คือ ระลึกรู้ลมหายใจ รู้เฉย ๆ ด้วยใจดี ใจเมตตา เอาระบบ ดูเล่น ๆ ดูลิงป่า หายใจเข้าลึก ๆ หายใจออกยาว ๆ หน้าที่คือการเจริญสติ ไม่ต้องทำอะไรกับจิตไม่สงบ วางเฉยกับความไม่สงบ สติเกิดเมื่อไร ความไม่สงบก็หายไปเอง ------------------------------------------------------------------------------------------- หัวข้อ: Re: ดูลิงป่าเล่นกัน (เมื่อใจฟุ้งซ่านก็ให้ปฏิบัติถูกต้อง) เริ่มหัวข้อโดย: supoj007 ที่ มกราคม 18, 2007, 09:37:47 pm เราจะรู้สึกได้ว่า คำสอนที่ออกมาจากพระที่ปฏิบัติ จะมีอะไรที่กินใจรู้สึกลึกซึ้งได้โดยใช้ปัญญาตรึกตรองตาม..ผมเคยฟังพระที่ท่านแสดงธรรม..รู้เลยว่ามาจากการปฏิบัติกิจของสงฆ์ ที่เป็นไปตามพระธรรมวินัย...แต่ถ้าฟังจากพระที่ไม่ได้ปฏิบัติ..จะรู้ได้ว่ามาจากพระอภิธรรมและพระสูตร
|