LSVคลังสมองออนไลน์ "ปีที่14"

กำลังออกอากาศทางช่อง 9  รายการคนค้นฅน



(http://i72.photobucket.com/albums/i200/tongtang/latongcu0.jpg)



รูปนี้ถ่ายเมื่อตอนเดือนธันวาคมปี 2546 เป็นหนที่สองที่ได้เข้าไปเยือน (เข้าทางฝั่งอ.อุ้มผาง จ.ตาก)
ครั้งแรกไปเมื่อปี 2539  หนนั้นเดินเท้ามาจากฝั่งจ.กาญจนบุรี





(http://i72.photobucket.com/albums/i200/tongtang/latongcu1.jpg)


รูปนี้คือช้างคู่บารมีของฤาษีตนที่ 10  แห่งบ้านเลตองคุ

(http://i72.photobucket.com/albums/i200/tongtang/latongcu2.jpg)



(http://i72.photobucket.com/albums/i200/tongtang/latongcu4.jpg)



รูปนี้เป็นงาช้างแกะสลักเป็นพระพุทธรูปอย่างสวยงาม และเป็นที่เคารพบูชา
เขตที่อยู่ของฤาษีผู้หญิงห้ามเข้า







แผ่นดินธรรมที่​เลตองคุ​


     ​ป่าทุ่ง​ใหญ่​นเรศวร​ ​ป่าห้วยขา​แข้ง​ ​และ​ป่าอุ้มผาง​เป็น​ผืนป่าขนาด​ใหญ่​ติดต่อ​กัน​ ​ที่​ใหญ่​ที่สุด​ ​และ​อุดมสมบูรณ์ที่สุดแห่งหนึ่งของโลก​
     ​มี​ความ​ลี้ลับน่าพิศวงมากมายซ่อนตัว​อยู่​ภาย​ใน​ป่าทึบผืน​ใหญ่​แห่งนี้​
     ​ยิ่ง​ส่วน​ใน​สุดของผืนป่า​ใหญ่​ที่ติดชายแดนประ​เทศพม่านับ​เป็น​ดินแดนที่ห่าง​ไกล​จาก​ความ​เจริญ​หรือ​ไกล​ปืนเที่ยงมากที่สุดของประ​เทศ​
     ​พืชพรรณ​และ​สัตว์ป่าหลากชนิดหลายพันธุ์ที่มนุษย์​ไม่​เคยพบเห็น​ ​ดำ​รงชีพ​อยู่​สงบสุข​ใน​ป่า​ใหญ่​
     ​เช่นเดียว​กับ​คนที่นี่​ซึ่ง​เป็น​คนป่า​เขา​ที่อาศัย​อยู่​บริ​เวณนี้มาหลายร้อยพันปี​แล้ว​ ​พวก​เขา​เป็น​ชาว​เขา​เผ่ากะ​เหรี่ยงที่มีวิถีชีวิต​ ​ความ​เป็น​อยู่​และ​ความ​เชื่อ​ ​แตกต่าง​จาก​สังคมภายนอก​เป็น​ลักษณะ​เฉพาะของตนเองที่บริสุทธิ์ปราศ​จาก​การแต่งเติมของอารยธรรม​ ​ความ​เจริญ​จาก​นอกชุมชน​

     ​ที่นี่คือบ้าน​ ​เลตองคุ​ ​อำ​เภออุ้มผาง​ ​จังหวัดตาก​

     ​ดินแดนลี้ลับสุดแดนสนธยา​ ​เล่า​กัน​มาว่า​ความ​เป็น​อยู่​ผิดแปลก​จาก​ชนเผ่า​อื่น​ ​เพราะ​ปกครอง​โดย​ฤาษี​
     ​เรา​เดินทะลุป่าทุ่ง​ใหญ่​นเรศวร​ ​ข้ามทิว​เขา​ลูก​แล้ว​ลูกเล่าพักแรมตามหมู่บ้านกะ​เหรี่ยงบ้าง​ ​พักแรมกลางป่าบ้าง​ ​เพื่อไปรู้จักชีวิตกลางป่าที่บ้าน​ ​เลตองคุ​
     ​บ้านเลตองคุ​ ​เป็น​หมู่บ้านขนาดกลาง​ ​มี​ 100 ​กว่าหลังคา​เรือน​ ​ประชากรประมาณ​ 500 ​คน​ ​แยก​เป็น​กลุ่มบ้าน​เล็ก​ ​ๆ​ ​ได้​ 8 ​กลุ่ม​
     ​ชาวบ้าน​ทั้ง​หมด​เป็น​ชาวกะ​เหรี่ยง​ ​มี​ทั้ง​กะ​เหรี่ยงสะกอ​ ​ที่​เรียกตนเองว่า​ "ปกา​เกอะญอ" ​และ​กะ​เหรี่ยงโปที่​เรียกตนเองว่า​ "​โผล่ว" ​อยู่​ปะปน​กัน​
     ​ชาวบ้านพูด​ได้​ทั้ง​ภาษากะ​เหรึ่ยงสะกอ​และ​กะ​เหรี่ยงโป​ ​น้อยคนนักที่พูดภาษา​ไทย​ได้​
     ​ผู้​ชาย​ไว้​ผมยาว​ ​แล้ว​มัด​เป็น​มวย​ไว้​เหนือศีรษะ​ ​ด้านหน้า​ ​ส่วน​ผู้​หญิงมัด​เป็น​มวย​ไว้​ที่ศีรษะด้านหลัง​
     ​ผมที่​ไว้​ยาว​แล้ว​มัด​เป็น​มวย​ ​เป็น​เสมือนศรัทธามั่นคงเหนือเกล้า​เหนือกระหม่อม​ ​ต่อ​ความ​เชื่อที่มี​แต่ยืดยาวออกไป​ ​โดย​ไม่​มีการบั่นทอน​ให้​ลดน้อย​หรือ​สั้นลง​
     ​ผู้​หญิงนุ่งชุดกะ​เหรี่ยง​ ​หาก​เป็น​หญิงสาว​จะ​นุ่งชุดทรงกระสอบยาวสีขาว​ ​หากแต่งงาน​แล้ว​จะ​นุ่งผ้าถุง​และ​เสื้อกะ​เหรี่ยง​ ​ซึ่ง​โดย​มาก​เป็น​สี​แดง​ ​ส่วน​ผู้​ชายนุ่งผ้าผืนแบบผ้าขาวม้าสี​เขียว​ ​เสื้อ​เป็น​แบบผ่าอกตลอดแบบเสื้อเชิ้ต​
     ​เสื้อผ้า​ไม่​ใช่​เพียงเครื่องห่อหุ้มร่างกาย​ ​หากหมายรวม​ถึง​สัญลักษณ์อัน​เป็น​เอกลักษณ์ของชายเลตองคุ​ ​ที่มี​ความ​เชื่อแน่วแน่มั่นคงเช่นเดียว​กัน​ ​ผู้​ถือปฎิบัติ​ใน​ลัทธิฤาษี​ ​จะ​แต่งกาย​ให้​ถูก​ต้อง​ตามธรรมเนียมประ​เพณี​
     ​ดุจพระภิกษุ​ต้อง​นุ่งห่ม​ด้วย​ผ้า​ไตร​
     ​ดินแดนที่ห่าง​ไกล​เช่นนี้​เป็น​อิสระมาหลายร้อยปี​ ​ทุกสิ่งทุกอย่างล้วนแต่ทำ​เอง​ใช้​เอง​
     ​หมู่บ้านมีทุ่งนา​ ​เชิง​เขา​มี​ไร่ข้าว​ ​ปลูกผัก​ ​พริก​ ​มะ​เขือ​ ​ฯลฯ​ ​ไว้​กิน​ ​กลางหมู่บ้านมีลำ​ธาร​ ​ไหลผ่าน​
     ​ต้นหมาก​ ​ต้นมะพร้าว​ ​ต้นทุ​เรียน​ ​ขึ้น​เป็น​ป่า​เพราะ​แน่นขนัดไปหมด​
     ​ได้​แสงสว่าง​จาก​ไต้​ซึ่ง​ทำ​จาก​น้ำ​มันยาง​
     ​ขาดเหลืออะ​ไร​ ​เลือกเก็บกินเก็บ​ใช้​จาก​ป่า​
     ​บ้านเรือน​โดย​มากทำ​จาก​ไม้​ไผ่​ ​ผุพังก็ซ่อมแซม​ไม่​ยาก​
     ​ปลูกฝ้าย​ ​ปั่นด้าย​ ​ทอผ้า​ใช้​กัน​เอง​
     ​เป็น​สังคมที่พึ่งพาตนเอง​ได้​อย่างสมบูรณ์​
     ​ผู้​ที่​เป็น​ผู้​นำ​ ​โดย​เฉพาะ​ใน​ด้าน​ความ​เชื่อ​ ​ระ​เบียบปฏิบัติ​ใน​ชุมชน​ ​และ​ศาสนาคือ​ "ฤาษี​"
     ​ผู้​เป็น​ฤาษี​ ​จะ​ต้อง​เป็น​ผู้​ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ​ ​ได้​รับการยอมรับ​จาก​ทุกฝ่าย​ ​ได้​รับการทำ​นาย​จาก​ฤาษีตนก่อนว่า​ ​จะ​เป็น​ผู้​สืบทอดตำ​แหน่ง​ ​และ​ฤาษี​ ​ตน​ใหม่​เอง​จะ​ต้อง​ฝัน​เป็น​นิติครบ​ 3 ​ครั้ง​ ​จึง​จะ​เป็น​ฤาษีที่สมบูรณ์​
     ​ฤาษี​จะ​อยู่​เฉพาะบริ​เวณศาลาฤาษี​ ​และ​นอน​ใน​ศาลาฤาษี​เท่า​นั้น​ ​ทำ​หน้าที่ปกครองดู​แล​และ​นำ​ชาวบ้าน​ ​ใน​การประพฤติปฏิบัติตน​ให้​ถูก​ต้อง​ดีงาม​ ​เพื่อรอรับพระ​ผู้​มีพระภาคเจ้าองค์ต่อไป​ ​ที่​จะ​เสด็จมา​โปรดชาวโลก​ ​คือ​ "พระศรีอาริยเมตไตรย"
     ​ความ​บริสุทธิ์ผุดผ่องที่ทุกคนถือปฏิบัติร่วม​กัน​ ​ทำ​ให้​ทุกคน​เป็น​ "ชาวอริยะ​" ​ซึ่ง​จะ​ได้​พบพระศรีอาริยเมตไตรย​ ​และ​ได้​อยู่​ร่วม​กับ​พระองค์​ใน​อีก​ไม่​ช้า​
      ​แม้​ยัง​ไม่​พบพระศรีอาริยเมตไตรย​ ​แต่​ความ​ดีที่กระทำ​ไว้​ ​ก็ส่งผล​ให้​เห็นตลอดเวลา​ ​คือ​ ​ความ​สงบสุขของบ้านเลตองคุ​
     ​ดินแดน​หรือ​สังคมของพระศรีอาริย์​ ​เป็น​ความ​ฝัน​หรือ​อุดมคติ​ ​ที่คน​ทั่ว​ไป​เข้า​ใจว่า​เป็น​ไป​ไม่​ได้​ใน​สังคมจริง​ ​ที่นี่​ ​ชาวเลตองคุ​ ​พิสูจน์มานับร้อยปี​แล้ว​ ​ว่า​สามารถ​เป็น​ไป​ได้​
     ​ความ​ดีที่ชาวเลตองคุถือปฏิบัติ​โดย​ไม่​ล่วงเกิน​ ​สรุปรวม​แล้ว​คือศีล​ 5 ​นั่นเอง​ ​แต่พวก​เขา​ไม่​รู้ว่า​เป็น​ศีล​ 5 ​ใน​พระพุทธศาสนา​ ​หากคิดว่า​เป็น​ธรรมเนียมปฏิบัติที่พวก​เขา​ยึดถือ​กัน​มา​เนิ่นนาน​ ​โดย​ไม่​แบ่ง​ ​เป็น​ข้อ​ ​ๆ​ ​ดังศีล​ 5
     ​พวก​เขา​ไม่​เลี้ยงสัตว์​ไว้​ฆ่ากิน​ ​เพราะ​เห็นว่าคนที่ฆ่าสัตว์ที่ตนเองเลี้ยง​ไว้​ได้​ลง​ ​ย่อม​เป็น​คนที่​เลือดเย็นอำ​มหิตมาก​ ​แม้วัวควายที่​เลี้ยง​ไว้​ใช้​งาน​ ​เมื่อตายลงพวก​เขา​ก็​ไม่​กินเนื้อ​
     ​เหตุการณ์​ ​ตชต​. ​ถูกฆ่าตายที่บ้านแม่จันทะ​ ​อำ​เภออุ้มผาง​ ​จังหวัดตาก​ ​เมื่อเดือนพฤศจิกายน​ 2535 ​กระ​แสข่าวบางกระ​แสพยายามเชื่อมโยงมา​ถึง​ลัทธิฤาษีที่บ้านเลตองคุ​ ​แต่ชาวเลตองคุยืนยันว่า​ "กลุ่มฤาษีนี้​ไม่​มีการฆ่าคนอย่างเด็ดขาด​ ​แม้​แต่การทำ​ร้ายก็​ไม่​มี​"
     ​ซึ่ง​เป็น​จริงดังกล่าว​ ​เพราะ​แม้​แต่ตีลูก​ ​ชาวเลตองคุก็​ไม่​ทำ​
     ​ใน​หมู่บ้าน​ไม่​มีการลักทรัพย์​ ​แต่ละบ้าน​ไม่​มีกลอน​หรือ​กุญแจ​
     ​การแต่งงาน​ต้อง​ถูก​ต้อง​ตามประ​เพณี​ ​ไม่​มีการคบชู้​หรือ​หลายผัวมากเมีย​
     ​ไม่​พูดปดโกหก​ ​พูดคำ​หยาบ​ ​พูดส่อเสียด​ ​พูดเพ้อเจ้อ​ ​และ​ไม่​พูด​ด้วย​ถ้อยคำ​หรือ​ท่าทีรุนแรงอีก​ด้วย​
     ​ชาวเลตองคุ​ไม่​กินเหล้า​ ​บุหรี่​ ​กัญชา​ ​ฝิ่น​ ​ยา​เสพติดทุกชนิด​ ​ยกเว้นยา​เส้น​กับ​หมาก​ ​รวม​ทั้ง​ไม่​เล่นการพนันทุกชนิด​ด้วย​
     ​ทุกคนยึดมั่น​ใน​ลัทธิฤาษี​ ​ซึ่ง​มีพระศรีอาริยเมตไตรย​เป็น​เป้าหมายของการทำ​ความ​ดี​
     ​ใน​ช่วงปฏิวัติ​ (ราว​ ​พ​.​ศ​. 2519-2523) ​พรรคคอมมิวนิสต์​แห่งประ​เทศไทย​ได้​อาศัยป่า​แถบนี้​เป็น​ฐานที่มั่น​ใหญ่​ ​บ้านเลตองคุ​ ​เป็น​หมู่บ้านเดียวที่​ไม่​เข้า​ด้วย​ฝ่ายปฏิวัติ​ (ผกค​.) ​และ​ฝ่ายปฏิวัติ​ไม่​สามารถ​เกลี้ยกล่อม​ได้​ ​เมื่อเกิดการกวาดล้าง​ ​บ้านเลตองคุก็รอดพ้น​ความ​วุ่นวาย​ ​และ​เป็น​อยู่​อย่างสงบสุขเรื่อยมา​
     ​ชายหนุ่มที่​ต้อง​การยึดถือปฏิบัติอย่างเข้มข้น​ ​จะ​ถือบวชโกนศีรษะ​เป็น​ลูกศิษย์​อยู่​กับ​ฤาษี​ ​จาก​นั้น​จะ​ไม่​ตัดผมอีกเลย​ ​แล้ว​มาศึกษา​เล่า​เรียน​และ​กิน​อยู่​ที่สำ​นักฤาษี​
     ​ลูกศิษย์ฤาษีมีการยึดถือปฏิบัติ​เข้มข้นกว่าชาวบ้านธรรมดา​ ​เช่น​ ​ไม่​ขึ้นบ้านชาวบ้าน​ ​กินข้าว​ต้อง​กินนอกเขตตัวบ้าน​
     ​เป็น​ความ​พยายามหลีกเลี่ยงเรื่องทางโลก​ให้​มากที่สุด​ ​เพื่อ​จะ​ได้​ใช้​ชีวิต​ทั้ง​หมดทุ่มเท​ให้​เจริญก้าวหน้า​ใน​ทางธรรม​ ​ผู้​เป็น​ลูกศิษย์​เท่า​นั้น​จึง​จะ​มี​โอกาส​ได้​เป็น​ฤาษีตนต่อไป​ ​ใน​ภาคหน้าหากตนปัจจุบันสิ้นชีพ​ ​ลง​
     ​ฤาษีตนปัจจุบัน​เป็น​ตนที่​ 10 ​ที่ดำ​รงตำ​แหน่งสืบทอด​กัน​มานับร้อยปี​
     ​เป็น​ผู้​นำ​ใน​การทำ​ความ​ดี​ ​ที่ชาวบ้านประพฤติปฏิบัติตาม​เป็น​ปกติ​ ​จน​เป็น​หมู่บ้านแผ่นดินธรรมที่สมบูรณ์​แบบ​ ​สงบสุขท่ามกลางป่า​ใหญ่​ ​กลมกลืนสอดคล้อง​กับ​ธรรมะ​ ​และ​ธรรมชาติ​ ​ด้วย​วิถีชีวิตที่​เรียบง่าย​
     ​เป็น​หมู่บ้านแผ่นดินธรรมที่​ไร้กฎระ​เบียบ​ ​เพราะ​ความ​ถูก​ต้อง​งดงามเต็มเปี่ยม​อยู่​แล้ว​ใน​จริยวัตร​ ​และ​ความ​เป็น​อยู่​ปกติของทุกคน​
     ​ชาวบ้าน​ไม่​ต้อง​การเงิน​ ​ไม่​ต้อง​การการศึกษา​ ​ไม่​ต้อง​การ​ความ​เจริญ​ ​เพราะ​ชีวิต​และ​จิตใจของพวก​เขา​ ​อิ่มเอมเพียงพอ​แล้ว​ด้วย​ความ​สงบสุข​
     ​เมื่อเรา​จาก​หมู่บ้านเลตองคุ​ ​ดินแดนแผ่นดินธรรม​ ​ที่​เป็น​จริง​เป็น​จัง​ใน​พื้นโลก​ ​กลับมาจิตใจของเรามี​แต่​ความ​ปิติ​ ​ที่​ได้​มี​โอกาสพบดินแดนที่ธรรมะ​เป็น​หนึ่งเดียว​กับ​วิถีชีวิต​ทั้ง​พลอยอนุ​โมทนา​ ​ใน​ความ​ดีที่ชาวเลตองคุร่วม​กัน​กระทำ​ ​ซึ่ง​พวก​เขา​ไม่​รู้สึกว่า​เป็น​ความ​ดี​แต่อย่าง​ใด​ ​เพราะ​เป็น​เรื่องปกติธรรมดา​ ​ที่พวก​เขา​ปฏิบัติ​กัน​มา​เป็น​ร้อยปี​
     ​กลางป่า​ใหญ่​อุดมสมบูรณ์​ ​ลำ​ธารใส​ ​ธรรมชาติ​ ​สะอาดบริสุทธิ์​ ​มี​ผู้​คนประพฤติดี​ใช้​ชีวิตเรียบง่าย​ ​ปกติงดงาม​ใน​จิตใจ​ ​สังคมสงบสุข​ ​พึ่งตนเอง​ได้​อย่างสมบูรณ์​
     ​แดนสวรรค์​ใน​อุดมคติที่​เรา​เคยใฝ่ฝัน​ ​ซ่อนตัว​ใน​ป่าลึก​
     ​ส่วน​ดินแดนที่​เราประสบ​ใน​เมืองทุกวันนี้ช่างห่าง​ไกล​กัน​เสียเหลือเกิน​
     ​ไม่​ใช่​ห่าง​ไกล​เพียงระยะทาง​ ​หากยิ่งห่าง​ไกล​ด้วย​ธรรม​


ที่มา : ศูนย์ศึกษากะเหรี่ยงและพัฒนา (http://www.karencenter.com/showdet-know.php?type=a2&id=3)

(http://i72.photobucket.com/albums/i200/tongtang/latongcu3.jpg)


ศาลาเอาไว้ประกอบพิธีต่างๆ






(http://i72.photobucket.com/albums/i200/tongtang/latongcu5.jpg)




(http://i72.photobucket.com/albums/i200/tongtang/latongcu6.jpg)



หนุ่มๆ ที่หมู่บ้านนี้จะไว้ผมยาว  และผลัดแป้งรวมทั้งทัดดอกไม้สะหญิงยังอาย  :P

(http://i72.photobucket.com/albums/i200/tongtang/latongcu7.jpg)



สองหนุ่มน้อยที่แวะมาทักทายที่เรือนพักรับรองของหมู่บ้าน
(ที่จริงเป็นบ้านของแม่เฒ่าที่เสียแล้ว ก็เลยกลายเป็นที่พักค้างแรมของเหล่านักเดินทาง)
มานั่งขับกล่อมร้องบทเพลงและเล่นดนตรีให้ฟัง

หมู่บ้านนี้จะน่ารักมาก ถ้าเห็นว่ามีแขกมาเยือนจะผลัดกันเข้ามาถามไถ่
และจัดหาข้าวสารอาหารแห้ง รวมทั้งมาหูงหาอาหารให้กินสะด้วยซ้ำ แต่เกรงใจทำเองดีก่า

ว่าแล้วชักคิดถึง ครั้งล่าสุดที่กลับไปเยือน (เป็นครั้งที่สาม) เมื่อเดือนธันวาคมปี 2547
ก่อนที่จะเกิดเหตุสึนามิไม่กี่วัน หนนั้นเดินเท้าจากฝั่งอ.สังขละบุรี จ.กาญจนบุรี ใช้เวลาเดินเท้า 5 วัน
(อยากกลับไปทบทวนความหลังเมื่อครั้งแรก)  เล่นเอาสบักสบอมไปพอสมควร  :P




(http://i72.photobucket.com/albums/i200/tongtang/latongcu8.jpg)


จากรูปข้างบนเป็นจุดรอยต่อเขตสองจังหวัดกับสองประเทศ เป็นวันที่ห้าที่เดินเท้า
ไปถึงหมู่บ้านเลตองคุเอาเย็นย่ำ

น้องโอ๋ มีอีกไหมครับ..ชอบมาก  เพิ่งดูจบเมื่อตะกี้  ชอบคำพูดของผู้ใหญ่บ้าน***หากทั่วโลก รักษา ศีลห้าได้ จะไม่มี สงคราม ไม่มีความเดือดร้อน ไม่ว่า ที่ใด...***ชอบมาก กินใจ อยู่ป่าเขา แต่จิตใจ พวกเขาสูง มาก..เข้าถึงธรรมะแบบลึกซึ้ง  ฤษี ก็ คือนักพรต
เป็นที่พึ่งชาวบ้านได้...น่าดิดตามครับ..

มีครับพี่ แต่ต้องรอค้น CD เก่าเก็บก่อนนะครับ มีสัก 3-4 แผ่นได้
ถ่ายไว้หลายปีแล้วครับ ครั้งแรกที่ไปเยือนตั้นแต่ปี 2539 โน้น
ตอนนี้ก็ผ่านมาสิบกว่าปีแล้ว หมู่บ้านนี้เขาไปเยือนมา 3 รอบแล้วครับ
เดี๋ยวผมจะทยอยเอารูปลงให้ดูละกันครับ  :P

ที่จริงยังมีอะไรอีกมากมายที่น่าสนใจที่ทางรายการยังไม่ได้นำเสนออีกเยอะ
มันมีตำนานและความเชื่อมากมาย  ที่น่าเรียนรู้และสัมผัส
มีคำกล่าวว่า " ผืนดินที่อาศัยอยู่นี้เราเป็นเพียงผู้มาอาศัยใช้
ไม่มีสิทธิ์ที่จะครอบครองถือเป็นกรรมสิทธิ์ ผืนดินไม่ใช่สิ่งของที่จะเอาตัดแบ่งชั่งกิโลขายกันได้ "
วิธีของชนกะเหรี่ยงจึงผูกสัมพันธ์กับธรรมชาติ เปรียบธรรมชาติประหนึ่งแม่ผู้มีพระคุณอันยิ่งใหญ่
ไว้ว่างๆ จะหาเรื่องราวมาให้อ่านครับ..

เลตองคุ ถ้าจำไม่ผิดแปลว่า บ้านบนน้ำตก
มาดูน้ำตกที่สวยงามและพิสุทธิ์มากๆ น้ำตกหนึ่ง จากจุดที่ตั้งน้ำตก
ห่างจากชายแดนราวกิโลกว่าๆ เอง เส้นทางนี้ก็เคยเดินผ่านมาแล้ว 2 รอบ  (เกือบตาย)  :P



(http://i72.photobucket.com/albums/i200/tongtang/latongcu9.jpg)




(http://i72.photobucket.com/albums/i200/tongtang/latongcu10.jpg)




(http://i72.photobucket.com/albums/i200/tongtang/latongcu11.jpg)




(http://i72.photobucket.com/albums/i200/tongtang/latongcu12.jpg)

นี่ถ้าพี่ไปด้วย เขียนหนังสือขายได้เป็นเล่มแน่เลย อิอิ  เสนอสำนักพิมพ์ จัดจำหน่าย  น่าจะดี..ข้อมูลเพียบอย่างน้องโอ๋...นี่
***บันทึกการเยือน เลตองคุ ฤษี หลุดโลก *** หรือ เรื่องอะไรดี.. :P

คงจะยังอีกนานครับ ยังไม่คิดจะเขียนหนังสือตอนนี้
แต่ต่อไปก็ไม่แน่ รอให้ความคิดมันตกผลึกมากกว่านี้ก่อน

แต่แบบที่พี่นำเสนอผมก็ไม่ไหวครับ..***บันทึกการเยือน เลตองคุ ฤษี หลุดโลก ***    :P
ทุกวันนี้ไม่รู้ว่าผู้คนในสังคมเมืองที่หลุดโลกหรือว่าพวกที่อยู่ตามป่าตามเขาก็ไม่รู้  ;D
ถ้ามีโอกาสเข้าไปสัมผัสจะเห็นว่าการดำเนินชีวิตของกลุ่มชนเหล่านี้
ล้วนแต่สอดคล้องกับธรรมชาติที่อาศัยอยู่อาศัยกิน มีคำกล่าวของกะเหรี่ยงอยู่ว่า..ถ้าผืนป่าหมด พวกเขาก็อยู่ไม่ได้
เมื่อเปรียบไปแล้วกับท.เศรษฐกิจพอเพียงก็ไม่ได้แตกต่างกันเลย
อยู่อย่างเข้าใจวิถีแห่งตน ไม่สะสมส่วนเกิน ใช้กินใช้อยู่ตามแต่พอดี พอใจกับสิ่งที่เป็นอยู่
ก็ไม่รู้ว่าใครกันแน่ที่สุขใจ (ภายใน) มากกว่ากัน

ภาพวิถีการดำเนินชีวิต...
แม้แต่เด็กเล็กๆ ที่นี่ก็รู้จักทำงานช่วยพ่อแม่และช่วยเหลือตัวเองได้แล้ว



(http://i72.photobucket.com/albums/i200/tongtang/latongcu14.jpg)



(http://i72.photobucket.com/albums/i200/tongtang/latongcu15.jpg)





ดวงตาอันใสซื่อบ่งบอกความเป็นมิตรแด่ผู้มาเยือน


(http://i72.photobucket.com/albums/i200/tongtang/latongcu13.jpg)




(http://i72.photobucket.com/albums/i200/tongtang/latongcu19.jpg)

 :-X

วิถียามเช้า..ในม่านหมอกสลัวของฤดุหนาว (ปี 2546)



(http://i72.photobucket.com/albums/i200/tongtang/latongcu18.jpg)




(http://i72.photobucket.com/albums/i200/tongtang/latongcu17.jpg)






เมื่อพระอาทิตย์จะลาลับเหลี่ยมเขา ก็กลับคืนที่พักผิงอิงอาศัย


(http://i72.photobucket.com/albums/i200/tongtang/latongcu16.jpg)

มาสัมผัสบรรยากาศยามเช้าของฤดูหนาว...กับบรรยากาศชวนเหงาๆ



(http://i72.photobucket.com/albums/i200/tongtang/latongcu22.jpg)





(http://i72.photobucket.com/albums/i200/tongtang/latongcu21.jpg)






(http://i72.photobucket.com/albums/i200/tongtang/latongcu20.jpg)

ชุดส่งท้าย..
บรรยากาศยามเช้าที่แสงแรกสาดส่องหน้าเรือนพัก



(http://i72.photobucket.com/albums/i200/tongtang/latongcu23.jpg)





(http://i72.photobucket.com/albums/i200/tongtang/latongcu24.jpg)





(http://i72.photobucket.com/albums/i200/tongtang/latongcu25.jpg)

ท่านใดที่พลาดชมตอนนี้ ก็เข้าไปดูได้ที่ลิงค์นี้ครับ

​กะ​เหรี่ยงฤๅ​ษี​แห่งเลตองคุ  (http://hiptv.mcot.net/hipPlay.php?id=10054)

 :D :D

ผมเคยเดิยผ่านทางภูก่องก๊องครับไม่ได้ผ่านทางเลตองคุเสียดายจังเลย