LSVคลังสมองออนไลน์ "ปีที่14"

คือตอนผมเด็กๆสัก2-3ขวบ ผมก็สามารถถอดจิตได้แล้ว

การถอดจิตออกจากร่างในครั้งนั้น ทำให้ คุณแม่ผมและพี่ๆผมและเพื่อนบ้านผม ไม่ได้หลับกันเลย เพราะ แม่ผมพี่ๆผม เข้าใจว่าผมสลบไป ปลุกเท่าไรก็ไม่รูสึกตัว ในตอนนั้นผมอญุ่ที่ ต.ตาเราะแมเราะ อ.เบตง จ.ยะลา ซึ่งห่างจากความเจริญมาก ดังนั้นพี่ๆผมแม่ผมต้องขี่จักรยาน พาผมไปที่สนามบิน เพราะที่นั้นมี รถยนต์ ประจำทาง จอดอยู่ เพื่อที่จะเหมารถพาผมไปหาหมอครับและเมื่อติดต่อรถเสร็จผมก็ตื่นพอดี(จิตเข้าร่าง)

สามารถถอดจิตได้ .......ด้วยวิธีไหนครับพี่พรเทพ
แล้วปัจจุบันยังทำได้หรือเปล่าครับ

ก็ยังถอดทำได้อยู่ครับ  แต่ผมไม่ได้ถอดเองนะครับ

(งง ๆ  อิอิ 8) )

คือเวลาจิตจะออกไปผมจะรู้ตัวก่อน  การที่รู้ตัวก่อน ก็เพราะว่า มีเหตุการณ์แบบนี้เกิดบ่อยครั้งมาก ๆจนผมจำได้ไง ว่า ถ้าเกิดอาการเป็นแบบนี้เดียวจิตก็จะออกจากร่างครับ  หรือถ้าผมต้องการถอด ผมก็ต้องทำอารมณ์ให้ได้ตามนั้น แล้วสักคู่จิตก็จะออกจากร่างครับ

อุ๊ย.....  กระตุ้นต่อมอยากรู้ของผม แฮ่ ๆ  :o  :P

ถอดแล้วจิตไปไหนครับ  ไปเห็นอะไร  ?

เมื่อจิตเข้าร่างแล้ว สามารถจดจำเหตุการณ์ต่าง ๆ ได้หรือไม่ อย่างไร ?

เรียนถามด้วยความเคารพครับ  ;)

เมื่อจิตออกจากกายหยาบแล้ว ก็ไปได้เกือบทุกที่ละครับ (ที่บอกว่าเกือบทุกที่ ก็เพราะที่บางที่ไปไม่ได้ครับ มันผิดกฎ...ไว้โอกาศหน้าจะเล่าให้ฟังว่า ถ้าไปที่ต้องห้ามแล้วจะเป็นอย่างไร)

ครับ  :D   ;)   :P   :)

จำได้ครับ จำได้เหมือนกับคนปกติไปเที่ยวนั้นละครับ 

จะต่างกันก็ตรงที่ไม่สามารถเอามาเล่าให้คนอื่นๆฟังได้ เพราะสิ่งที่เห็นไม่มีในโลกใบนี้ จะถ่ายภาพมาให้ดูก็ไม่ได้

แต่สามารถเล่าให้คนที่ถอดจิตได้ด้วยกันฟังได้ เพราะเขาจะเห็นสิ่งที่เราเห็น และเขาใจในสิ่งที่เราพูด

อืม....

นึกภาพไม่ออก  ;D  สงสัยต้องถอดให้ได้บ้าง :) :D

สงสัยตรงไหนครับ ถามได้ ครับ

เดียวจะโม้ให้ฟัง  8)

เข้ามานั่งรอฟังครับ  8)

ต่อ ภาค 2 ครับ

ตอนเรียน อิเล็กทรอนิกส์ ตอนนั้นประมาณ พ.ศ. 2528  ไกล้จะจบหลักสูตร ทีวีสีแล้ว

อยู่มาเช้าวันหนึ่ง เวลาประมาณ 5-6 นาฬิกา นอนอยู่ในหอพักชั้น 2 ก็เกิดอาการเดิมๆนี้เหละ ผมก็รู้ทันทีว่า จิตกำลังจะออกจากร่าง ผมพยามไม่ยอมออก แต่ในที่สุดก็สู้อำนาจลึกลับไม่ได้ ในที่สุด จิตก็ออกจากร่างแล้วก็ลอยออกทางหน้าต่างชั้น 2 ลอยไปๆๆๆๆๆๆๆ(ไปไหนก็ไม่ทราบ) ลอยไปเร็วมาก(ความเร็วประมาณ 100-200 กิโลเมตรต่อชั่วโมงได้)ลอยไปในท่านอนนะครับ เพราะตอนนั้นผมยังนอนอยู่เมื่อจิตออกไปเลยยังอยู่ท่านอน ลอยไปสักพักใหญ่ ก็ถึงสวนยาง(หมายถึงตัวผมลอยผ่านในสวนยาง ในท่านอน ด้วยความเร็ว 100-200 กิโลเมตรต่อชั่วโมง) เพื่อนลองนึกภาพดูสิว่ามันน่าวาดเสียวแค่ไหน ที่เสียวก็คือเสียวไปชนต้นยางครับ เพราะตัวผมในตอนนั้นอยู่ท่านอนเลี้ยวไปเลี้ยวมาเพื่อหลบต้นยาง ด้วยความเร็ว 100-200 เมตรต่อชั่วโมง เมื่อผมรู้สึกว่าเร็วเกินไป ผมก็บอกว่า ช้าๆหน่อย จากนั้นก็ลอยช้าลง แล้วก็ลอยไปเรื่อยๆเลี้ยวหลบต้นยางไปเรื่อยๆจนถึงสวนยางแปลงเบอร์หนึ่งของแม่ผม
(แม่ผมมีสวนยางหลายแปลงและตั้งชื่อว่าแปลงเบอร์1 แปลงเบอร์ 2 เป็นต้น เวลาจะพูดถึงสวนแปลงไหนก็จะเรียกชื่อเบอร์นั้นๆ ทุกคนก็จะเข้าใจครับ)

พอถึงสวนยางเบอร์ 1 แล้วอำนาจลึกลับก็หยุดลงตรงบ้าน  ในเวลาที่ผมลอยไปถึง มี ผู้หญิงอยู่ 2 คน แล้วมีเสียงลึกลับบอกว่า" ให้เลือกคนใดคนหนึ่ง" ซึ่งผมก็ได้เลือกคนที่ผมรู้จักดี
(ที่บอกว่ารู้จักดี เพราะผมถอดจิตออกเจอผู้หญิงคนนี้บ่อยๆ)
เมื่อผมเลือกแล้ว ก็มีเสียงลึกลับ บอกว่า" จบสักที หมดหน้าทีสักที" เป็นเสียงผู้ชาย

น่าพิศวงมากครับ ว่าแต่พี่เป็นคนเบตงเหรอครับ พอดีมีญาติอยู่ธารน้ำทิพย์ครับ เคยไปเที่ยวบ่อยครับ ส่วนมากเป็นคนเชื้อสายจีนครับ

ถูกต้องครับ

สงสัยเมื่อวานอ่านเรื่องเล่าผ่านจอ  พี่พรเทพ มากไป


เมื่อคืนนอนหลับฝันมั่วทั่วไปหมด   จำได้ว่าช่วงสุดท้ายกำลังหนีอะไรบางอย่างในฝัน  และพยายามจะทำให้ตัวเองตื่นขึ้นมาให้ได้   เพราะเหมือนรู้ตัวเองว่ากำลังหลับและฝันอยู่   แต่ก็ไม่ยอมตื่นขึ้นซะที

    เดชะบุญแฟน ขยับตัว  เอามือมาโดนหน้าผม   ผมเลยตื่นขึ้นมาพอดี 
          ต้องขอขอบคุณแฟนมากๆครับ   :)
 

เรื่องจริงนะครับ   นั่งขำกันทำไม :o :o :o

เป็นคำถามหรือเรื่องเล่าที่ดีมากครับ

เพราะคนที่ถอดจิตได้ ต้องมีวิชา ป้องกันตัวด้วยครับ ไม่เช่นนั้นจะมีโอกาศเป็นบ้าหรือเป็นอะไรก็ได้ที่ผิดจากคนปกติ

พูดแบบเข้าใจง่ายๆก็คือ จิตที่แท้จริง ยังไม่ได้เข้าร่าง และดวงจิตที่อยู่ในร่างเป็นของผู้อื่นครับ

อาการตื่นแล้วยังหลับอยู่ผมเองก็เป็นบ่อยๆครับ
บางครั้งตื่นตั้ง3ครั้งแล้ว แต่ก็ยังไม่ได้ตื่นจริงๆเลย คือจิตยังไม่ได้เข้าร่างเลย

หรือบางครั้ง ก็ไม่สามารถหาทางกลับบ้านได้ คือว่าเราไปเที่ยวและก็เที่ยว เที่ยวจนพอใจแล้ว ต้องการกลับบ้านเพื่อเข้าร่างตัวเอง  แต่กลับเท่าไรก็กลับไม่ถึงบ้านสักที คือว่าหาทางกลับบ้านไม่เจอ หรือทางกลับบ้านหายไปไหนก็ไม่ทราบ  เหาะจนหมดแรง ก็ไม่ถึงบ้าน

 :-\  อยากฟังต่อครับ

มาฟังบ่อยๆนะ มีอีกหลายตอนครับ  :P

ภาค 3 ครับ

หลังจากแต่งงานแล้ว ก็ได้เล่าเรื่องนี้ให้เมียฟัง เมียก็บอกว่า เวลาถอดจิตแล้ว มาบอกด้วยสิ

จากนั้น ไม่นานอยู่ๆผมก็ถอดจิตได้อีกโดยไม่ตั้งใจ
(คือถอดอย่างเร็วเลย เร็วจนไม่รู้ตัว พอรู้ตัวก็ตอนจิตออกมาแล้ว)
เมื่อผมรู้ตัวว่าจิตออกจากร่างแล้ว ผมรีบไปหาเมียเลย
(ตอนนั้นเมียตัตฟืนอยู่ข้างบ้าน)
ผมเรียกเมียอยู่หลายครั้งมาก แต่เมียผมไม่ได้ยินเสียงที่ผมเรียก
ผมเลยรีบกลับเข้าร่าง เมื่อเข้าร่างแล้วก็เดินไปหาเมีย แล้วถามว่า เมื่อกี๋ ไม่ได้ยินเสียงผมหรือ เขาบอกว่าไม่ได้ยิน  :'(

้เข้ามารอภาค 4  8)

  ผมเคยอ่านหนังสือรู้มานานแล้วครับเรื่องคนถอดจิตได้ เช่นหนังสือที่อาจารย์ อาจอง ชุมสาย ณ อยุทธยา เขียนไว้เล่าไว้
   ส่วนมากจะเป็นพระที่ปฏิบัติสมาธิ สงบนิ่ง ที่มีชาณสมาบัติขั้นระดับแรกๆ แต่ครูบาอาจารย์จะกำกับไว้เสมอว่า หากใครรู้สึกเช่น อ.พรเทพ  จะให้หยุด ให้รู้ตัวอยู่เสมอ มิเช่นนั้นจะจิตแตก และมิควรเล่าให้ใครฟัง เพราะคนธรรมดาจะหาว่าไม่เต็มครับ แต่จริงๆจะเกิดได้  ลองอ่านหนังสือประวัติพระอาจารย์ดังๆจะรู้ว่าท่านถอดจิตส่งพลังคุยธรรมะกันทางจิต  พระจิตที่จูนคลื่นหากันได้แล้วจะคุยกันทางจิตได้
--ความเห็นของผมนะ--หากจิตภรรยาของท่านจารย์พรเทพ จูนตรงกับกระแสจิตท่านก็คุยกันได้เห็นกันได้  แต่นี่อีกคนอยู่คนละสถานะ ครับ จึงไม่ได้ยินที่ท่านพูดออกไป

แต่นี้เป็นความเชื่อเฉพาะบุคคลและเป็นความสามารถเฉพาะตน  มาเล่าให้ฟัง แล้วแต่ใครจะเชื่อไม่เชื่อครับ

  ----การถอดจิต อาจมีได้ นั้นคือ ไม่สามารถพิสูตรได้ด้วยทางวิทยาศาตร์ ก็จริง ยังมีอีกมากที่นักวิทยาศาสตร์ยังค้นไม่พบ เพราะนักวิทยาศาสตร์ เขาใช้หลักไม่กี่อย่างในสมมุติฐานและการพิสูตร(เขียนถูกหรือเปล่าหว่า)  เขาพิสูตร เรื่องเร้นลับ วิญญาณ กระแสจิต พลังจิต ยังไม่ได้
---สิ่งไหนที่พิสูตรยังไม่ได้ คนก็ไม่เชื่อ นั่นเป็นเหตุผลที่พระพุทธเจ้าไม่ทรงอนุญาติพระภิกษุแสดงอวดอิทธิฤทธิปาฏิหารย์
พุทธศาสตร์ ไม่ได้สอนให้คนเชื่อที่ไม่ประกอบด้วยปัญญา เหมือนพระ ชาคโรภิกษุ สอนไว้ว่า พุทธศาสนา ไม่ใช่ Belive systems  (ระบบแห่งความเชื่อเกิดก่อน ชึ่งแตกต่างจากศาสนาอื่นๆที่เชื่อในพระเจ้าตรงนี้) แต่พระพุทธศาสนา เป็นศาสนาระบบเหตุผล ต้องลงมือกระทำด้วยตัวเอง ตัวเองเท่านั้นที่ช่วยตัวเอง  ฉนั้นจึงไม่มีอ้อนวอนให้ใครดลบันดาลให้ตนเองสำเร็จได้ นอกจากตัวเอง  เช่นตัวอย่างง่ายๆ   เราอยากอิ่มแล้วอ้อนวอนให้อิ่ม ก็ไม่ได้ ต้องลงมือหาข้าวปลาอาหารปรุงหุงทานจีงอิ่ม
พระพุทธเจ้า ไม่ได้สอนให้คนเชื่อพระองค์ก่อนแล้วค่อยนับถือ ไม่ได้สอนว่าใครไม่เชื่อพระองค์แล้วพระองค์จะลงโทษ พระองค์ชี้ว่าเหตุเป็นอย่างนี้ ผลเป็นอย่างนี้ และสิ่งที่พระองค์สอนเป็นเรื่องจริงของธรรมชาติมันมีอยู่แล้วทั้งนั้น  ชี้ให้เห็นโทษและประโยชน์เท่านั้น ไม่ต้องมาอ้อนวอนพระองค์
เหตุ-ทำดี ทำถูกตามธรรม พูดดีตามธรรม  คิดดีตามธรรม
ผล-ได้ดีเจริญในการงานของตน  ไม่มีศัตรู ใจสบาย  เห็นทันที ไม่ต้องอ้อนวอนให้ใครช่วยทำดีทีเถิด ให้เราพูดเพราะๆเถิด ให้ใจเราสบายเถิด
เป็นหลักคิดง่ายๆ

สาธุครับท่านมหา....เข้าโฟกัสของผ้มเลย โดนจาย  โดนจาย ;D  (http://i275.photobucket.com/albums/jj314/ch-a/7d53ae3d.gif)

ภาค 4 ครับ  :P

(ตอนนั้นผมได้ขึ้นมาอยู่  กทม. แล้วครับ ลูกผมก็เข้า ร.ร แล้วครับ)

เรื่องก็มีอยู่ว่า จิตออกจากร่างแล้ว ผมก็ไปเที่ยวและก็เที่ยว จนถึงที่ๆหนึ่งมีกำแพงสูงใหญ่ปิดกั้นอยู่ ด้วยความอยากรู้ จึงเหาะขึ้นไปเหนือกำแพง เพื่อดูว่าในนั้นมีอะไรและเป็นสถานที่อะไร

  พอผมเหาะพ้นกำแพง ก็เห็นนางฟ้งวิ่งหนีกันใหญ่เลย พร้อมกับส่งเสียงร้อง อย่าตกใจมาก
(นางฟ้าวิ่งหนี้เพื่อหลบผมละครับ เพราะเวลานั้น นางฟ้าทั้งหลายกำลังอาบน้ำกันอยู่ )

พอผมเห็นเช่นนั้นแล้ว ผมก็เหาะกลับ การเหาะกลับผมก็หันหลังให้นางฟ้า แต่ขณะเดียวกันนั้นเองผมก็สงสัยว่าทางฝ่ายนางฟ้าจะทำอะไรเราเปล่าเมื่อคิดได้ผมก็หันตัวกลับ ขณะที่หันตัวกลับนั้นก็โดนอะไรก็ไม่ทราบ(พอหันปุมก็โดนเลย คือว่า วัถุนั้นๆลอยมาถึงตัวผมพอดีเลย)
เข้าที่ไหล่ซ้ายเต็มๆเลย ผมก็เจ็บและก็เหาะไม่ได้อีกคือเหมือนนกถูกยิงอย่างนั้นเลย ผมก็ตกลงจากบนนั้นลงมาจนถึงโลกเราและก็เข้าร่าง
(ปกติพอเข้าร่างทุกอย่างก็จบ)
แต่ครั้งนี้ ไม่จบครับ คือแขนซ้ายยังเจ็บอยู่ และก็เจ็บอยู่อย่างนั้นถึง 6 เดือนถึงหายเป็นปกติครับ ใน 6 เดือนนั้นแขนซ้ายไม่สามารถยกของได้เลยครับและ 6 เดือนนั้นไม่สามารถถอดจิตออกจานร่างได้เลยครับ

และนี้คือเหตุผลที่ผมตอบคุณ e21fnw ว่า


เมื่อเพื่อนๆได้อ่านแล้วคงเข้าใจนะครับ ว่า มีสถานที่บางสถานที่ ที่เราไม่สามารถเข้าไปได้ไม่ว่าจะเป็นโลกใบนี้หรือโลกไหนๆก็ตามครับ

บางที่...ไม่อยากไป แต่อาจจะได้ไป

http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=e21fnw&group=2

แต่ถ้าเป็นผมกลับมา สงสัยเป็นตากุ้งยิงแน่ ๆ  :o   :P 

ได้เป็นตากุ้งยิงก็ดีละซิ กลัวจะถูกจับขังไว้ ก่อนละซิ ก่อนที่เป็นได้เป็นตากุ้งยิง  :P

มาโม้ต่อนะครับ  :P

เนื่องจาก ผมไม่ค่อยชอบอ่านหนังสือมากนะ โดยเฉพาะเรื่อง สวรรค์ชั้น ต่างๆ ว่ามีชั้นอะไรบ้าง แต่ละชั้นมีหน้าตาอย่างไรบ้าง
 (ใครที่อ่านเก่งๆจำได้ก็ช่วยบอกทีนะครับว่าเป็นสวรรค์ชั้นไหนนะครับ)
มาเข้าเรื่องกันเลยก็แล้วกัน คือครั้งหนึ่งของการถอดจิต ได้ไปสถานที่แห่งหนึ่ง  มองเห็นแต่ภูเขาและบนยอดเขานั้นๆก็มีแต่บ้านหรือตำหนักหรือวิมาน(คือผมเรียกไม่ถูก ไม่ทราบว่าเขาเรียกกันว่าอะไร) แต่ที่รู้แน่ๆคือเป็นที่พักของเหล่าเทพ เทวดา ทั้งหลาย   เต็มไปหมดเลย ส่องแสงสีทองอาร่ามตา มองไปตรงไหนก็เป็นแสงสีทองอาร่ามตา ไปหมด และผมก็ได้ไปถึงบ้านหรือ วิมานเหล่งหนึ่ง มีผู้คนเข้าไปกราบไหว้กันเป็นจำนวนมาก ผมเองไม่ได้เข้าไปในวิมานนั้นหรอกนะครับ เพราะ  ณ. ตอนนั้นจิตยังไม่รู้ว่า ตัวเองได้มาถึงสถานที่นี้แล้ว ผมเองก็ได้แต่นั้นอยู่หน้าตำหนักแถวๆนั้น มองดูผู้คนเข้าไปกราบไหว้กันเป็นจำนวนมาก  จิต ณ. ตอนนั้นรับรู้แค่ว่า ผู้ที่ผู้คนเข้าไปกราบไหว้นั้นเป็น พระแม่กวนอิม และจิตก็คิดเองว่าผู้นั้นคือร่างทรงของพระแม่กวนอิม เลยไม่ได้เข้าไปกราบท่าน เพราะโดยความเป็นจริงแล้ว ผมไม่ชอบไปกราบร่างทรงสักเท่าไรนะ  พอนั่งอยู่ตรงนั้นสักพักใหญ่ เจ้าแม่กวนอิมก็เดินออกมาจากตำหนักแล้วตรงมาหาผม ผมก็ยกมือไหว้แบบเคารพทำธรรมดา มิได้กราบท่านเหมือนผู้อื่นๆ  จากนั้นก็ตื่น คือจิตเข้าร่างครับ หลังจากจิตเข้าร่างแล้ว ก็ตกใจเล็กน้อย ที่ตัวเองได้ไปถึงตำหนักพระแม่กวนอิมแท้ๆที่อนู่ในชั้นสวรรค์ และได้พบองค์พระแม่ด้วย แต่ไม่ยอมกราบท่าน  :'(

อ่านเรื่องของท่านแล้วทำให้นึกถึงความหลัง
ผมเพิ่งมา ....นั่งสมาธิ เป็นเมื่ออายุ 20 กว่าๆแล้ว
ทั้งที่แต่ก่อน .....ก็ฝึกฝนปฏิบัติอย่างเสมอ .....แต่ก็ไม่ค่อยเห็นผล
จนกระทั่ง....ได้ เจอกับอาจารย์ สายกรรมฐาน ...ท่านหนึ่ง
ท่านได้ชี้แนะแนวทาง .....เพราะมองเห็นความตั้งใจจริง
  เมื่อนั่งสมาธิจนเข้าถึงสมาธิแล้ว.... มันช่างวิเศษอย่างนี้เอง
เป็นความรู้สึก..... ที่ยากแก่การนำมาบอกเล่า ....ต้องปฏิบัติเอาเอง
หลังจากการเข้าถึงสมาธิได้แล้ว..ปัญญาจะเกิด...ขึ้นมาอย่างไม่น่าเชื่อ
สามารถ คิดวิเคราะห์เรื่องราวต่างๆได้อย่างง่ายดาย
จากวงรทีวีที่ไม่เคย...ได้เจอเจอก็สามารถ....ดูออกเหมือนเคยเรียนมาก่อน
น่าอัศจรรย์ใจมาก.....พักหลังรู้สึกจะห่างไปหน่อย...แต่ก็ยังไม่ละ

http://xchange.teenee.com/index.php?s=5c19c7851a5751df67e731bef77d65e3&showtopic=63417&pid=822888&st=0&#entry822888

นั่งสมาธิ เป็นการทำบุญอย่างหนึ่งและได้บุญมากด้วย แต่คนส่วนใหญ่ไม่ยอมทำกัน และไม่ค่อยมี อ. สอนว่า การนั่งสมาธิ จะได้บุญมาก  สอนแค่ว่า นั่งแล้วจะดี จะเกิดปัญญา

การนั่งสามธิ ถ้าจิตนิ่งแล้ว (นิ่งแค่วินาทีเดียว)วิมานสั่นเลยละ ที่สั่นเป็นเพราะพลังบุญที่เกิดขึ้นมากมหาศาลไงครับ

การทำบุญก็ได้แค่บุญ ไม่สามารถเกิดปัญญา ได้ และบุญที่ได้ ก็ยังไม่สามารถเอามาใช้ได้ในชาตินี้ต้องรอตายไปก่อนถึงจะได้ใช้

การนั่งสมาธิ เกิดบุญ เกิดปัญญา  สำเร็จได้โดยไม่ต้องรอ

ปัญญาเกิดจาก การอบรมจิต เมื่อจิตนิ่งก็เกิดปัญญา (เหมือนน้ำใส ก็เห็นสิ่งของที่อยู่ใต้น้ำ)

 :P

ดีมากครับท่าน มีให้อ่านอีกมั้ย

มีอีกมากครับ  เห็นไม่มีใครสนใจเลยไม่ได้เล่าต่อ  :P  กลัวเขาหาว่าบ้า   :P

เอามาเล่าอีกเถอะครับท่านพร ผมคนนึ่ง ที่ชอบฟังเรื่องราวเหล่านี้  lsv-smile

เอามาเล่าอีกเถอะครับท่านพรเทพ ผมคนนึ่ง ที่ชอบฟังเรื่องราวเหล่านี้   lsv-smile

ผมคนนึงครับ.......... ที่ไม่หาว่าผู้ที่เชื่อในสิ่งเหล่านี้บ้า
กลับเชื่อในสิ่งที่ท่านพรเทพพูดสะอีก..........
ถ้าท่านพรเทพว่างๆ ท่านก็มาเล่าต่อ ให้ผมฟังเถอะครับ...
ถึงจะไม่มีใครสนใจ ผม หนึ่งคนครับที่สนใจ................   thank2  thank2  thank2  lsv-smile  THANK!!  laugh2

อยากรู้เรื่องไร?

ผมก็สนใจเหมือนกันครับ
ชื่อเล่น oom  lsv-smile lsv-smile

อยากรู้เรื่อง วิญญาณครับ..............
ทำไมบางคนเขาสามารถเห็นวิญญาณได้.................
แล้วทำไมบางคนจึงไม่เห็น........ ครับ
เกิดจากกรรมอะไรครับ หรือว่าต้องทำอย่างไรครับ ถึงจะเห็นวิญญาณได้........... lsv-smile

เรื่องที่เห็นวิญญาณนั้นเกี่ยวกับกรรมหรือเปล่า?

อันนี้ตอบได้เต็ม100เลยครับว่าเกี่ยวกัน แต่ไม่ใช่อย่างที่คุณ นัด เข้าใจนะครับ

คือว่า ถ้าไม่มีเวรกรรมต่อกัน หรือไม่มีบุญต่อกัน ไม่สามารถมาเจอกันได้ครับ

ผีจะเข้าบ้าน ใด ผีนั้นๆก็ต้องได้รับอนุญาติ ก่อน มิเช่นนั้นเข้าไม่ได้นะครับ

ผีตนใดจะมาหาผม เขาก็ต้องเป็นญาติผม หรือเป็นนายเวรของผมเท่านั้น

อยู่ๆจะมาหาผม เขาทำไม่ได้หรอกครับ

 (เหมือนคุณ  นัด จะเข้าบ้านใคร คุณนัด ก็ต้องรู้จักถึงจะเข้าได้ไงครับ )

โลกทิทย์ ก็เช่นกัน
lsv-smile

ต้องทำอย่างไรครับท่านพรเทพ........  ถึงจะเห็นวิญญาณได้...........
หรือขึ้นอยู่กับผลบุญกุศลที่เราทำมา ( คือนั่งสมาธิจนได้ฌาณหยั่งรู้ ต่างๆ )  lsv-smile

ข้อนี้ ตอบไมได้ครับ เพราะผมไม่ได้เรียนมา จึงไม่รู้ว่าต้องทำอย่างไร

ที่ผมเห็นคือเห็นเอง ไม่ได้เรียน

แต่ถ้าจะเรียน ผมคิดว่า ฝึกจิตดีแล้ว  คงเห็นเองกระมั๊ง เพราะถ้าจิตดี จิตสงบ จะเห็นแจ้งทุกสิ่ง  :P

ไม่เป็นไรครับท่านพรเทพ ..........
คนเราก็ไม่ได้รู้เรื่องราวต่างๆ นาๆ ไปเสียหมดทุกอย่าง...........ได้
เล่าเรื่องที่ท่านถอดจิตได้ต่อเถอะครับ เดี๋ยวพรุ่งนี้ผมจะมาอ่านใหม่........  lsv-smile

ผมขอร่วมด้วยครับผมอยากรู้เรื่องนรก

ผมเคยลงเรื่องนรกไว้แล้วครับ ..........
http://www.ubmthai.com/leksoundsmf3/index.php?topic=52025.0
คุณ oom_2589   ลองไปดูที่นี่ก่อนก็ได้  lsv-smile

ขอบคุณที่ชี้แนะนะครับ..............................................................................
 THANK!! THANK!! THANK!! THANK!!   THANK!!  THANK!!

แล้วปัจจุบันท่านพรเทพ.......
ถอดจิตได้อีกหรือเปล่าครับ........(หมายถึงถอดออก บ่อยครั้งหรือเปล่าครับ ตอนปัจจุบัน.....)  lsv-smile

ก็ยังถอดได้อยู่ครับ

ท่านพรเทพเคยไปที่ ป่าหิมพาน ไหมครับ........
เห็นเค้าเหล่ากันว่า ป่านี้อยู่บนสวรรค์
ท่านเคยถอดจิต ไปยังดินแดนนี้หรือเปล่าครับ..... lsv-smile

ไม่เคย ไม่รู้ว่าอยู่ไหน

*** มีหลายที่มากที่ผมหาไม่เจอ ที่ๆผมหามาหลายครั้งมากคือบ่อน้ำชาวพุทธ ผมจะไปอาบน้ำที่นั้นสักครั้ง แต่หาไม่เจอ แต่เป็นเรื่องหลายปีที่ผ่านมา คือตอนที่ยังซ่าส์อยู่ แต่ตอนนี้ไม่คิดจะไปไหนแล้ว ทำจิตให้นิ่ง ทำจิตให้สงบ ก็พอ สิ่งที่อยากทำคือเข้าไปในร่างกายของตัวเองแต่ยังทำไม่ได้

ผมยังไม่เคยได้ยิน ใครพูลถึงเรื่องบ่อ น้ำชาวพุทธมาก่อนเลย....
**ถ้าใครได้ไปอาบจะเกิดอะไรขึ้นครับ........?
แล้วท่านไม่คิดจะไปอาบศักดิ์สิทธิ์ที่นั่น แล้วหรอครับ....... ถ้าท่านเจอ บ่อน้ำชาวพุทธแล้ว
นำมาเหล่าให้ผมฟังเพื่อเป็นวิทยาทานด้วยนะครับ.......?

******ประทานโทษครับ ท่านพรเทพ
ที่ท่านบอกว่า สิ่งที่อยากทำคือเข้าไปในร่างกายของตัวเองแต่ยังทำไม่ได้   หมายความว่ายังไงครับ? :(  lsv-smile

ก็ย่อตัวให้เล็ก แล้วเข้าไปในเส้นผมดูว่าเส้นผมมันมีอะไรบ้าง
หรือเข้าไปในตับ ดูว่าตับปกติไหม
หรือเข้าไปดูหัวใจว่า หัวใจของเราหน้าตามันเป็นอย่างไร ที่เขาว่ามี 4 ห้อง มันจริงไหม และแต่ละห้องหน้าตามันเป็นอย่างไร เป็นต้นครับ

ผมอยากอ่านการถอดจิตที่ท่านพรเทพ เล่าอีกครับ เป็นความรู้ที่ไม่มีท่านใดจะกล้าบอกเล่า
ผมคนนึงนะครับ ที่รออ่านอยู่ครับ
 :)

เล่าถึงไหนแล้วละ  laugh2

มาเล่าเรื่อง ปีนพระพุทธรูป ก็แล้วกันนะ

เรื่องนี้ผ่านมาสัก2-3ปีนี้เอง (ไม่รู้ผมเล่าไปแล้วยัง ถ้าเล่าไปแล้วบอกด้วยนะครับ)

เรื่องก็มีอยู่ว่า อยู่ๆก็ถอดจิตออกจากร่าง แล้วไป สถานที่แห่งหนึ่ง มีพระพุทธรูป อยู่รูปหนึ่งใหญ่โตมากๆ สูงสัก300เมตรน่าจะได้ คือตัวผมเองเล็กกว่าแล็บมือของพระพุทธรูปอีก และ  พระพุทธรูป นี้มีขั้นบันได ไว้ให้ปีนขึ้นไปบนส่วนหัวของพระพุทธรูปได้

ด้วยคนอย่างผม อยากรู้อยากเห็นอยู่แล้ว ผมเลยตัดสินใจปีนขึ้นไปบนพระพุทธรูป ปีนอยู่นาน และบันไดก็ชันมากๆด้วย น่าจะชัน 90องศาได้ บางส่วนน่าจะชันกว่านั้น เท่าที่ผมจำได้คือมันชันมากๆ (บันได้ที่ว่านี้ ไม่ใช่บันได้เหล็กที่มีที่จับให้นะครับ บันไดนั้น คือเหมือนขั้นบันได้ที่อยู่ตามป่าเขานั้นเหละ คือแค่มีขั้นๆให้เราพอยีนได้และคลานได้เท่านั้นเอง)
ผมปีนถึงส่วนคอได้อย่างสบาย แต่จากตรงคอขึ้นไปที่ปากปีนยากมากๆเพราะชันมากๆ ผมปีนจนหมดแรง ณ.เวลานั้น ผมรู้สึกว่าไม่ไหวแล้ว จะตกแล้ว เพราะหมดแรงแล้ว แต่สมองผมคิดได้ว่าผมมีวิชาอยู่นี้นา  ผมเลยทำการเบิกบุญจ่ายให้ตัวเอง เพราะผมรู้ว่าจิตผมสามารถใช้บุญนี้ได้ เมื่อผมทำการเบิกบุญจ่ายให้ตัวเองเสร็จ ผมก็เหาะได้ลอยได้โดยไม่ต้องปีนอีก และผมก็ลอยขึ้นไปจนถึงจมูกและก็ลอยเข้าไปในใจกลางส่วนหัวของพระพุทธรูป  (ว่างๆมาต่อ)  lsv-smile

ผมรออ่านอยู่นะครับ :)

ต่อครับ

พอ เข้าไปในใจกลางสมองของพระพทธรูปก็เห็นในนั้นมีห้องอยู่หลายห้อง

ห้องกลางที่ผมยืนอยู่จะมีนาฬิกาเรืองใหญ่ แต่ไม่ใช่นาฬิกาที่เราเห็นๆกันในโลกใบนี้นะครับ คือว่าเหมือนนาฬิกา มีเข็มยาว เข็วสั้น มีเข็มวินาที เดินอยู่ แต่ไม่มีตัวเรื่อนหรือไม่เห็นตัวเรื่อนนาฬิกาครับ จากนั้นผมก็มองไปรอบๆห้องก็พบว่ามีชั้นวางของอยู่อันหนึ่งและชั้นนั้นก็มีหนังสืออยู่หนึ่งเล่ม และมีอะไรอีกอย่างผมจำไม่ได้แล้ว จำได้ว่ามีรูปทรงเหมือนหอกที่คนป่าใช้กันอีกหนึ่งอันแต่ไม่แน่ใจว่าใช่หอกหรือเปล่า

พอผมเห็นของในห้องนั้นทั้งหมดแล้ว ผมเองก็งงๆว่า ทำไหมในใจกลางสมองพระพุทธรูปมีของแค่นี้เองหรอ ผมได้หยิบหนังสือมาดูด้วยนะ แต่ก็จำอะไรไม่ค่อยได้แต่เท่าที่จำได้ในหนังสือก็ไม่มีอะไร คือว่าจำได้ว่าประมาณนั้น จากนั้นผมก็เดินไปห้องอื่นเพื่อดูว่ามีอะไรอีกหรือ เปล่า? แต่พอเดินไปห้องที่ 2 ยังไม่ทันได้เห็นอะไรเลยก็ตื่นเสียก่อน  undecided2

อาจารย์ พรเทพ ว่างหรือยังครับ เล่าต่อสิครับ thank2
 :)

เอาตอนไหนดี  :P

ถอยกลับไปสักสิบกว่าปีก็แล้วกันนะ

ตอนนี้ ยังหนุ่มเลย ยังซ่าสมากด้วย  laugh2

คือว่าปกติผมก็ถอดจิตได้อยู่แล้ว แต่อย่างที่บอก ผมถอดเองไม่ได้ ต้องแล้วแต่จิตจะออกเมื่อไร และจะพาผมไปที่ไหน

อยู่มาคืนหนึ่งอยากถอดจิตเอง กำหนดจิตก็แล้ว กำหนดพุทธโธ ก็แล้ว เวลาผ่านไปหลายชั่วโมงก็ยังถอดจิตไม่สำเร็จ ผมทำตั้งแต่หัวค่ำ จนถึงเที่ยงคืนถึงถอดจิตได้

พอถอดจิตได้ก็เริ่มซ่าส์เลย คือเริ่มจากเดินทะลุประตูห้องผมเดินลงบันได ลงไปที่ชั้นหนึ่งแล้วก็เดินออกนอนอาคาร สิ่งที่ผมเห็นและแปลกใจคือ ทำไมเป็นเวลากลางวัน คือมองไปตรงไหนก็สว่างไปหมด ทั้งๆเป็นเวลากลางคืนชัดๆ แต่ก็ชั่งมัน (ผมคิดเองในตอนนั้น) เมื่อถอดจิตออกมาแล้ว ก็ต้องเหาะได้สิ ผมก็เริ่มเหาะขึ้นไป และเหาะไปเหาะมาไปหลายๆที่ และก็พบสิ่งที่แปลใจอีกอย่างคือ ทำไหมที่บางที่ผมเหาะผ่านแบบปกติไม่ได้ คือมันต้องหลุดออกนอนเส้นทางตลอด แรกๆผมคิดว่าคงเป็นเพราะผมเหาะเร็วไปจึงเลี้ยวโค้งไม่ได้ ผมจึงเหาะช้าลงแต่ผลก็เหมือนเดิม คือผมก็หลุดโค้งอยู่ดี จนผมคิดเองและเข้าใจเองว่า ณ พื้นที่ตรงนั้นต้องมีอะไรอยู่แน่เลย เลยทำให้ผมเหาะหลุดโค้งตลอด เมื่อเหาะจนพอแล้วก็เหาะกลับมาที่พัก แล้วเดินขึ้นบันได   (ว่างๆมาต่อ  lsv-smile )

ครับผมรอฟังอยู่ ........
ที่  ที่ท่านพรเทพเหาะไป
แล้วหลุดโค้ง....จะมีอะไรน้า ???  :(  lsv-smile

อาจารย์พรเทพครับ ผมเกาะติดตลอดเลยนะครับ อ่านไป ยิ้มไป ตอนที่อาจารย์หลุดโค้ง ลุ้นอยู่ครับผม ว่าเมื่อไรอาจารย์จะมาเข้าโค้งเล่าต่ออีกครับ
 :)

อาจารย์ พรเทพครับ ว่างหรือยังครับ  ผมเหงาจังเลยครับ ไม่มีอะไรอ่านสนุกๆเลยครับ undecided2 :)

รับทราบครับ

ก็พอมีเวลาบ้างครับ

แต่ไม่รู้จะเล่าอย่างไร

เรื่องบางเรื่องก็เล่าออกอากาศไม่ได้

เรื่องบางเรื่อง มันต้องมีรูปประกอบ ถึงจะเข้าใจได้ แท้จริงผมได้ถ่ายไว้นะครับ เอามาภพนี้ไม่ได้ 55555 คือถ่ายไว้ในภพโน้น พอกลับมาภพนี้มันก็หายไป คือมันไม่ได้มาด้วย เลยไม่สามารถเอามาให้ดูได้

เรื่องที่ผมเหาะจนพอแล้วก็เหาะกลับมาที่พัก ผมก็เข้าไปในห้องนอนผม และผมก็นึกสนุกอยากลองของ ผมเลยออกมาอีกครั้งแล้วก็ทะลุประตูออกมา แล้ก็ทะลุประตูห้อง...(ไม่ใช่ห้องผม) เข้าไปก็เห็นสาวๆนอนอยู่ ที่เหลือขอไม่บอกก็แล้วกัน  laugh2   แต่ขอบอกคนที่ถอดจิตได้ใหม่ๆอย่าคิกทำอะไรกับผู้หญิงเด็ดขาดนะครับ มันอันตรายอย่างยิ่ง โปรดระวังไว้ให้ดีนะครับ (ใจจริงผมอย่าบอกให้รู้แต่ไม่รู้จะบอกอย่าไร เอาเป็นว่ามันอันตรายสุดๆก็แล้วกัน ถ้าวิชาไม่เก่งพอมีสิทธิ์ขาดได้นะครับ)  lsv-smile

 ถามอาจารย์พรเทพครับ การถอดจิต ตามหลักการแล้วทำอย่างไรครับ?
นั่งสมาธิทำจิตให้นิ่งอย่างเดียว หรือต้องมีการบริกรรมภาวนาอะไรอีกไหมครับ
 :)

ผมไม่เคยฝึกถอดจิต
แต่จิตผมถอดเองได้ โดยผมไม่รูตัว พอรู้ตัวอีกทีก็ถอดเสร็จแล้ว  lsv-smile
ตอนผมหนุ่มๆ จิตผมออกจากร่างปล่อยมาก
ปล่อยจนหลายๆครั้งผมจับอารมณ์ได้
และเมื่อผมจำอารมณ์ได้
เวลาผมจะถอดจิต ผมก็แค่เรียกอามรณ์ หรือทำอารมณ์ให้ได้ตามนั้น จิตก็จะออกจากร่างได้

แต่เมื่อโตขึ้น (แก่ขึ้น) ไม่มีอารมณ์จะถอด บวกกับงานมากขึ้น เรื่องสังคมมากขึ้น ย้ายบ้าน ย้ายห้องนอน เลยทำให้ถอดจิตได้ยากขึ้น

 การจะถอดจิตตาม คือ ต้องมีอารมณ์เดียวกัน ห้องนอนเดียวกัน นอนท่าเดียวกัน กินอาหารเหมือนกัน เวลาเดียวกัน  ถ้าทุกอย่างเหมือนกัน จิตก็จะออกจากร่างเลยครับ

งง เปล่า? lsv-smile

ครั้ง..เดียวมาต่อ  lsv-smile

บ้านที่ส่วนเบอร์หนึ่งนั้นของผม เตียงตัวนั้น จะถอดจิตได้ดีมาก ชนิค นอนปุ๊บจิตออกทันทีเลย

ตอนที่แฟนผมผ่าฟืนที่ผมถอดจิตไปหา ก็ที่นี้เหละ เตียงตัวนี้เหละ  ผมแค่รู้สึกเหนื่อย เลยเข้าไปนอน พอนอนปุ๊บจิตออกเลย พอผมรู้ตัวว่าจิตออกผมเลยรีบไปหาแฟนผมแล้วก็ถามเขา แต่เขาไม่ได้ยิน ผมเลยรีบกลับเข้าร่างเพื่อนออกไปถามเขาว่า ไม่ได้ยินที่ผมถามหรอ

เตียงตัวนี้ถอดจิตได้ดีมากเลย ถอดตั้งแต่ยังไม่มีเมีย จนมีเมีย  lsv-smile

แล้วเตียงนั้น ยังอยู่ อยู่หรือปล่าวครับ........  lsv-smile

ทำไม?
จะซื้อเหรอ
 :P

5555 ถึงผมซื้อไปก็ ผมก็ถอดจิตไม่ได้อยู่ดีครับ ท่านพรเทพ......  ;D  ;D  ;D
แค่อยากรู้เฉยๆว่า  ท่านนอนเตียงนี้ ทำไมถอดง่ายกว่าเตียงอื่นๆ
lsv-smile

ก็เพราะ จิตเคยออกจากเตรียงนี้ไง

ถึงเวลาเดิมเมื่อไรจิตก็จะออกทันที

*** เรื่องเตียง อารมณ์ เวลา อาหาร นี้ถึงเป็น วิชา วิชาหนึ่งเลยนะครับ ถ้าใครที่จิตเคยออกจากร่าง ที่ไหน เวลาใด ให้จำไว้ และให้ทำตามแบบนั้นทุกอย่าง ก็จะถอดจิตได้ การถอดแบบนี้เรียกว่า ถอดตามครับ คือถอดตามครั้งก่อน ไงครับ  :P

การทำสมาธิ  ก็เช่นกัน แบบเดียวกัน

คือคุณเข้าสมาธิได้ที่ไหน เวลาใด

ก็ต้องไปเข้าที่นั้น  จะได้เข้าได้ง่ายกว่าครับ

เมื่อเปลี่ยนที่ก็จะเข้าสมาธิได้ยากขึ้นครับ

เรื่องนี้คง เข้าใจได้ง่ายกว่าเรื่องถอดจิตนะ  lsv-smile

 ใช่จริงๆด้วยครับ ......... lsv-smile  thank2  thank2

ขอโทษครับท่านอาจารย์ ที่ต้องถามแบบนี้นะครับ คือผมไม่เข้าใจจริงๆครับ
การถอดจิต ที่อาจารย์เล่าอยู่นี้คือการหลับ แล้วฝันว่าไปโน่น ไปนี่ ใช่หรือไม่ครับ
ถ้าผมใช้คำถามผิด ต้องขอ อภัยด้วยนะครับท่าน
 :)

ไม่ใช่ครับ ฝันก็คือฝันครับ การฝันเราไม่สามารถรู้และทำอะไรต่ออะไรเหมือนคนที่ตื่นอยู่ครับ

เช่น คิดเดิน ก็เดินได้ คิดเหาะก็เหาะ คิดทำอะไรก็ทำได้ และเนื้อเรื่องก็ต่อกันเหมือน การใช้ชีวิตปกติของคนที่ตื่นอยู่ครับ

เช่น ตอนที่ผม ถอดจิตไปคุยกับเมีย ตอนกำลังผ่าฟืน คือตัวผมเดินได้มีตัวตน และเห็นเหตุการณ์ในตอนนั้นๆได้ชัดเจน เพียงแต่กายผมเป็นกายละเอียด เหาะได้ ทะลุกำแพงได้ เป็นต้น

ถ้าเป็นความฝัน เรื่องราวก็จะไม่ติดต่อกัน และเราไม่สามารถทำสิ่งที่เราจะทำได้ เช่นจะไปห้องนั้น จะไปห้องนี้ จะเดินไปโน้น จะเดินไปทางนี้ และภาพก็ไม่ชัดเท่า อะไรประมาณนี้ครับ

หรือหลายท่านอาจเรียกสิ่งที่ผมเล่นไปทั้งหมดเป็นเรื่องฝันก็ได้  แต่จริงๆแล้วมันต่างกัน

การฝันมันไม่มีจุดเริ่มต้น และจุดจบชัดเจน
การถอดจิต มีจุดเริ่มต้น ว่าจิตเรากำลังจะออกจากร่าง และก็ออกจากร่างไป คือออกจากกายหยาบเราเลย พอออกมาเสร็จ ที่นี้เราจะไปไหนก็ไปได้เนื่อเรื่องจะต่อกัน

อธิบายมาตั้งยาว พอจับใจความได้บ้างไหม? คือผมเองก็อธิบายไม่เก่งสะด้วย  :P

หมายความว่า การถอดจิต ก็คือ เรากำหนดได้(หมายถึงสมองคิดแล้วจิตไปได้ตามที่สมองสั่งใช่ไหมครับ)
แต่ที่อยากรู้มากๆ คือ เราจะเริ่มต้นอย่างไรครับ ที่จะถอดจิตได้ ต้องฝึกอย่างไรครับ :)

555555  กลับมาคำถามเดิมอีกแล้ว

ผมก็จะตอบแบบเดิมๆครับ

คือผมไม่ได้ฝึกถอดจิตตั้งแต่ต้น

แต่ผมถอดตามที่จิตเคยออกจากร่างครับ  :P

(รายละเอียดก็ต้องกลับไปอ่านกระทู้ข้างบนครับ)  :P

*** ถ้าจะให้ผมแนะนำตามหลักที่ควรเป็นผมก็จะแนะนำว่า เริ่มจาก
1. รักษาศีล 5 เมื่อได้ศีล ๕ แล้ว เมื่อศีล ๕ดีแล้วพร้อมแล้วก็
2.ต่อด้วย สมถภาวนา ( การทำสมาธิ ) ต่อด้วย
3.วิปัสสนาภาวนา ( การเจริญปัญญา )
เมื่อทำได้แล้ว ก็ถอดจิตได้แน่นอน  lsv-smile

*** ลองศึกษา จากหนังสือ หรือเทปของหลวงพ่อฤาษีลิงดำ ดูก็ได้ครับ ผมเคยเห็นมีสอนการถอดจิตอยู่ครับ  :P

ขอบพระคุณท่านอาจารย์พรเทพมากเลยครับ ที่แนะนำ ผมถามไป ถามมา ก็กลับถาม คำถามเดิม โดยไม่รู้ตัว
 เพราะผมไม่รู้จะเริ่มจากตรงไหนครับ สุดท้าย ที่ท่านอาจารย์ตอบมา ก็เท่ากับผมเริ่มพอเข้าใจจุดเริ่มต้นบ้างแล้วครับ
คือการรักษาศีล ทำใจให้สงบ แล้วผมจะหาสื่อ ที่ท่านอาจารย์พรเทพแนะนำครับ ขอบพระคุณอย่างสูงครับ
 :) thank2

อย่าตั้งความหวังไว้มากนะครับ
คือหวังมากแล้วจิตจะไม่ยอมออกจากร่างนะครับ

(ผมเคยอ่านหนังสือหลวงพ่อปาน ซึ้งเป็น อ.ของ หลวงพ่อฤาษีลิงดำ ท่านเขียนไว้ว่า หลวงพ่อฤาษีลิงดำฝึกถอดจิตอยู่นานมากแต่จิตก็ไม่ออกจากร่าง เลยเลิกทำการถอดจิต แล้วไปอาบน้ำ แล้วพอไปถึงห้องน้ำจิตสงบ คือจิตปล่อยวาง และแล้วจิตก็ออกจากร่างเลย ณ.ที่ห้องน้ำนั้นเอง  เลยเป็นเรื่องเล่ากันมาว่า หลวงพ่อฤาษีลิงดำ ถอดจิตที่ห้องน้ำ )

แต่แท้จริง หลวงพ่อฤาษีลิงดำ ก็ถอดจิตได้ตั้งแต่เด็กๆเช่นกัน แถมลงไปเที่ยวในนรกบ่อยๆ  :P

รันทราบครับ อาจารย์ หวังแค่ให้อารมณ์นิ่งสงบ ควบคุมสติได้ก็ยังดีครับ
อาจารย์ครับ สมัยที่ผมบวชเป็นพระ ได้รับฟังคำบอกเล่าจากพระรุ่นพี่ในวัด
ท่านเล่าว่า เคยมีพระบางรูป ฝึกนั่งสมาธิเองโดยไม่มีพระพี่เลี่ยงคอยชี้แนะ
ขณะเข้าสมาธิอยู่นั้น ท่านได้เห็นภาพที่ไม่ดีแล้วตกใจ สติแตกทำให้มีอาการ
ทางประสาทไปเลย ข้อนี้ท่านอาจารย์มีคำแนะนำอย่างไรครับ ถ้าผมใช้คำถามผิด
ต้องขออภัยนะครับ :)

เป็นไปได้ครับ
ปกติก็ควรมีผู้รู้คอยชี้แนะหมายถึงคนทั้วไป
ถ้าเป็นพระก็ควรพระพี่เลี่ยงคอยชี้แนะ

แต่ถ้าศีลเราดี จิตเราดี สมองเราดี ไม่ต้องก็ได้ครับ

คือว่าการทำสมธินั่น ศีลต้องดีก่อนเป็นอับดับแรกๆเลย


คือว่าโลกเรานี้ มีคนหลายร้อยหลายพันชนิด คนบางคนต่อให้มีผู้ชี้แนะก็เข้าใจได้ช้า คุยเรื่องเดียวต้องใช้เวลาคุยหลายชั่วโมง
บางคนก็ใช้เวลาแค่ไม่ถึง5 นาที
บางคนไม่ต้องคุยเลย :P คือเข้าใจเหตุและผลเอง ไม่มีปัญหาที่ต้องคุย

ดูจากในเวปนี้สิ
หลายคนก็เข้าใจในสิ่งที่ผมทำ (ข้อความที่ผมตอบในกระทู้)
หลายคนก็ไม่ชอบผมเอามากๆ  (เข้าใจว่าผมชอบด่าคน ชอบดูถูกคนต่างๆน่าๆ)

อีกตัวอย่างคือ
หลายคนถามเรื่องเดียว แต่ถามยาวมาก กว่าจะรู้เรื่อง หรือถามคำถามที่คนบางคนเห็นว่าไม่ต้องถามก็ได้ คือคิดเองก็ได้
บางคนก็ถามนิดเดียว คุยนิดเดียวก็เข้าใจแล้ว
บางคนก็ไม่ค่อยถาม เนื่องด้วยเขาแก้ปัญหาเองได้ เขาคิดเองได้

ดังนั้นเรื่องการทำสมาธิก็เช่นกัน บางคนสามารถทำสมาธิเองได้เข้าใจเองได้เพราะมันเป็นของง่ายๆ คือแค่ทำจิตหรือกำหนดจิตให้อยู่กับอารม์ใดอารมณ์หนึ่งหรือกำหนดจิตให้อยู่ที่ใดที่หนึ่งอะไรประมาณนี้ ก็เท่านั้นเอง
แต่บางคนเขาทำไม่ได้ เพราะจิตเขาไม่นิ่งศีล5ก็ไม่มี ดังนั้นจึงทำไม่ได้
(ผมอ่านหนังสือไม่เก่ง และจำไม่เก่ง แต่ผมจำได้คับคล้ายคับคลาว่าในพระไตรปิฎกมีเขียนอยู่ว่า ถ้าศีล5ไม่ดี ห้ามนั่งสมาธิ จะเป็นบ้าได้ )
***เหล้า ไม่ดี เขาก็บอกกันว่าไม่ดี ทำไมเหล้ายัง ขายดีจัง คนส่วนใหญ่ก็ยังกินกัน
      การรักษาศีล เป็นเรื่องดี ทำไมคนทำกันน้อยจัง ที่สำคัญกว่านั้นคือคนส่วนใหญ่ไม่รักษาศีลกัน มันเป็นเพราะอะไร?  :P

ขอบคุณท่านอาจารย์ ที่ชี้แนะครับ  thank2 ความจริงการรักษาศีล ถ้าเราปฏิบัติได้
ก็จะมีความสูข และแช่มชื่นใจ แต่คนยุคนี้ ส่วนใหญ่ต้องดิ้น ปากกัดตีนถีบ สิ่งยั่วยวน
มีรอบๆตัว น่าจะเป็นเหตุให้รักษาศีล5กันไม่ได้
 :)

ทำไมพระพุทธเจ้าถึงทรง ห้ามฆ่าสัตว์  

ชีวิตคนหรือสัตว์ต่างรักชีวิตของตัวเอง ตัวเรายังกลัวตายเลย คนหรือสัตว์ก็ต้องกลัวตายด้วยเหมือนกัน
ถ้าคนในโลกนี้ ฆ่ากันทั้งโลก โลกนี้ก็จะไม่มีความสุข ชีวิตเราก็ไม่ต้องระแวงว่าใครเค้าจะมาฆ่าเราด้วย


ทำไมพระพุทธเจ้าถึงทรง ห้ามลักทรัพย์
ชีวิตคนเราต่างไม่ต้องการให้ทรัพย์สินของเราโดนขโมยหรอก ตัวเราไม่อยากให้ของๆเราโดนขโมย คนอื่นก็เหมือนกัน
ถ้าในโลกนี้ มีคนขโมยเต็มบ้านเต็มเมือง โลกนี้ก็ไม่มีความสุข ชีวิตเราก็ไม่ต้องหวาดระแวงว่าใครเค้าจะมาขโมยของๆเราด้วย


ทำไมพระพุทธเจ้าถึงทรง ห้ามผิดสามีผิดภรรยา

ชีวิตคนเราต่างคนต่างรักภรรยาหรือสามีตัวเอง ถ้าสามีหรือภรรยาไปมีคนอื่นเราก็ไม่ชอบ ทุกคนต่างไม่ชอบให้ใครมาเป็นเจ้าของสามีหรือภรรยาตัวเอง
ถ้าในโลกนี้ ต่างผิดสามี -ภรรยา โลกนี้ก็ไม่มีความสุข ชีวิตเราก็ไม่ต้องระแวงว่าสามี- ภรรยา จะไปมีชู้


ทำไมพระพุทธเจ้าถึงทรง ห้ามโกหก

ถ้ามีคนโกหก เราๆชอบไหม ถ้าเราโกหก คนอื่นคนอื่นชอบไหม ทุกคนต่างไม่ชอบให้ใครมาโกหกเราหรอก ถ้าคนใครโลกนี้โกหก โลกนี้จะมีแต่ความวุ่นวาย


ทำไมพระพุทธเจ้าถึงทรง ห้ามดื่มสุรา

ทุกคนจะรู้ว่าการดื่มสุรา ทำให้เกิดความประมาท กล้าที่จะแสดงความไม่ดีออกมา เรื่องเหตุฆ่ากันตายบ้าง ข่มขื่นบ้าง ลักทรัพย์บ้าง โกหกบ้าง เกิดอุบัติเหตุทำให้ชาวบ้านเดือดร้อนกันบ้าง ถ้าคนทั้งโลกดื่มสุรากันหมด โลกนี้ก็จะไม่มีความสุข


พระพุทธเจ้าถึงทรงให้รักษาศีล 5 ให้บริสุทธิ์ โดยยึดหลักเอาใจเค้ามาใส่ใจเรา ว่าถ้าเราไม่ชอบคนอื่นก็ไม่ชอบเหมือนกัน

ถ้าทุกคนมีศีล 5 บริสุทธิ์ โลกทั้งโลกก็จะเกิดความสงบสุข เพราะทุกคนต่างไม่ต้องระแวงซึ่งกันและกัน คนทุกต่างเป็นคนรวยกันทุกคนด้วย

ทุกคนจะไม่ต้องซื้ออาวุธเพื่อป้องกันตัวเอง เช่น พวกปืน ระเบิด มีด เป็นต้น
ทุกคนจะได้ไม่ต้องซื้อเครื่องป้องกันภัยเช่น พวกกุญแจ สัญญากันขโมย กำแพงบ้านเพื่อป้องกันขโมย ประตู และสิ่งที่เป็นเครื่องป้องกันภัยต่างๆ เป็นต้น

 :)  :)  :)  :)  :)  :)  :)  :)

การรักษาศีลได้ ไม่ใช่แค่มีความสุดเท่านั้นนะครับ

๑. ผู้ที่รักษาศีลข้อที่ ๑ ด้วยการไม่ฆ่าสัตว์ตัดชีวิต ด้วยเศษของบุญที่รักษาข้อนี้ เมื่อน้อมนำมาเกิดเป็นมนุษย์ก็จะมีพลานามัยที่แข็งแรง ปราศจากโรคภัย ไม่ขี้โรค อายุยืนยาว ไม่มีศัตรูเบียดเบียนให้ต้องบาดเจ็บ ไม่มีอุบัติเหตุต่างๆที่จะทำให้บาดเจ็บหรือสิ้นอายุเสียก่อนวัยอันควร

        ๒.ผู้ที่รักษาศีลข้อที่ ๒ ด้วยการไม่ถือเอาทรัพย์ของผู้อื่นที่เจ้าของมิได้เต็มใจให้ ด้วยเศษของบุญที่น้อมนำมาเกิดเป็นมนุษย์ ย่อมทำให้ได้เกิดในตระกูลที่ร่ำรวย การทำมาหาเลี้ยงชีพในภายหน้ามักจะประสบกับช่องทางที่ดี ทำมาค้าขึ้นและมั่งมีทรัพย์ ทรัพย์สมบัติไม่วิบัติหายนะไปด้วยภัยต่างๆเช่น อัคคีภัย วาตภัย โจรภัย ฯลฯ

        ๓.ผู้ที่รักษาศีลข้อที่ ๓ ด้วยการไม่ล่วงประเวณีในคู่ครอง หรือคนในปกครองของผู้อื่น ด้วยเศษของบุญที่รักษาศีลในข้อนี้ เมื่อเกิดมาเป็นมนุษย์ ก็จะประสบโชคดีในความรัก มักได้พบกับรักแท้ที่จริงจังและจริงใจ ไม่ต้องอกหัก อกโรย และอกเดาะ ครั้นเมื่อมีบุตรธิดาก็ว่านอนสอนง่าย ไม่ดื้อด้าน ไม่ถูกผู้อื่นฉุดคร่าอนาจารไปทำให้เสียหาย บุตรธิดาย่อมเป็นอภิชาตบุตร ซึ่งจะนำเกียรติยศชื่อเสียงมาสู่วงศ์ตระกูล

        ๔.ผู้ที่รักษาศีลข้อที่ ๔ ด้วยการไม่กล่าวมุสา ด้วยเศษของบุญที่รักษาศีลข้อนี้ เมื่อนำมาเกิดเป็นมนุษย์ จะทำให้เป็นผู้ที่มีสุ้มเสียงไพเราะ พูดจามีน้ำมีนวลชวนฟัง มีเหตุมีผลชนิดที่เป็น "พุทธวาจา" มีโวหารปฏิภาณไหวพริบในการเจรจา จะเจรจาความสิ่งใดก็มีผู้ฟังและเชื่อถือ สามารถว่ากล่าวสั่งสอนบุตรธิดาและศิษย์ให้อยู่ในโอวาทได้ดี

        ๕.ผู้ที่รักษาศีลข้อที่ ๕ ด้วยการไม่ดื่มสุราเมรัย เครื่องหมักดองของมึนเมา ด้วยเศษของบุญที่รักษาศีลข้อนี้ เมื่อนำมาเกิดเป็นมนุษย์ ย่อมทำให้เป็นผู้ที่มีสมอง ประสาท ปัญญา ความคิดแจ่มใส จะศึกษาเล่าเรียนสิ่งใดก็แตกฉานและทรงจำได้ง่าย ไม่หลงลืมฟั่นเฟือนเลอะเลือน ไม่เสียสติวิกลจริต ไม่เป็นโรคสมอง โรคประสาท ไม่ปัญญาทราม ปัญญาอ่อนหรือปัญญานิ่ม

แค่คุณมีศีล5ชีวิตคุณก็ดีแล้ว แถมยังดวงดีอีกนะ แถมเป็นคนเหนือดวงด้วยนะ

คนทุกวันนี้แย่วันแย่คืนก็เพราะขาดศีลนี้เหละ

 :(ผมเคยเป็นอย่างนี้ครับ ตอนเด็กๆผมเป็นเด็กวัดคอยปรนนิบัติ หลวงตา(พ่อของแม่ผม)ที่วัดจันทราปราสาท อ.ขุขันธ์ จ.ศรีสะเกษ ซื่งเป็นบ้านเกิดของผมเอง
   ตอนนั้นยังเด็กยังไม่ได้บวช แต่ตอนเช้าผมจะเป็นคนไปปลุกหลวงพี่ตามกุฏิมาทำวัตรเช้าที่โบส และผมก็จะเข้าไปในโบสและทำวัตรด้วยทั้งเช้า-เย็น(ผมสามารถท่องมนต์  ได้ทั้งในเวียนและนอกเวียนในตอน 7ขวบ)
   ผมจะกินข้าวเช้ากับกลางวัน(ข้าวก้นบาตร)ยังกินกินเข้าเย็นอยู่  มีอยู่วันหนึ่งผมได้เข้าไปดูโทรทัศน์ที่กุฏิ หลวงตาท่านหนึ่งแล้วผมเกิดหลับไป ผมตื่นมาอีกที
   ตกใจมากเมื่อเห็นว่า"ร่างตัวเองยังนอนอยู่" ผมไม่รู้จะทำอย่างไรคิดว่าตัวเองคงตายแล้วหรือไม่ก็วิญญาณออกจากร่าง ผมเลยนอนทับร่างตัวเองในท่าเดิม
   มันรู้สิกเสียวแปล๊บ ไปทั้งตัว แล้วผมก็สะดุ้งตื่นขึ้นมาผมรีบหยิกแขนตัวเอง มันมีความรู้สึกเจ็บ ก็เลยโลงอกตอนนั้นหัวใจเต้นแรงมาก
         พอลงมาจากกุฏิผมรีบเล่าให้แม่ชี ที่ชื่อ อินทร์ ฟังเพราะแม่ชีท่านนี้เก่งเรื่องนี้แม่ชีอินทร์ เลยบอกผมว่า ต่อจากนี้ไปไม่ต้องกินข้าวเย็นทำตัวตามปรกติ
   คือ ทำวัตรเช้า-เย็น ถือศีล 8 เหมือนแม่ชีแต่ไม่ต้องนุ่งขาวห่มขาว ตอนเช้ากินข้าวเสร็จก็ไปโรงเรียนตามปรกติ  จนถึงวันนี้ผมไม่ได้ถือศีล 8 อีกแล้ว
  แต่ผมสามารถเข้าถึงสมาธิได้เร็วมากตอนนี้อายุ 23 เปิดร้านเป็นของตัวเอง โดยที่เพื่อนรุ่นราวคราวเดียวกันยังกินเหล้าเที่ยวแตร่ กันอยู่เลย
                                               
                                                                                                                         ป.ล.อดีตเด็กวัด
 

ประเสริฐแล้วละท่าน จงตั้งมั้นในความดีเทอด สมาธิผมยังทำไม่ได้เลย นองผมมันทำได้ มี2คน คนเล็กเราให้ฟัง มังบอกว่าคนโตนอนหลับแบบทำสมาธิ เข้าหนอ ออกหนออ หลับหนอ อะไรประมาณนี้ ยันเช้าเลย พอตื่นไม่ยักจะง่วง ผมเองก็พยายามจะหลับหนอเหมือนกัน แต่โครงการมันเต็มสมองไปหมด สุดท้ายก็หลับไปเลย lsv-smile

ไม่ทราบว่าท่านพรเทพยังถอดจิตอยู่ทุกๆ วันหรือปล่าว แล้วบ่อน้ำชาวพุทธท่านได้เจอหรือยังครับ  lsv-smile

ยังหาไม่เจอ
และไม่ได้หานานแล้ว
และไม่ได้ถอดจิตทุกวันครับ

***ไม่รู้จะอธิบายอย่างไร คือหลังๆนี้ผมไม่ได้สนใจเรื่องแบบนี้แล้ว ถึงจะถอดจิตออกไปก็ไม่คิดจะไปไหนแล้ว แค่รับรู้ว่า ณ. ตอนนี้เราถอดจิตออกมาแล้ว เราอยู่ในกายละเอียดแล้ว เราสามารถทำอะไรก็ได้ แต่ไม่คิดจะทำอะไรแล้ว

     เมื่อ 2 วันก่อนจิตก็ถอดออกจากร่าง และได้ไปที่ ๆ หนึ่ง  ณ.เวลานั้น มีความรู้สึกว่า ที่ตรงนั้นเราคุ้นเคยมาก รู้ทุกอย่าง ว่าไปทางไหนจะเห็นอะไร หรือของอะไรอยู่ตรงไหน รู้ไปหมด ประมาณว่า เราเคยอยู่ที่นั้น หรือเคยไปที่นั้นบ่อยๆ แต่ก็ไม่ได้คิดทำอะไร แค่ลอยไป(เวลาอยู่กายละเอียดมักจะลอยหรือไมก็เหาะไม่ค่อยเดินกันหรือถึงจะเดินเท้าก็ไม่ถึงพื้นคือเดินบนอากาศได้)หาหลวงปูแหวน และกราบท่าน และขอพรจากท่าน แต่ท่านไม่ได้ให้อะไรมานะ ท่านแค่ยิ้ม แต่มีผู้หญิงนางหนึ่ง(เธอเป็นเจ้าหน้าที่ อยู่ตรงนั้น) เสกดอกไม้ให้หนึ่งดอก

จบข่าว  :P

อ้าว อ้าว อ้าว เดี๋ยวงานเขาพี่พรเทพ laugh2

งานเข้าก็ดีสิครับ
ยิ่งมีงานเข้ามากเท่าไรก็ยิ่งดีเท่านั้น  laugh2

เอาเรื่องเก่ามาคุยใหม่
คือว่า เมื่อประมาณปีที่แล้ว ผมได้ยินว่า มีการสร้างพระองค์ใหญ่มาก ที่ไหนผมจำไม่ได้ แต่คนที่เล่าอยู่ กทม และไปไปลงชื่อที่องค์พระ เห็นเล่าว่า มือขององค์พระคนสามารถเดินเข้าไปเซ็นชื่อภายในได้เลย แสดงว่าต้ององค์ใหญ่มาก
  ผมได้ยินเรื่องนี้ผมก็นึกถึงองค์พระที่ผมปีนขึ้นไป คงจะมีความใหญ่ ใกล้เคียง กัน

ใครรู้เรื่องนี้ ใครมีรายละเอียดองค์พระ องค์นี้ ช่วยเอาข้อมูลมาลงให้หน่อยครับ

หายไปนานจังครับ smiley4

 :P  ก็อยู่ทุกวันเหละ
แต่ไม่ได้มาเล่า เพราะ หลายคนคิดว่าผมบ้าบ้าง คิคว่าผมโกหกบ้าง  :P

ไม่ใช่เรื่องแปลก ที่เขาจะคิดแบบนั้น
เพราะเรื่องแบบนี้  หาคนเชื่อน้อยอยู่แล้ว

ยกเว้นคนที่ศึกษาด้านนี้ หรือเคยเป็นแบบนี้   :P

ตอนเด็กๆผมเคยเห็นผีครับเห็นนานมากไม่ได้เห็นแบบแว๊บๆนะครับนอนดูอย่างเดียวเป็นดวงกลมๆลอยไปมาบ้างเป็นคนตัวเล็กๆเดินไปเดินมาบ้างไม่เห็นหน้านะครับเป็นแสงอ่อนๆ
ตามร่างกายครับ ท่านเคยเจอกันบ้างหรือเปล่า olleyes2

ให้ตอบแบบไหนดีละ
เห็นมาหลายแบบ
เห็นทั้งในโลกนี้
และอีกภพด้วย

***คำว่าโลกนี้ก็คือ ผมอยู่ในโลกใบนี้ เวลาประมาณ5.30น.กำลังทำตะเกียงแก๊สเพื่อจะไปเก็บยาง ตอนนั้นอายุสักสิบกว่าขวบ ต้องตื่นมาทำกับข้าว เสร็จแล้วก็จะต้องไปเก็บยาง18แถวถ้าเก็บไม่เสร็จหรือเก็บเสร็จช้าก็จะไม่ได้ไปโรงเรียน
   กลับมาคุยถึงตอนผีมาต่อนะ ตอนนั้นกำลังยืนทำตะเกียงอยู่ อยู่ๆผีก็มาจากด้านหลัง แล้วยื่นมือมายิบตะเกียงผม ผมก็ตีมือผีใหญ่เลย แต่มือผมทะลุผ่านมีอผีไปเลยเหมือนเราตีมืออากาศ คงนึกออกนะ เมื่อเห็นว่ามือนั้นเป็นมือผีก็หันหลังดูเพื่อดูว่ามือใครหมายถึงผีตัวไหน หน้าเป็นยังไง พอหันหลังก็เห็นแค่ตัวผี ผมเลยต้องเงยหน้าขึ้นนึกว่าเงยเล็กน้อยก็คงเห็นหน้าผี แต่ผลคือต้องเงยสูงมากๆจึงเห็นหน้าผี เพราะผีสูงกว่าผมมากๆเลย เวลาเดียวกันนั้น ตัวเริ่มแข็ง ผีก็เริ่มหายตัวไป ผมก็เดินไปเข้าห้องนอน ขณะที่เดิน ก้าวแรกขายังไม่แข็งมาก ส้นเท้ายังถึงพื้นอยู่ พอก้าวที่สองก็แข็งขึ้น ส้นเท้าเริ่มไม่ถึงพื้น และก้าวที่สามขาก็แข็งเต็มที่ คือเดินแบบยกส้นเท้าไว้ แต่ผมไม่ได้ยกนะ มันแข็งเอง มันจึงไม่ลง  ในที่สุดผมก็เดินไปถึงเตียง (จุดเกิดเหตุกับเตียงหากกันประมาณ3เมตร)ผมก็ขึ้นไปนอนห่มผ้าไว้ สักพักใหญ่ๆประมาณ30นาทีได้ ผมก็ได้สติ ว่าต้องไปเก็บยาง มิเช่นนั้นเดียวจะมีเรื่องใหญ่กว่าถูกผีหลอกอีก นั้นคือไม่ได้ไปโรงเรียน แถบถูกตีอีก ผมจึงต้องลุกขึ้นมาเพื่อไปเก็บยาง ทั้งๆยังกลัวผีอยู่

และยังไม่จบแค่นั้น ผมยังต้องรบกับผีตนนั้นอีกนาน เพราะผมอยู่บ้านหลังนั้น ผมต้องตื่นตี4(4.00น.)ทุกวันเพื่อทำกับข้าวให้แม่ให้พี่กิน (แม่กับพี่ไปตัดยางอยู่บนเขา)

อยากถามคุณพรเทพดังต่อไปนี้ค่ะ
- เมื่อถอดจิตจนชำนาญแล้ว เคยสื่อสารกับคนได้หรือไม่คะ?
- สามารถส่งพลังงานไปยังคนได้หรือไม่? เช่น สะกิดเค้าแล้วเค้ารู้สึก
- เคยเห็นอนาคตมั้ย? ขณะถอดจิต
- สามารถส่งกระแสจิตไปยังผู้อื่น ขณะจิตอยู่ในร่างตนหรือไม่คะ?

ที่ถามเพราะเจอกับตนเองค่ะ อยากทราบว่าที่เจออย่างนี้เค้าเป็นคนถอดจิตแบบคุณพพรเทพหรือเป็นวิญญาณกันแน่???