LSVคลังสมองออนไลน์ "ปีที่14"

(http://i184.photobucket.com/albums/x170/kusol/67s2ru9.gif)

:)เพียงสองเรา :)
โดดเดียวเดียวดายในท้องเล ลมพัดลมเพไร้จุดหมาย
น้องนุ้ยถอดใจ หมดแรงพลัง พอดีพี่ชายมาช่วยไว้
มาคอยเกื้อหนุนให้พอมีหวัง ขอนไม้ผุพังยังมีใจ


ปริ่มปริ่ม จะจมอยู่รอนรอน ต้องเป็นภาระให้พี่ชาย
รับน้องเอาไว้ลอยไปด้วยกัน น้องนุ้ยก็เพียงตัวน้อยน้อย
สองมือสองเท้า รับมาไม่ทัน เราสองช่วยกัน ทั้งกายและใจ


(*) ต่อให้เรือลำใหญ่แล่นมา ให้ผ่านเลยไปไม่เอ่ยคำขอร้องใคร

เปรียบกับพี่เป็นแค่ขอนไม้ จะไม่แลมองเรือลำไหน
โอบกอดไว้แม้คลื่นลูกใหญ่ซัดมา
เปรียบกับพี่เป็นแค่ขอนไม้ สุดแต่ลมแต่ฝนแต่ฟ้า
โปรดเมตตาสองเราไม่อยากพรากกัน


โดดเดียวเดียวดายในท้องเล ลมพัดลมเพ ไปตามกระแส
น้องนุ้ยอ่อนแอแต่ยังซึ้งใจ เพียงเรามีกันคอยดูแล
ถึงลมฝั่งฝันหรือจมหาย ไม่ว่าอย่างไรเราพาไปด้วยกัน

(ซ้ำ * ) ....

เปรียบกับพี่เป็นแค่ขอนไม้ จะไม่แลมองเรือลำไหน
โอบกอดไว้แม้คลื่นลูกใหญ่ซัดมา
 :)เปรียบกับพี่เป็นแค่ขอนไม้ สุดแต่ลมแต่ฝนแต่ฟ้า :)

+**+...ขอนไม้กับเรือ...+**+

โดดเดี่ยวเดียวดายในท้องเล ลมพัดลมเพลอยมาไกล
เป็นแค่ขอนไม้ ไม่มีทิศทาง
ประคองตัวเองไปเหงา เหงา กลางคืนเหน็บหนาวจนใจจะพัง
ไม่เหลือความหวังอะไรเลย

วันหนึ่งน้องสาวลอยคอมา มือเจ้าไขว่คว้าขอนไม้เอาไว้
เพียงหวังในใจพยุงให้ลอย
อยากส่งให้เธอไปถึงฝัน ผืนดินทางนั้นยังรอคอย
แรงเหลืออยู่น้อยจะไปอย่างไร

* หากมีเรือสักลำแล่นมา ก็ขอให้เธออย่าช้าขึ้นเรือนั้นไป

** เปรียบกับพี่เป็นแค่ขอนไม้ ต่อให้รักเจ้ามากเพียงไหน
ผุพังไปพึ่งพาก็ได้ไม่นาน
เปรียบกับพี่เป็นแค่ขอนไม้ เกาะลอยคอให้เพียงข้ามวัน
แต่ฝั่งฝันขอเพียงให้เรือพาเจ้าไป

โดดเดี่ยวเดียวดายในท้องเล ลมพัดลมเพไปตามกระแส
ขอนไม้อ่อนแอจะไปไหนไกล
ไม่อยากให้จมไปด้วยกัน ไม่ยอมให้ฝันเจ้าต้องสลาย
เมื่อพี่จมหายให้เจ้ายังมีหวัง