พระธรรมเทศนาโดย.พระธรรมวิสุทธิมงคล (หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโณ) วัดป่าบ้านตาด อุดรธานีเล่าโดย หลวงพ่อถาวร จิตฺตถาวโร
ตั้งสัจอธิษฐาน
ท่านได้เล่าต่อไปว่าพอบวชแล้วกลับไม่คิดจะสึก เพราะมีความซาบซึ้งในธรรมะของพระพุทธเจ้า
“..... เวลาบวชแล้วก็ตั้งหน้าตั้งตาปฏิบัติ ตั้งหน้าตั้งตาเรียนหนังสือ นี่เล่าเป็นคติให้หมู่เพื่อนฟังเรื่องความจริงจัง เรียนๆ จริง ๆ ไม่ถอย แต้สำคัญที่เรียนธรรมะไปตรงไหนมันสะดุดใจ เอ๊ะๆ ชอบกล ๆ เข้าไปเรื่อย ๆ ธรรมก็เข้ากับเราซึ่งเป็นคนจริงอยู่แล้วได้ง่าย ธรรมะเป็นของจริงอยู่แล้ว กับนิสัยจริงก็เลยเข้ากันได้สนิท เอ๊ะ ชอบกล ๆ
เวลา อ่านพุทธประวัติและอ่านสาวกประวัติเข้าไปอีก โอ้โฮ ทีนี้ใจหมุนติ้วๆ นั่นแลเรื่องที่จะอยู่ไปได้ เรื่องภายนอกก็ค่อยจืดจางไปๆ เรื่องธรรมะก็หมุนติ้วๆ ดูดดื่มเข้าไปเรื่อยๆ จนกระทั่งได้ตั้งสัจอธิษฐานเวลาเรียนหนังสือว่าจบเปรียญสามประโยคแล้วเราจะ ออกปฏิบัติโดยถ่ายเดียวเท่านั้นไม่มีข้อแม้ไม่มีเงื่อนไข เพราะอยากพ้นทุกข์เหลือกำลัง พูดง่ายๆ อยากเป็นพระอรหันต์นั่นเอง เห็นพระพุทธเจ้าก็เป็นพระอรหันต์
สาวกทั้ง หลายออกมาจากสกุลต่างๆ สกุลพระราชา มหาเศรษฐี กฎุมพี พ่อค้า ประชาชน ตลอดจนคนธรรมดา องค์ไหนออกมาจากไหนมาจากสกุลใดก็บำเพ็ญในป่าในเขา หลังจากนั้นได้รับพระโอวาทจากพระพุทธเจ้านั่นแล้ว เดี๋ยวองค์นั่นสำเร็จพระอรหันต์อยู่ที่นั่น องค์นั้นสำเร็จอยู่ในป่านั้น อยู่ในเขาลูกนั้น อยู่ทำเลนี้ มีแต่ที่สงบสงัด
การ ประกอบความพากเพียรของท่านทำอย่างเอาจริงเอาจัง เป็นเนื้อเป็นหนัง เอาเป็นเอาตายเข้าว่าจริง ๆ ท่านไม่ทำเหลาะ ๆ แหละ ๆ เล่น ๆ ลูบ ๆ คลำ ๆ เหมือนอย่างเราทั้งหลายทำกัน ผลของท่านแสดงออกมาเป็นความอัศจรรย์ เป็นพระอรหันต์วิเศษ ๆ นี่ละมันถึงใจ...”
ที่มา :
http://www.thavorn.net/techer/master...uad/buad12.htm
