เกิดเป็นมนุษย์ต้องถือว่ามีโอกาสสูงสุดในการเลือกจะเป็น ถ้าหากรู้จักประมาณตนและเลือกเป็นในสิ่งที่
เป็นไปได้ และไม่เบียดเบียนเพื่อนร่วมโลกจนเกินไป เทวดาทุกผู้ทุกนามก่อนจะพบพระนิพพานต้องได้
เกิดเป็นมนุษย์ทั้งสิ้น ไม่สามารถข้ามภพไปได้ ฉนั้นมนุษย์นิ่และคือทางเลือกแล้ว จะไปไหนก็แล้วแต่
แสงสว่างที่ตัวเองเลือกมอง เมื่อได้เป็นมนุษย์แล้วมีโอกาสมากกว่าเทวดาเสียอีกไฉนจึงเลือกเดินย้อน
กลับไปเริ่มต้นใหม่ ทำไมจึงไม่มุ่งนิพพานอันเป็นหนทางสู่ความสงบ ไปเสียเวลากับชาติภพที่ไม่มีอนาคต
ทำไม และพระที่ครองผ้าเหลืองอยู่ไม่มุ่งสู่คำสั่งสอนของพระพุทธเจ้า จะค้นหาอนาคตที่ไม่อยู่ในพระธรรม
ทำตัวเสมือนหลอกกินข้าวชาวบ้านไปวันๆงั้นหรือ