ของผมมันเริ่มจากอยากมีนะ
ชิ้นแรกก็ อิเล็คโทน ยามาห้า หมดไปหลายหมื่น
มาสนใจเป็นรูปเป็นร่างก็ยุค คาราโอเกะคอม
มีตังก็ซื้อ พอได้ไปเห็นของเค้าแล้วก็มาดูว่าเรา
ยังขาดอะไร ค่อยๆมาทีละชิ้น ที่ละชั้น
ผมลองผิดลองถูกช่วงนั้น ชุดเล็กๆ
มิก4ช่อง/ปรีแอมป์เล็กๆ/ลำโพงเล็ก4ตัว/ไมค์สาย/คอม1เครื่อง
เปิดเองร้องเองอยู่ในบ้านทุกอาทิตย์กล่อมเพื่อนบ้าน
เริ่มอยากจะให้ยามหน้าหมู่บ้านได้ฟังมั่ง ตัดใจขายอิเล็คโทน
แล้วออกชุดใหม่ ร้านบอกต้องเล่นของดีหน่อยกะว่าเป็นชุดจบงบไม่บาน
ลำโพงกลางแหลม1คู่/มิกซ์10ช่อง1ตัว/แอม์1000W-1ตัว/ไมค์ลอย1ตัว
NPE ทั้งเซ็ต เพื่อแค่อยากให้ยามได้ยิน....
จุดเริ่มต้น เพื่อนบ้านจัดวันเกิดเราก็ยกไป ฟรี....มีควักตังค์ซ่อมอีกด้วย
เริ่มบ่อยเพราะในหมู่บ้านรู้หมด เริ่มมีสินน้ำใจใส่ซองตามศัทธา
ซั่วโมงบินเริ่มสูง เริ่มหาของมาเพื่มเรื่อยๆยกระดับตามงานที่มาตาม
จนตอนนี้มีแบบนี้2 ชุด งานใหญ่50โต๊ะ งานเล็กก็แบ่งไปชุดเดียว
[IMG=http://img856.imageshack.us/img856/3641/sv300326.jpg][/IMG]ไม่มีอย่างเดียวก็เวที กะหางเครื่อง.. ถ้างานระดับนั้นผมไม่เอา
ยกให้มืออาชีพเค้า เรามันแค่งานอดิเรก ชอบ อยากมี
ไม่ได้ตั้งใจถอนทุน เพราะมีแต่จม ลงเงินกะมันอยู่เรื่อยๆ
สายลำโพง/ตู้บวม/ไฟพัง/ไมค์ตก/คอมน็อก โอ๊ย....อีกสารพัด
ว่าแต่ งบขนาดนั้นมีที่เก็บของพอไหมที่บ้านอะ..
มีคนช่วยยกเวลาคันหูลองซะนิด อะไรประมานนั้น
กลัวตายน้ำตื้น