งานบรรพชาสามเณร ของเด็ก นักเรียน ร.ร.วัดราชบพิธ

[supoj007]

บรรพบุรุษของเราชาวไทย..สละเลือดเนื้อ เพื่อรักษาไว้ซึ่งชนชาติ ศาสนา วัฒนธรรมและประเพณีอันงาม..เราชาวไทยที่ศึกษาประวัติศาสตร์ล้วนทราบเป็นอันดี...ผมเห็นญาติๆหลายคน..เริ่มหันไปเข้ารีตศาสนาอื่นเพราะความเชื่อที่ถูกชักจูง อันเกิดจากการไม่ตั้งมั่น ไม่ศีกษา คำสอนของศาสนหลักของตนของชาติที่บรรพบุรุษ ได้เสียเลือด สโลมดินรักษามาไว้ให้ลูกหลาน..สืบทอดกันมาทุกวันนี้...ก็อดจะร้องไห้กับตัวเอง...ว่า เสรีภาพความคิดคนไทย..มีจริง..แต่ทำไมใกล้เกลือกินด่าง...ของดีๆมี  แต่ไปศึกษาเปลือกนอก กัน...ปัญญา..แห่งการเรียนรู้เพื่อจะได้เป็นสัมมาทิฎฐิ..ไม่คลอนแคลน..ตั้งมั่นในองค์พระรัตนตรัย..จริงๆ..กลายเป็นศรัทธาเพียงเปลือกนอก...ไปแล้ว...เหตุผล  เพราะ...เอาสุขภาพการเจ็บป่วย..อยากหาย.เข้ารีต.อ้อนวอน..แล้วหาย.การงานตกต่ำ..เข้ารีตแล้วดีขึ้น...เหตุผลเพราะ..พระนอกรีตบางรูปปฏิบัติเสื่อมเสีย..แค่นั้นเองหรือ...
ผมจะไม่กล่าวคำขอโทษ.หากมีท่านที่นับถือศาสนาอื่น..อ่านบทความของผม...หรือลบบทความนี้ออก ก็ตาม.เพราะผมเป็นชาวไทยพุทธแท้...ไม่มีเหตุผลอันใดมาแปรเปลี่ยนครอบครัวผมไปจากพระรัตนตรัยได้...ผมจะไม่ลืมบรรพบุรุษที่เสียมสอนมาเป็นอันขาด...
ผมขอเริ่มเรื่องเลยนะครับ...ด้วยภาพที่ตั้งใจถ่ายมาถ่ายถอด ความรู้สึก...ไม่ได้ลงเพราะอยากอวดตนว่า รักษ์ศาสนา..แต่อยากลงเพราะ...ยังมีคนอีกมากที่คิดจะรักษาศาสนาพุทธ...แม้จะไม่ได้บวช..แต่ก็สนับสนุน..ลูกหลานเรียนรู้แก่นสาร สาระธรรม...เอาไว้..อย่างโครงการบรรพชาสามเณร ของโรงเรียนวัดราชบพิธ...แห่งนี้

[supoj007]

วันที่ 9 มีนาคม 2550 เวลา 14.00น  ผู้ที่จะบวช ก็มารวมกันที่สวนเจ้าเชตุหรือ โรงเรียนใหญ่ (ที่วัดเรียกโรงเรียนน้อย..เพราะมีแต่ชั้น ม.1 เท่านั้น ที่โรงเรียนใหญ่ ม.2-6) เพื่อทำพิธี โกนหัวและเรียกขวัญนาค..

[supoj007]

เช้าวันที่ 10 มีค.50 เวลา 7.30 น พร้อมกันที่โรงเรียนใหญ่อีกครั้งเพื่อจัดพิธีแห่นาคไปยังวัด..ยะระทางเดินประมาณ 3 กม.ผ่านวัดโพธิ-สพานมอญ คลองหลอด-นำขวนโดยวงโยทวาธิต..(โรงเรียนนี้เก่งดนตรีครับ..ใครมีบุตรหลานเก่งทางนี้เข้าได้สบาย  )

[supoj007]

พอถีงวัดนาคก็เข้าวิหารคต  รอการบรรชาเป็นสามเณร เวลา 14.00น จะเริ่ม  ช่วงรอก็มีดนตรีโปงลางอิสานวงของเด็กนักเรียน ม1-3 มาบรรเลง แทนดนตรีไทยซึ่งได้บรรเลงไปเมื่อวาน (9 มีค) ที่ทำขวัญนาคไปแล้ว
วันนี้เป็นวันเสาร์ ญาติๆพี่น้องคนมาร่วมพิธีเยอะมาก กล้องประมาณไม่ต่ำกว่าร้อยตัว...ดูของเขาระดับๆทั้งนั้น..   เรามันสันโดษ เลยใช้ตัวเก่า...เอาเถอะไม่ใช่สาระ...สาระคือการได้เห็นชายผ้าเหลืองลูก..และไม่ผิดหวังกับการอบรม สั่งสอนของพระอาจารย์พี่เลี้ยงที่วัดนี้..เพราะท่านจัดโครงการนี้ทุกปี..มีกองทุนเพียงพอ..สำหรับการดูแลบุตรหลาน..ของผู้ตั้งใจ...เพราะถ้าไม่ตั้งใจบวชไม่มีทางจะบวชที่นี่ได้...เพราะถ้าไม่ผ่านขบวนการคัดเลือด..เช่น..ต้องฝึกท่องขาดคำบวชให้ได้...ฝึกหนักครับ..บางคนร้องให้กลับบ้านเพราะท่องไม่ได้..ต้องฝึกนั่งสมาธิก่อนบวช..การไหว้ที่ถูกต้อง..กฎระเบียบ..ไม่ให้มีโทรศัทพ์ ห้ามโทรศัทพ์ โดยพละกาลก่อนได้รับอนุญาติ  ห้ามออกนอกบริเวณวัดโดยเด็ดขาด...ไม่ให้มีเงินทองของมีค่าติดตัวโดยเด็ดขาด..เพราะไม่มีความจำเป็นอันใด..ฝึกสวดมนต์ทำวัตร..ความสำรวมกายวาจา..นั่งสมาธินานเป็นชั่วโมง..ประวัติเก่าๆคนที่เคยบวชรู้ดี

[supoj007]

หลังจากอบรบพื้นฐานการครองตนเองของสามเณรผ่านไป หนึ่งอาทิตย์ ก็เตรียมส่งสามเณรเหล่านี้ไปอยู่ปฏิบัติกับวัดป่า..ที่ศูนย์แสงธรรม อ.ปากช่อง จ.สระบุรี  เพื่อเป็นการเรียนรู้สมาธิเพิ่มเติม..
ผมตื่นแต่ตี 5 พาญาติๆมาใส่บาตรลูกเณรในวันนี้ 17 มีค.2550 และมาส่งขึ้นรถที่ทางโรงเรียนเตรียมไว้..เพื่อเป็นกำลังใจในการปฏิบัติของลูก...นั่นเอง  ซึ่งการไปอยู่ที่ศูนย์ปฏิบัติใช้เวลา 5 วัน จากนั้นก็ ไปวัดพระบาทน้ำพุ..และที่อื่นๆตามตาราง..แล้วคงกลับมาสึกที่วัดที่บวช..ส่วนลูกเณรของผมคงอยู่ต่อจนกว่าจะเปิดเทรอม เพราะเขามีห้องอยู่แล้ว จึงจะสึกออกมาเรียน ม.2 ต่อไป...