ผมคิดว่าอาจเป็นเพระสำเนียง..การออก เอกเซนท์ ฟังแล้วไม่เข้าใจ หรือแปลความหมายผิด เหมือนฟังพวกแขก..ทาง อินเดีย..อาหรับ และคนเอเซีย...
ใครทำงานติดต่อกับ ฝรั่งบ้าง...เด็กขายพวงมาลัยแถวตรอกข้าวสาร..มันไม่กลัวฝรั่งเลย ..ท่องนกแก้ว นกขุน ทอง ก็สามารถขายพวงมาลัยให้กับฝรั่งได้
เสียดายการเรียนการสอนภาษาอังกฤษ บ้านเราเน้น แกรมม่า มากไป...น่าจะเน้นการพูด การสื่อสาร สามารถ ฟัง-พูด-เขียน พูดได้ไปพร้อมๆกัน
อีกอย่าง ภาษาอังกฤษ หากไม่ได้ใช้บ่อยๆ พูดกับฝรั่งหรือชาวต่างประเทศบ่อยๆ แกรมม่า+ คำศัพท์ + สำเนียง จะลืมเลยละ...
สมัยเมื่อเรียน ม.ปลาย แถววัดสระเกตุ ภูเขาทอง ชวนเพื่อนไปดักคุยกับแหม่ม..จนเพื่อน บางคนที่พูดเก่งๆ หล่อแหม่มได้ดุลการค้าไปหลายราย.
.ไอ้เรามันคนขี้อาย แค่เดินตามฝึกพูด..งูๆปลาๆกะเขา พอจบ ม.ปลายผมได้ทำงาน ที่บริษัท Cargo Agent เจ้านายเป็นฝรั่ง เข้าสัมภาษณ์ เป็นภาษาอังกฤษ..ถามอะไรมา ตอบ Yes มันอย่างเดียว ..มันรับเข้าทำเลยแฮะ..
มักต้องเจอกับแขกและฝรั่ง ก็พูดกันรู้เรื่อง บางทีมองกิริยาอาการ ก็เดาถูก...การตอบโต้ พูดกันไม่ต้องคิดเป็นไปโดยอัตโนมัติ...เรียกว่าเห็นฝรั่งแล้วอยากเดินเข้าหา...แต่ปัจจุบัน..ไม่เคยเห็นฝรั่งผ่านร้านสักคน...อาจลืมไปแล้วว่า..ตัวเองก็พอพูดได้บ้าง...
เขียนไม่ต้องถามหา...ถูกบ้างผิดบ้าง...
จะส่งลูกไปเรียนโรงเรียนสองภาษา ดูค่าเทรอมมันแพงริบริ่ว...เฮ้อ...